پیشدادیان

پیشداد ( به اوستایی: ت. ت.   'پیشداد/پَرَداتَ' ) به معنای نخستین قانون گذار مقدم است. پیش به معنای مقدم و داد به معنای قانون گذاری است. این نام طبعاً نام یک خاندان نبود، بلکه نامی است که بعدها بر این گروه نهاده اند؛ زیرا این گروه را از نظر قانون گذاری مقدم بر دیگران شمرده اند. پیشدادیان بیشتر از اینکه در تاریخ اساطیری قابل درک باشند، در تاریخ نگاری اندیشه اهمیت دارند.
کیومرث که این دودمان فرمانروایی را بنیاد گذاشت، در شاهنامه نخستین فرمانروا و در نوشته های اوستایی نخستین کسی بوده است که از فرمان اهورامزدا پیروی کرده و اهورامزدا همهٔ تباران آریایی را از او آفریده است. اما برخی از تاریخ نگاران که از نوشته های پهلوی بهره برده اند، گیومرث را نخستین انسان و هوشنگ را نخستین فرمانروا می دانند. در اساطیر ایران از کیومرث ( گئومرتن، به معنای نخستین انسان ) به عنوان نخستین انسان یاد شده، و کمتر بر پادشاهی او تکیه می شود. اما در شاهنامه او نیز جزو دودمان پیشدادی به حساب می آید. در متون پهلوی، هوشنگ کسی است که دارای لقب پیشداد می باشد؛ و چنین گمان می رود که او را نخستین پادشاهی می دانسته اند که بر جهان فرمان رانده است. پایان پیشدادیان با پادشاهی گرشاسپ ( پسر زَو ) است و سپس آغاز پادشاهی کیانیان است.
در آغاز این دورهٔ، پادشاهان با فرّه پادشاهی می کنند. در این مرحله به مرور شاهد پیشرفت های مردم در جهت های گوناگون زندگی، از جمله کشف آتش، چگونگی یادگیری ساختمان سازی و … هستیم. مهم ترین شخصیت این دوره، جمشید است که در نهایت، ضحاکِ بی فرّه و فریب خوردهٔ اهرمن پادشاهی را از او می ستاند. در همهٔ عهد هزارسالهٔ پادشاهی ضحاک، بدی جهان را فرا می گیرد. فریدون بر او چیره می شود و دوباره پادشاهانِ با فرّه به پادشاهی می رسند، و نبردهای ایران و توران آغاز می شود.

" است. بهر حال گویا در عصر پادشاه پیشدادی هوشنگ آتش و ذوب سنگ معدنی آهن کشف شده باشند. همچنین احداث دو شهر باستانی به نام شوش و بابل به او نسبت داده می شوند. در همین رابطه گفته میشود که سومریان با آتش و پختن خشت خام و تبدیل آن به آجر آشنائی داشته اند و نام کوره های آجرپزی و ذوب سنگ معدن را zikkurat یا زیکورات ( به معنای کوره های زنده ) می نامیده اند. از طرفی دیگر طبق مستندات عهد قدیم ، پیامبر ابراهیم که اورا پدر قوم یهود و عرب می دانند ، قبل از مهاجرت به سرزمین کنعان ( kanaan : کانه آن : یا خانه آن ) در بابل می زیسته است و هم عصر نمرود ( رطوبت رودخانه ) احداث کننده برج بابل بوده است که از لحاظ تاریخی برابر با 2000 سال قبل از میلاد مسیح یعنی 4000 سال پیش می باشد. لذا هوشنگ نه تنها باید قرن ها پیش از ابراهیم می زیسته باشد ( اگر احداث بابل توسط او صحیح باشد ) بلکه قرن ها قبل از فرهنگ و تمدن درخشان سومریان. در شهر سوخته در استان سیستان و بلوچستان گویا یک تخته نرد و یک تاس شش سطحی کشف گردیده است که گویا حداقل 5000 سال سابقه زیست دارد. این یافته نشانه بارز و آشکار این حقیقت است که ساکنین سرزمین ایران قبل از اختراع اعداد یک رقمی ( ۰ تا ۹ ) فقط با نقطه و یا عدد صفر ( ۰ ) عمل شمارش را انجام می داده اند. در شاهنامه حکیم فردوسی کوچکترین رد پایی از آن یافت نمی شود. واژه های gaya - maretan که به کیومرث ترجمه شده اند احتمالا شاید " گیاه - مار تَن " باشد، یعنی یک گیاه افسانه ای به شکل مار که امروزه به پیچک و یا گیاه عشق معروف است. شاید همان آدم و حوای داستان آفرینش باشد. این حقیر بر این باورم که اگر در این زندگی به شناخت تاریخ حقیقی و واقعی انسان و جهان یعنی همانطور که اتفاق افتاده است و نه آنطور که با اسطوره و افسانه و آیین آمیخته و بیان شده است، دست نیابیم، مطمئنن و یقینن در حیات های بیشمار دیگر با آن بطور کامل آشنا خواهیم شد و هم خود را خواهیم شناخت و هم طبیعت و کیهان را و هم خدا را.