پیش درمان

پیش درمان[ ۱] ( به انگلیسی: Premedication ) دارو یا روندی است که بیمار قبل از آغاز جراحی یا درمان پزشکی تهاجمی دریافت می کند. داروهای مورد استفاده در پیش درمان معمولاً آرام بخش یا ضددرد هستند. پیش درمان در روند شیمی درمانی در بیماری سرطان به دسته ای از داروها ( یک یا بیشتر از یک دارو مانند دگزامتازون، دیفن هیدرامین، امپرازول و… ) گفته می شود که بیمار از چند دقیقه تا چند ساعت قبل از آغاز شیمی درمانی به جهت تقلیل اثرات جانبی یا کاستن از واکنش حساسیت زا استفاده می شود.
ملاتونین به دلیل داشتن خواصی از جمله خواب آور، ضدتشنج در هر دو رده کودکان و بزرگسالان به عنوان پیشدرمان به جهت آرام بخشی استفاده می شود. برخلاف میدازولام، ملاتونین بر روی مهارتهای حرکتی - روانی یا کیفیت ریکاوری تأثیر منفی نمی گذارد. همچنین در مقایسه با میدازولام ریکاوری سریعتری داشته و هیجانات بعد از عمل را می کاهد همچنین نیاز به داروی بیهوشی از جمله پروپوفول و تیوپنتال سدیم را در حین عمل کاهش می دهد. [ ۲]
میدازولام در کاهش میزان اضطراب کودکان که ناشی از جدایی از والدین یا القا بیهوشی است، مؤثر است. [ ۳] همچنین گاهی اوقات از داروی سوفنتانیل به عنوان پیشدرمان استفاده می شود.
کلونیدین به شکل فزاینده ای در حال تبدیل به یک داروی محبوب برای کودکان جهت پیشدرمان می باشد، تنها اشکال این دارو این است که برای رسیدن به اوج اثر ۴۵ دقیقه زمان نیاز است. یافته ها ثابت کرده در کودکان کلونیدین اثرات مشابه بنزودیازپین ها یا بهتر از آنها دارد و عوارض جانبی بهتری دارد. [ ۴] همچنین در نهایت موجب کاسته شدن از میزان داروها در هنگام القا بیهوشی می شود. استفاده از کلونیدین موجب کاهش درد بعد از عمل و همچنین کاهش داروی مصرفی و کاسته شدن از لرز، تهوع و استفراغ بعد از بیهوشی می شود. کلونیدین به طور فزآینده ای در حال افزایش محبوبیت در نزد پزشکان متخصص بیهوشی است. [ ۵] [ ۶]
داروی دیگر دکسمدتومیدین است که در هنگام مواجه با کودکانی که همکاری مناسبی ندارند استفاده می شود. [ ۷]