وآن بادریسه هفته دیگر غضاره شد
و اکنون غضاره همچو یکی غنج پیسه گشت.
لبیبی.
همه جانور در جهان گونه گون درون پیسه باشند و مردم برون.
اسدی.
زلف مشک افشان او بر ماه چون زنجیر بودریش سک سک کرد و زلفش پیسه چون زنار شد.
سوزنی.
نواری پیسه در گرد میان بسته ست و می لافدکه از انطاکیه قیصر فرستاده ست زنارم.
سوزنی.
عدل تو سایه ای ست که خورشید را ز عجزامکان پیسه کردن آن نیست در شمار.
انوری.
فطرةاﷲ چیست رنگ خم هوپیسه ها یکرنگ گردند اندرو.
مولوی.
هرپیسه گمان مبر نهالی است شایدکه پلنگ خفته باشد.
سعدی.
تمیمه ؛ مهره پیسه که در رشته کرده در گردن اندازند برای دفع چشم بد. تدعر؛ زشتگون و پیسه گردیدن روی کسی. المز؛ ستور پیسه. نوی مجزع ؛ دانه خرما که بسبب سوده شدن بعض جا پیسه گردد.جزع ؛ شبه پیسه یمانی که چشم را در سپیدی و سیاهی بوی تشبیه دهند. ( منتهی الارب ).- ابر پیسه ؛ ابر سیاه و سفید، دورنگ.
- پیسه چرم ؛ چرم دورنگ.پوست ابلق ستور :
دم گرگ چون پیسه چرم ستوری
مجره همیدون چو سیمین سطبلی.
منوچهری.
- پیسه رسن ؛ رسن پیسه. طناب دورنگ : دهر گردنده بدین پیسه رسن پورا!
خیمه خواهدت همی کرد خبرداری ؟
ناصرخسرو.
روز و شب را دهر حبلی ساخته ست کشت خواهدمان بدین پیسه رسن.
ناصرخسرو.
چهارم قوت وهم است... چون آن قوتی که بزغاله فرق کند میان مادر خویش و گرگ ، کودک فرق کند میان رسن پیسه و مار. ( چهارمقاله ).باد سحری چو بردمم ز دهن
مار پیسه کنم ز پیسه رسن.
نظامی.
- دله پیسه ؛ دله سیاه و سفید : روز و شب از قاقم و قندز جداست
این دله پیسه پلنگ اژدهاست.
نظامی.
- سیه پیسه ؛ که یک رنگ آن سیاه است : بیشتر بخوانید ...
