پیدایش فرقه های شیعه

[ویکی فقه] شیعه، یکی از بزرگ ترین فرق اسلامی است که در عصر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پی ریزی شده است و پیروانی پیدا کرده و پس از رحلت آن حضرت، به تدریج رشد نموده است، ولی مدتی نگذشت که عواملی باعث شد که گروه هایی از دل تشیع اصیل انشعاب پیدا کنند و امامت را منحصر در اهل بیت دوازده گانه ندانند.
زبیدی، شیعه را در لغت به معنای هوادار و طرفدار معنی می کند و آنها را قومی می داند که دوستدار عترت و خاندان پیامبر هستند.
شیعه در اصطلاح
شیعه در اصطلاح، به کسانی گفته می شود که به امامت و خلافت بلا فصل علی (علیه السّلام) اعتقاد دارند و بر این عقیده اند که امامت او از طریق نص جلی یا خفی (قائلان به «نص جلی» یعنی کسانی که به نص و تعیین آشکار قایل شدند، و گویند: پیغمبر به نص جلی در روز غدیر خم علی (علیه السّلام) را به خلافت و امامت برگزید، و آنان امامیه هستند. و قائلان به «نص خفی» که همان زیدیه باشند و گفتند: نصی را که پیغمبر درباره علی کرده «نص خفی» یعنی تعیین پنهان است.) ثابت شده است و امامت حق او و فرزندان او است.
از بزرگ ترین فرق اسلامی
شیعه، یکی از بزرگ ترین فرق اسلامی است که در عصر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پی ریزی شده است و پیروانی پیدا کرده و پس از رحلت آن حضرت، به تدریج رشد نموده است، و بر این باورند که خلافت اسلامی که البته ولایت باطنی و پیشوائی معنوی لازم لاینفک آن است، از آن علی و اولاد علی (علیه السّلام) است که به موجب تصریح خود پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و سایر ائمه، اهل بیت، دوازده تن می باشند. ولی مدتی نگذشت که عواملی باعث شد که گروه های از دل تشیع اصیل انشعاب پیدا کنند و امامت را منحصر در اهل بیت دوازده گانه ندانند.
زمینه ها وعوامل پیدایش فرق تشیع
...