پیتر بروگل مهتر

پیتر بروگل ( ۱۵۶۹–۱۵۲۵ ) نقاش هلندی دوران رنسانس است که به جهت نقاشی کردن از مناظر طبیعی و زندگی روستایی شهرت دارد. از آن جایی که اکثر اعضای خانواده بروگل نقاشان شهیری شدند، برای متمایز کردن پیتر پدر از پیتر پسر، به او لقب بروگل روستایی داده اند.
شواهدی موجود است که او در بردا متولد شده و پسر یک روستایی بوده که در دهکدهٔ بروگل می زیسته است. بروگل پس از آن که در اوان زندگی توانایی و استعداد اعجاب آمیزش را در نقاشی نشان داد. به شاگردی پیتر کوئکه فان الست ( Pieter Coecke van Aelst ) درآمد و سپس با دختر او مایکن ازدواج کرد. او مدتی را در فرانسه و ایتالیا گذراند و سپس به آنتورپ رفت و در آن جا به سال ۱۵۵۱ به عنوان استاد به عضویت انجمن نقاشان درآمد. بروگل خیلی زود بار سفر بست و راهی ایتالیا شد سپس به آنتورپ بازگشت اما ده سال پایانی زندگی را به طور مداوم در بروکسل به سر برد. او در هنگام مرگ دو فرزند داشت: پیتر بروگل پسر و یان بروگل ارشد که هر دو نقاشان بزرگ و تحسین برانگیزی از آب درآمدند. از آن جایی که فرزندان بروگل در زمان مرگش بسیار کم سن و سال بودند به نظر می رسد که آموزششان بیش تر بر عهدهٔ مادرشان که خود نیز یک نقاش بود صورت گرفته باشد. هنر بروگل آخرین مرحله در پیشرفت نقاشی سنتی هلند است که با یان ون ایک در قرن ۱۵ آغاز شد. این سنت انتزاع هنر قرون وسطا را به یک دید تجربی از واقعیت تغییر داد. بروگل به صراحت تأثیر هنرمندان ایتالیایی رنسانس و تعابیر کلاسیکشان را که بر آثار اکثر نقاشان هم دوره اش غالب است رد کرد. به جای موضوعات اساطیری، بدن های عریان و صحنه های شاعرانه، هنر بروگل صحنه هایی از طبیعت را به تصویر می کشد که خارج از قواعد واقع نمایی در عصر بروگل می نماید. برخلاف بسیاری از نقاشان، پیتر بروگل به دلیل عدم تمایل به ستایش خودش به ندرت نقشی از خود تصویر کرده است و این کار را برای شناسایی چهرهٔ هنرمند مشکل می کند. هر چند که به طور کاملاً اتفاقی ممکن است تصویر مردی عادی در گوشهٔ تابلوهای او ببینید که به نظر می رسد خود نقاش باشد. از جمله در تابلوی نقاش و مشتری که به شکل واضح تری به نقاش پرداخته شده است. به خاطر تصویر کشیدن ظریف و دقیق زندگی روستایی به او لقب بروگل روستایی را داده اند. بروگل در ۹ سپتامبر ۱۵۶۹ در بروکسل درگذشت و در کلیسای کاپلکرک دفن شد.
بروگل در دوره ای متولد شد که اروپای غربی شاهد تغییرات بزرگی بود. آرمان های انسان گرایانهٔ قرن گذشته، هنرمندان و اندیشمندان اروپایی را تحت تأثیر قرار داده بود. ایتالیا در نهایت مقاومت فرهنگی و هنری در برابر این تغییرات قرار داشت، در حالی که هنرمندانی چون میکل آنژ و داوینچی شاهکارهایشان را خلق می کردند. در ۱۵۱۷، حدود ۸ سال پیش از تولد بروگل، مارتین لوتر، اعلامیهٔ ۹۵ ماده ای اش را نوشت و در آلمان همسایه، اصلاحات پروتستانی را آغازید. کلیسای کاتولیک بیش تر از شیوهٔ زندگی و هنر اروپایی به شکل روزافزونی به او تازید. شاید مهم ترین چیز برای هنرمندان، در ۱۵۴۵ آنچه را که کلیسای کاتولیک برای هنر شایسته می دانست تعیین کرد. در این زمان، هلند به ۱۷ استان تقسیم شده بود؛ که برخی از آنان می خواستند از کلیسای کاتولیک که استان ها را از سنگرش در اسپانیا کنترل می کرد، جدا شوند. هلند در شرق تحت تأثیر آلمان متجدد لوتری و در غرب تحت تأثیر انگلیس متجدد آنجلیکی قرار داشت، به عنوان یک مدرک از ظهور پروتستانیسم. از هنگامی که پادشاهان هابسبورگ اسپانیا اجرا کنندگان کلیسای کاتولیک و اصلاحات ( احیا ) کاتولیکی در اروپای غربی بودند، پروتستانیسم در هلند به شدت به نقد کشیده شد. پادشاه اسپانیا، چارلز پنجم، امپراتور رومن مقدس فرمان خون را در ۱۵۵۰ تصویب کرد. طبق این فرمان حکم کفر از کلیسای کاتولیک مرگ بود، گرچه چارلز این حکم را اجرا نکرد اما پسرش فیلیپ دوم که عملکردهایش منبع یک آشوب بزرگ در هلند شد در طول دههٔ ۱۵۶۰، فرمان خون را اجرا کرد. با وجود تهدید مرگ، کالوینیسم به شکل روزافزونی در هلند عمومی شد. توطئهٔ قتل فیلیپ در برابر یک شاهزادهٔ هلندی، ویلیام سکوت، سربازهای همیشه حاضر اسپانیایی هدایت شده به وسیلهٔ فرناندو آلوارز دو تولدوی منفور، سومین دوک آلابا، و بلواهای کالوینیست هلند را به مرز شورش کشاند. این فضایی بود که بروگل به اوج فعالیت اش به عنوان یک نقاش رسیده بود. دو سال پیش از مرگ بروگل، جنگ هشت ساله بین هلند ( به رهبری ویلیامِ ساکت ) و اسپانیا آغاز شد. گرچه بروگل زنده نبود که ببیند، در پایان جنگ، هفتمین استان هلند پروتستان شد در حالی که ده استان باقی مانده زیر کنترل کلیسای کاتولیک باقی ماندند.