سر پیتر لیلی ( به انگلیسی: Sir Peter Lely، تلفظ: [ ۲] ) با نام اصلی پیتر وان در فاس ( به هلندی: Pieter van der Faes ) ( زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۱۶۱۸ - درگذشتهٔ ۷ دسامبر ۱۶۸۰ ) نقاش پرتره سبک باروک بود که تحت تأثیر سبک آنتونی ون دایک قرار داشت و در ۱۶۶۱ به عنوان نقاش دربار چارلز دوم منصوب شد. پیتر لیلی در ۱۶۷۹ مقام شوالیه ( سِر ) را دریافت داشت. [ ۲]
پیتر لیلی با نام واقعی پیتر وان در فاس در شهر سوئست آلمان زده شد و در هارلم هلند تحصیل نمود و در ۱۶۳۷ عضو انجمن صنفی آنجا شد. پیتر جوان برای خود نام هنری پیتر لیلی را برگزید. گفته می شود که دلیل او برای این انتخاب وجود نقش گل سوسنی بود که بر روی سه گوشی کنار شیروانی خانه شان در هاگ حکاکی شده بود.
پیتر لیلی سپس در حدود ۱۶۴۳ به انگلستان رفت و دیری نگذشت که توفیق کشیدن پرتره های چارلز یکم و جیمز، دوک یورک نصیبش شد. او سپس در حراجی مجموعه تابلوهای چارلز یکم مربوط به دوره ای از ۱۶۴۹ تا ۱۶۵۳ شرکت کرده و آنها را خریداری نمود. پیتر لیلی فردی خبره در کار آثار هنری بود و کلکسیون شخصی معروفی داشت. او در زمان الیور کرامول و پس از او در دوران بازگشت پیشرفت بسیاری نمود و در ۱۶۶۱ به عنوان نقاش دربار شاه چارلز دوم منصوب شد. [ ۲] در این زمان بود که او بهترین پرتره های خود را کشید و همچون آنتونی ون دایک، مقرری ۲۰۰ پاوند در سال برای او تعیین شد.
لیلی را می توان از نظر تکنیکی پس از مرگ ون دایک، ماهرترین نقاش وقت انگلستان به شمار آورد. او در دوران جمهوری کرامولی سبکی خشک و پیوریتن وار را برگزید اما پس از دوران بازگشت، سبک او نیز تغییر یافت و می توان جزئیاتی ظریف همچون رنگ آمیزی و نورپردازی دقیق لباس های ابریشمی بانوان درباری را در سلسله پرتره های لیلی از آنان که در طول دههٔ ۱۶۶۰ کشیده شده و «زیبارویان ویندسور» نام گرفته است مشاهده نمود. او همزمان از ۱۶۶۶ تا ۱۶۶۷ در گرینیچ به نقاشی پرتره های دریاسالاران مشغول بود و خصوصیات مردانه و خشن آنها در این تابلوها به خوبی نمایان است. با این حال کارهای بعدی او دچار شیوه گرایی شده و فاقد انرژی و زنده دلی کارهای پیشین او بودند.
پیتر لیلی به پاس کارهایش در ۱۶۷۹ به مقام شوالیه رسید و مدت کمی پس از آن در دسامبر ۱۶۸۰ در لندن درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیتر لیلی با نام واقعی پیتر وان در فاس در شهر سوئست آلمان زده شد و در هارلم هلند تحصیل نمود و در ۱۶۳۷ عضو انجمن صنفی آنجا شد. پیتر جوان برای خود نام هنری پیتر لیلی را برگزید. گفته می شود که دلیل او برای این انتخاب وجود نقش گل سوسنی بود که بر روی سه گوشی کنار شیروانی خانه شان در هاگ حکاکی شده بود.
پیتر لیلی سپس در حدود ۱۶۴۳ به انگلستان رفت و دیری نگذشت که توفیق کشیدن پرتره های چارلز یکم و جیمز، دوک یورک نصیبش شد. او سپس در حراجی مجموعه تابلوهای چارلز یکم مربوط به دوره ای از ۱۶۴۹ تا ۱۶۵۳ شرکت کرده و آنها را خریداری نمود. پیتر لیلی فردی خبره در کار آثار هنری بود و کلکسیون شخصی معروفی داشت. او در زمان الیور کرامول و پس از او در دوران بازگشت پیشرفت بسیاری نمود و در ۱۶۶۱ به عنوان نقاش دربار شاه چارلز دوم منصوب شد. [ ۲] در این زمان بود که او بهترین پرتره های خود را کشید و همچون آنتونی ون دایک، مقرری ۲۰۰ پاوند در سال برای او تعیین شد.
لیلی را می توان از نظر تکنیکی پس از مرگ ون دایک، ماهرترین نقاش وقت انگلستان به شمار آورد. او در دوران جمهوری کرامولی سبکی خشک و پیوریتن وار را برگزید اما پس از دوران بازگشت، سبک او نیز تغییر یافت و می توان جزئیاتی ظریف همچون رنگ آمیزی و نورپردازی دقیق لباس های ابریشمی بانوان درباری را در سلسله پرتره های لیلی از آنان که در طول دههٔ ۱۶۶۰ کشیده شده و «زیبارویان ویندسور» نام گرفته است مشاهده نمود. او همزمان از ۱۶۶۶ تا ۱۶۶۷ در گرینیچ به نقاشی پرتره های دریاسالاران مشغول بود و خصوصیات مردانه و خشن آنها در این تابلوها به خوبی نمایان است. با این حال کارهای بعدی او دچار شیوه گرایی شده و فاقد انرژی و زنده دلی کارهای پیشین او بودند.
پیتر لیلی به پاس کارهایش در ۱۶۷۹ به مقام شوالیه رسید و مدت کمی پس از آن در دسامبر ۱۶۸۰ در لندن درگذشت.
wiki: پیتر لیلی