پیِتْرو دا کورْتونا (۱۵۹۶ـ۱۶۶۹)(Pietro da Cortona)
خداوند خالق آبستنی مریم عذرا، اثر پیِتْرو دا کورْتونا
(نام اصلی: پیِترو بِرّتّینی) نقاش و معمار ایتالیایی. در شکل گیری
باروک متعالی نقش بسزایی داشت. دیوارنگارۀ عظیم او با نامتمثیل مشیت الهی(۱۶۳۳ـ۱۶۳۹؛ کاخ باربِرینی، رم) تجلیلی است از حامی اش، پاپ، و خانوادۀ باربرینی؛ این اثر واقع نمایی پرتوانی دارد. کورتونا نقاشی را در کورتونا و سپس در
رم آموخت، و در این شهر توجه پاپ اوربانوس هشتم را برانگیخت و از حمایت چند پاپ پیاپی برخوردار شد. نگاره ای تمثیلی در کاخ باربرینی (نگارخانۀ ملی، رم) پدید آورد، و در اجرای جلوۀ توهم زای کوتاه نمایی، و نمایش پیکرهای شناور در فضایی که از زیر دیده می شود، مهارت و جسارت بسیاری به خرج داد. به جز رم، فقط در فلورانس کار کرد (تزیینات کاخ پیتّی، ۱۶۴۰ـ۱۶۴۷)، و دعوت به فرانسه و اسپانیا را نپذیرفت. در ۱۶۵۳ با اُتّونِلّی، عالِم الهیات، رساله ای در باب نقاشی و مجسمه سازی نوشت. در مقام معمار نیز نمای کلیسای سانتا ماریا و کلیسای سان مارتینو را ساخت، و در همان جا به خاک سپرده شد.
