پیمان نامه صلح پنجاه ساله یا پیمان نامه دارا، در سال ۵۶۲ بین امپراتوری روم شرقی ( بیزانس ) و شاهنشاهی ساسانی در شهر مرزی دارا منعقد شد که امروزه در جنوب ترکیه قرار دارد. این پیمان نامه که در آن طرف مذاکره Peter the Patrician برای شاهنشاه روم ژوستین یکم و ایزدگشنسپ نماینده خسرو یکم ( انوشیروان ) بودند، به جنگ بیست ساله لازی بر سر پادشاهی لازستان در قفقاز پایان داد. ساسانیان پذیرفتند لازستان را تخلیه کنند، اما وضعیت کشور مجاور آن سوانتی نامشخص ماند که بعدها خود بهانه ای برای ناسازگاری گردید. ساسانیان باجی به مبلغ ۳۰٬۰۰۰ طلای nomismata دریافت می کردند، که هفت سال ابتدایی آن دردم پرداخت می شد. تضمین شد که مسیحیان ایران آزادی پرستش دین خود را داشته باشند. این پیمان نامه قرار بود پنجاه سال طول بکشد، اما تنها تا سال ۵۷۲ ( ده سال ) پایدر ماند که در نهایت دو شاهنشاهی در ۵۷۲ جنگی دیگر را از سر گرفتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف