پوکی مؤثر معمولاً نشان دهنده پوکی سنگ یا رسوب موجود برای کمک به جریان سیال از درون سنگ یا رسوب است که معمولا با عنوان "جریان عبوری از منفذ " شناخته می شود. پوکی ای که به عنوان "پوکی موثر" در نظر گرفته نمی شود، شامل آب متصل به ذرات رس ( شناخته شده به عنوان آب مقیدشده ) و تخلخل "نازک" منزوی ( منافذ غیر متصل به منافذ دیگر ) است. پوکی مؤثر در در نظر گرفتن مناسب بودن سنگها یا رسوبات به عنوان مخازن نفت یا گاز و یا به عنوان سفره آب از اهمیت بالایی برخوردار است.
این اصطلاح فاقد یک تعریف ساده و شفاف است. حتی برخی از عبارات استفاده شده در توصیف ریاضی آن ( " V c l ” و ” V s h ” ) دارای تعاریف متعدد هستند.
"کوارتز" ( که به طور دقیقتر "مواد معدنی غیر رسی" نامیده می شود ) بخشی از ماتریس ، یا به عبارتی آنالیز درون هسته ای، از حجم دانه را تشکیل می دهد.
"لایه های رسی" خاک رس خشکی ( V cl ) هستند که بخشی از حجم دانه را نیز تشکیل می دهد. اگر یک نمونه هسته در یک کوره خشک معمولی ( اتمسفر بدون رطوبت ) خشک شود، لایه های رسی و کوارتز با هم حجم دانه را تشکیل می دهند، و تمام اجزای دیگر جزییات هسته را «پوکی کل» تشکیل می دهند ( صرف نظر از دیگر نظرات [ ۲] ) . این پوکی کل هسته به طور کلی معادل مشتق log پوکی کل است که در این عبارت از مقادیر مشخص کننده ماتریس و چگالی سیال استفاده شود.
لایه های رسی حاوی گروه OH− ( اغلب با نام "آب ساختاریافته" شناخته میشود ) هستند. این آب ساختاریافته هرگز بخشی از حجم منافذ نیست. با این حال، از آنجایی که log های نوترونی، H ( هیدروژن ) را حس و محاسبه می کنند و تمام هیدروژن های حس و محاسبه شده به عنوان فضای حفره ای در نظر گرفته می شوند، بنابراین logهای نوترونی پوکی سنگ های آرژیلوس را با سنجش OH− به عنوان بخشی از فضای منافذ، به طور دقیقی تخمین می زنند.
"سطوح و لایه های رسی" شامل ذرات آب متصل شده به رس به روش الکتروشیمیایی ( آب متصل به رس یا CBW ) است که حجم آن بر اساس نوع رس و میزان شوری آب سازنده متفاوت است ( به بخش پیوست ها مراجعه کنید ) . رایج ترین تعریف پوکی موثر برای ماسه سنگ ها، CBWها را به عنوان بخشی از پوکی در نظر نمیگیرد و این در حالی است که CBWها به عنوان بخشی از پوکی در نظر گرفته شده و محاسبه میشوند. [ ۳] [ ۴] بنابراین:
برای ارزیابی پوکی موثر، نمونه ها در رطوبت نسبی 40 - 45 درصد و 60 درجه سلسیوس خشک می شوند. این بدان معنی است که یک تا دو لایه مولکولی CBW را می توان حفظ نگه داشت و نوعی "پوکی موثر" را می توان در نمونه ها اندازه گیری کرد. با این حال، CBWهای حفظ شده توسط روش خشک سازی هسته به هسته و شاخه ای با رطوبت لزوما نماینده CBWها در فرآیند شکل گیری در شرایط مخزن نگهداری نیست. این نقص در شبیه سازی مخزن نه تنها به این دلیل رخ می دهد که CBW به حداقل مقدار خشک شدگی به صورت هسته به هسته و شاخه ای با رطوبت در شرایط مشخص شده تمایل دارد [ ۵] بلکه این دلیل نیز بستگی دارد که مقدار CBW در شرایط مخزن با شوری آب تشکیل دهنده در فضای منافذ "موثر" تغییر می کند. [ ۶] [ ۲] هسته های خشک شده با رطوبت در فضای منافذ "موثر" هیچ آبی ندارند و بنابراین هرگز نمی توانند وضعیت مخزن CBW را به طور واقعی نشان دهند. یک عارضه و رخداد دیگر می تواند این باشد که خشک شدن هسته ها در اثر رطوبت ممکن است گاهی باعث ایجاد آب میعان شده در ریز منافذ عاری از رس شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اصطلاح فاقد یک تعریف ساده و شفاف است. حتی برخی از عبارات استفاده شده در توصیف ریاضی آن ( " V c l ” و ” V s h ” ) دارای تعاریف متعدد هستند.
"کوارتز" ( که به طور دقیقتر "مواد معدنی غیر رسی" نامیده می شود ) بخشی از ماتریس ، یا به عبارتی آنالیز درون هسته ای، از حجم دانه را تشکیل می دهد.
"لایه های رسی" خاک رس خشکی ( V cl ) هستند که بخشی از حجم دانه را نیز تشکیل می دهد. اگر یک نمونه هسته در یک کوره خشک معمولی ( اتمسفر بدون رطوبت ) خشک شود، لایه های رسی و کوارتز با هم حجم دانه را تشکیل می دهند، و تمام اجزای دیگر جزییات هسته را «پوکی کل» تشکیل می دهند ( صرف نظر از دیگر نظرات [ ۲] ) . این پوکی کل هسته به طور کلی معادل مشتق log پوکی کل است که در این عبارت از مقادیر مشخص کننده ماتریس و چگالی سیال استفاده شود.
لایه های رسی حاوی گروه OH− ( اغلب با نام "آب ساختاریافته" شناخته میشود ) هستند. این آب ساختاریافته هرگز بخشی از حجم منافذ نیست. با این حال، از آنجایی که log های نوترونی، H ( هیدروژن ) را حس و محاسبه می کنند و تمام هیدروژن های حس و محاسبه شده به عنوان فضای حفره ای در نظر گرفته می شوند، بنابراین logهای نوترونی پوکی سنگ های آرژیلوس را با سنجش OH− به عنوان بخشی از فضای منافذ، به طور دقیقی تخمین می زنند.
"سطوح و لایه های رسی" شامل ذرات آب متصل شده به رس به روش الکتروشیمیایی ( آب متصل به رس یا CBW ) است که حجم آن بر اساس نوع رس و میزان شوری آب سازنده متفاوت است ( به بخش پیوست ها مراجعه کنید ) . رایج ترین تعریف پوکی موثر برای ماسه سنگ ها، CBWها را به عنوان بخشی از پوکی در نظر نمیگیرد و این در حالی است که CBWها به عنوان بخشی از پوکی در نظر گرفته شده و محاسبه میشوند. [ ۳] [ ۴] بنابراین:
برای ارزیابی پوکی موثر، نمونه ها در رطوبت نسبی 40 - 45 درصد و 60 درجه سلسیوس خشک می شوند. این بدان معنی است که یک تا دو لایه مولکولی CBW را می توان حفظ نگه داشت و نوعی "پوکی موثر" را می توان در نمونه ها اندازه گیری کرد. با این حال، CBWهای حفظ شده توسط روش خشک سازی هسته به هسته و شاخه ای با رطوبت لزوما نماینده CBWها در فرآیند شکل گیری در شرایط مخزن نگهداری نیست. این نقص در شبیه سازی مخزن نه تنها به این دلیل رخ می دهد که CBW به حداقل مقدار خشک شدگی به صورت هسته به هسته و شاخه ای با رطوبت در شرایط مشخص شده تمایل دارد [ ۵] بلکه این دلیل نیز بستگی دارد که مقدار CBW در شرایط مخزن با شوری آب تشکیل دهنده در فضای منافذ "موثر" تغییر می کند. [ ۶] [ ۲] هسته های خشک شده با رطوبت در فضای منافذ "موثر" هیچ آبی ندارند و بنابراین هرگز نمی توانند وضعیت مخزن CBW را به طور واقعی نشان دهند. یک عارضه و رخداد دیگر می تواند این باشد که خشک شدن هسته ها در اثر رطوبت ممکن است گاهی باعث ایجاد آب میعان شده در ریز منافذ عاری از رس شود. [ ۷]
wiki: پوکی موثر