پوپل

لغت نامه دهخدا

پوپل. [ پوپ ِ ] ( اِ ) فوفل. بار درختی است و آن را به هندی سپاری گویند. و گویند این درخت در غیر هندوستان یافت نشود. رعبة. ( منتهی الارب ). و آن چیزی است شبیه به جوز بوا و در هندوستان با برگ پان خورند. ( آنندراج ). و مقوی دل و اعضاست :
در او درختان چون گوز هندی و پوپل
که هر درخت بسالی دهد مکرّر بر.
فرخی.

فرهنگ فارسی

فوفل بار درختی است و آنرا به زبان هندی سپاری گویند

فرهنگ عمید

= فوفل

دانشنامه عمومی

پوپل دانه نخل فوفل ( فوفل کاتچو ) است که در بیشتر نواحی استوایی اقیانوس آرام ( ملانزی و میکرونزی ) ، جنوب شرقی و جنوب آسیا و بخشهایی از شرق آفریقا رشد می کند. معمولاً به این دانه با نام دانه بتل اشاره می کنند که موجب می شود به سادگی با برگهای بتل مورد استفاده برای پیچیدن پان اشتباه گرفته شود. مصرف این دانه بر سلامت انسان تأثیر منفی زیادی داشته است. ترکیبات مختلفی در دانه موجود است، که مهمترینش آروکلین است که موجب تغییرات بافتی در مخاط دهان می شود. همانند تنباکوی جویدنی، عدم استفاده از آن توسط پیشگیری پزشکی تشویق شده است.
عکس پوپلعکس پوپلعکس پوپلعکس پوپل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس