پیشدادیان

" است. بهر حال گویا در عصر پادشاه پیشدادی هوشنگ آتش و ذوب سنگ معدنی آهن کشف شده باشند. همچنین احداث دو شهر باستانی به نام شوش و بابل به او نسبت داده می شوند. در همین رابطه گفته میشود که سومریان با آتش و پختن خشت خام و تبدیل آن به آجر آشنائی داشته اند و نام کوره های آجرپزی و ذوب سنگ معدن را zikkurat یا زیکورات ( به معنای کوره های زنده ) می نامیده اند. از طرفی دیگر طبق مستندات عهد قدیم ، پیامبر ابراهیم که اورا پدر قوم یهود و عرب می دانند ، قبل از مهاجرت به سرزمین کنعان ( kanaan : کانه آن : یا خانه آن ) در بابل می زیسته است و هم عصر نمرود ( رطوبت رودخانه ) احداث کننده برج بابل بوده است که از لحاظ تاریخی برابر با 2000 سال قبل از میلاد مسیح یعنی 4000 سال پیش می باشد. لذا هوشنگ نه تنها باید قرن ها پیش از ابراهیم می زیسته باشد ( اگر احداث بابل توسط او صحیح باشد ) بلکه قرن ها قبل از فرهنگ و تمدن درخشان سومریان. در شهر سوخته در استان سیستان و بلوچستان گویا یک تخته نرد و یک تاس شش سطحی کشف گردیده است که گویا حداقل 5000 سال سابقه زیست دارد. این یافته نشانه بارز و آشکار این حقیقت است که ساکنین سرزمین ایران قبل از اختراع اعداد یک رقمی ( ۰ تا ۹ ) فقط با نقطه و یا عدد صفر ( ۰ ) عمل شمارش را انجام می داده اند. در شاهنامه حکیم فردوسی کوچکترین رد پایی از آن یافت نمی شود. واژه های gaya - maretan که به کیومرث ترجمه شده اند احتمالا شاید " گیاه - مار تَن " باشد، یعنی یک گیاه افسانه ای به شکل مار که امروزه به پیچک و یا گیاه عشق معروف است. شاید همان آدم و حوای داستان آفرینش باشد. این حقیر بر این باورم که اگر در این زندگی به شناخت تاریخ حقیقی و واقعی انسان و جهان یعنی همانطور که اتفاق افتاده است و نه آنطور که با اسطوره و افسانه و آیین آمیخته و بیان شده است، دست نیابیم، مطمئنن و یقینن در حیات های بیشمار دیگر با آن بطور کامل آشنا خواهیم شد و هم خود را خواهیم شناخت و هم طبیعت و کیهان را و هم خدا را.