پیر احمد

لغت نامه دهخدا

پیراحمد. [ اَ م َ ] ( اِخ ) ابن اتابک پشنگ بن سلغرشاه بن اتابک احمد از اتابکان لر بزرگ. وی از سال 792 تا 798 هَ. ق. امارت داشته است. رجوع بتاریخ مغول اقبال ص 448 و تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 440 شود.

پیراحمد. [ اَ م َ ] ( اِخ ) قرامان. از شاهزادگان قرامان ، دشمنان قدیم و دیرین آل عثمان ومورد حمایت اوزون حسن آق قوینلو. ( از سعدی تا جامی ص 454 ). صاحب قاموس الاعلام ترکی آرد: پیراحمد پسر ابراهیم بک از بیکهای قره مان است و مادرش دختر سلطان مرادخان بوده ، و در زمان سلطان محمدخان ثانی مدتی سمت بیکی قره مان را داشته ، و در محاربه با اوزون حسن مغلوب شده و با پادشاه پیمانها بسته و بدفعات شکسته ، و مایل به اتفاق و همدستی با برخی از اجانب بوده و از اینرو احمدپاشا با عساکر ویرا در قلعه منان دربندان ساخت وی پس از مدتی مقاومت از روی نومیدی خود را از دیوار قلعه بزیر افکند و بمرد. ( قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

از شاهزادگان قرامان دشمنان قدیم و دیرین آل عثمان

پیشنهاد کاربران

بپرس