پیمان اتی

پیمان آتی. در علم مالی، پیمان آتی ( به انگلیسی: Forward contract یا Forward ) یک قرارداد استاندار نشده است، میان دو شخص جهت خرید یا فروش یک دارایی در زمانی مشخص در آینده در قیمتی که امروز روی آن توافق کرده اند. [ ۱] این نوع قرارداد در مقابل قرارداد نقدی است که در آن طرفین به خرید و فروش دارایی در امروز توافق می کنند. طرفی که به خرید دارایی در آینده تعهد می دهد یک پوزیشن لانگ اختیار کرده، و طرفی که به فروش دارایی در آینده تعهد می دهد فروش استقراضی گرفته است. قیمتی که روی آن توافق حاصل می شود قیمت تحویل نامیده می شود، که برابر قیمت آتی در زمانی است که قرارداد منعقد می شود. [ E ۱] قیمت ابزار معامله شده، در هر فرمی، پیش از تغییر دارنده آن تعیین می شود. این یکی از فرم های زیادی از دستورهای خرید/فروشی است که زمان و تاریخ معامله همان تاریخ ارزش گذاری نیست.
قیمت آتی یک قرارداد معمولاً با قیمت نقدی[ E ۲] آن یعنی قیمتی که دارایی در آن بلافاصله معامله می شود متفاوت است. تفاوت میان قیمت نقدی و آتی صرف آتی[ E ۳] یا تخفیف آتی است که به طور کلی به صورت سود یا ضرر شخص خریدار در نظر گرفته می شود.
قراردادهای آتی مثل دیگر اوراق بهادار مشتقه می توانند برای پوشش ریسک ( معمولا ریسک نرخ تبدیل واحد پول ) استفاده شوند؛ در غالب ابزار گمانه زنی، [ E ۴] یا فراهم کردن امکان بهره برداری از امتیاز ابزارهایی که حساس به زمان[ E ۵] هستند.
یکی از انواع قراردادهای مرتبط بازار معاملات آتی[ E ۶] است که از جنبه های مشخصی با قراردادهای آتی متفاوتند. [ ۲]