[ویکی اهل البیت] کلید واژه: حضرت ابراهیم، عهد عتیق، حضرت موسی علیه السلام، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، حضرت عیسی علیه السلام، عهد جدید، پیامبر موعود، فارقلیط، تسلی دهنده،
منبع: فصلنامه معرفت، شماره 25
خدای سبحان در آیه 157 سوره اعراف چنین فرموده است: «الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة والانجیل یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر...».
از این آیه شریفه استفاده می شود که اهل کتاب در عصر نزول قرآن، بشارت به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را در کتاب های خود می یافته اند. همچنین براساس آیه سوره صف، حضرت عیسی علیه السلام خود را مبشر پیامبری به نام «احمد» می داند: و اذ قال عیسی بن مریم: «یا بنی اسرائیل انی رسول الله الیکم مصدقا لما بین یدی من التوراة و مبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد فلما جاءهم بالبینات قالوا هذا سحر مبین». (سوره صف، آیه 6)
این آیات و نظایر آن ما را از مراجعه به تورات و انجیل موجود بی نیاز می سازد. گذشته از آن، کسی که اندک آشنایی با عهدین موجود داشته باشد به یقین می داند که این کتب اندک شباهتی با تورات و انجیل مورد نظر قرآن ندارند، حتی ترکیب و صورت محرفی از آن ها نیز نمی توانند باشند.
عهدین موجود «سیره مانندی » بیش نیستند که در طول قرن های متمادی، نویسندگان بسیاری آن ها را به رشته تحریر درآورده اند. بنابراین، جستجو از بشارت های قرآنی در این کتاب ها اساسا خطاست. با وجود این، شواهد و قراینی در آن ها وجود دارد که به خوبی، بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قابل تطبیق است. این شواهد و قراین هم در عهد عتیق و هم در عهد جدید قابل پیگیری است.
در عهد عتیق بشارت های بسیاری وجود دارد. در میان آن ها، مواردی هست که در طول تاریخ تنها بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قابل تطبیق است. از این نمونه است آن چه در خطاب به حضرت موسی علیه السلام در سفر تثنیه از عهد عتیق آمده است: نبی ای را از برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد و کلام خود را در دهانش خواهم گذاشت و هر آن چه به او امر فرمایم به ایشان خواهد گفت و هر کسی که سخنان مرا، که او به اسم من می گوید، نشنود من از او مطالبه خواهم کرد.
مسیحیان به بیانی که در کتاب اعمال رسولان آمده است، مصداق این بشارت را حضرت عیسی مسیح علیه السلام می دانند. اما آیا حضرت عیسی علیه السلام می تواند مصداق این بشارت باشد؟ در این عبارت چند خصوصیت مهم برای «پیامبر موعود» وجود دارد که قابل تامل و بررسی است:
منبع: فصلنامه معرفت، شماره 25
خدای سبحان در آیه 157 سوره اعراف چنین فرموده است: «الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة والانجیل یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر...».
از این آیه شریفه استفاده می شود که اهل کتاب در عصر نزول قرآن، بشارت به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را در کتاب های خود می یافته اند. همچنین براساس آیه سوره صف، حضرت عیسی علیه السلام خود را مبشر پیامبری به نام «احمد» می داند: و اذ قال عیسی بن مریم: «یا بنی اسرائیل انی رسول الله الیکم مصدقا لما بین یدی من التوراة و مبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد فلما جاءهم بالبینات قالوا هذا سحر مبین». (سوره صف، آیه 6)
این آیات و نظایر آن ما را از مراجعه به تورات و انجیل موجود بی نیاز می سازد. گذشته از آن، کسی که اندک آشنایی با عهدین موجود داشته باشد به یقین می داند که این کتب اندک شباهتی با تورات و انجیل مورد نظر قرآن ندارند، حتی ترکیب و صورت محرفی از آن ها نیز نمی توانند باشند.
عهدین موجود «سیره مانندی » بیش نیستند که در طول قرن های متمادی، نویسندگان بسیاری آن ها را به رشته تحریر درآورده اند. بنابراین، جستجو از بشارت های قرآنی در این کتاب ها اساسا خطاست. با وجود این، شواهد و قراینی در آن ها وجود دارد که به خوبی، بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قابل تطبیق است. این شواهد و قراین هم در عهد عتیق و هم در عهد جدید قابل پیگیری است.
در عهد عتیق بشارت های بسیاری وجود دارد. در میان آن ها، مواردی هست که در طول تاریخ تنها بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قابل تطبیق است. از این نمونه است آن چه در خطاب به حضرت موسی علیه السلام در سفر تثنیه از عهد عتیق آمده است: نبی ای را از برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد و کلام خود را در دهانش خواهم گذاشت و هر آن چه به او امر فرمایم به ایشان خواهد گفت و هر کسی که سخنان مرا، که او به اسم من می گوید، نشنود من از او مطالبه خواهم کرد.
مسیحیان به بیانی که در کتاب اعمال رسولان آمده است، مصداق این بشارت را حضرت عیسی مسیح علیه السلام می دانند. اما آیا حضرت عیسی علیه السلام می تواند مصداق این بشارت باشد؟ در این عبارت چند خصوصیت مهم برای «پیامبر موعود» وجود دارد که قابل تامل و بررسی است:
wikiahlb: پیامبر_در_عهدین