پوشش گیاهی حاره ای

وشش گیاهی حاره ای ( به انگلیسی: Tropical vegetation ) ، هر گونه پوشش گیاهی در عرض های جغرافیایی منطقه حاره ای است. زندگی گیاهی که در آب و هوای گرم در طول سال رخ می دهد به طور کلی از نظر زیست شناسی متنوع تر از سایر عرض های جغرافیایی است. برخی از مناطق حاره ای ممکن است در تمام طول سال بارندگی فراوانی داشته باشند، اما برخی دیگر دارای فصل خشک طولانی هستند که چندین ماه طول می کشد و ممکن است از نظر طول و شدت با موقعیت جغرافیایی متفاوت باشد. این خشکسالی های فصلی تأثیر زیادی روی پوشش گیاهی دارد، مانند جنگل های خاردار ماداگاسکار. [ ۱] پوشش گیاهی جنگل های بارانی در پنج لایه طبقه بندی می شود. لایه بالایی لایه درخت بالایی است. در اینجا بزرگ ترین و تنومندترین درختان را در تمام جنگل پیدا خواهید کرد. این درختان دارای سایبان های بسیار بزرگ هستند تا بتوانند به طور کامل در معرض نور خورشید باشند. یک لایه زیر آن لایه درخت میانی است. در اینجا درختان و پوشش گیاهی فشرده تری خواهید یافت. این درختان معمولاً لاغرتر هستند زیرا سعی می کنند نور خورشید را بتوانند به دست آورند. لایه سوم بخش پایین درختان است. این درختان معمولاً حدود پنج تا ده متر ارتفاع دارند و به شدت فشرده می شوند. درختانی که در لایه سوم یافت می شوند، درختان جوانی هستند که سعی می کنند به درختان تاج بزرگ تر تبدیل شوند. لایه چهارم، لایه بوته ای در زیر تاج پوشش درختان است. این لایه عمدتاً توسط درختان نهال، درختچه ها و نهال ها پر شده است. لایه پنجم و آخرین لایه گیاهی کف جنگل است. کف جنگل به جز گیاهان مختلف، خزه ها و سرخس ها است. کف جنگل به دلیل نور خورشید و حرکت هوا بسیار انبوه تر از لایه های بالا است.
گونه های گیاهی بومی مناطق حاره ای که در بوم سازگان های حاره ای یافت می شوند به عنوان گیاهان حاره ای شناخته می شوند. برخی از نمونه های بوم سازگان حاره ای جنگل های گینه غرب آفریقا، جنگل های برگ ریز خشک ماداگاسکار و جنگل های پهن برگ ارتفاعات تایلند و جنگل ملی ال یونک در پورتوریکو هستند.