پنین

لغت نامه دهخدا

پنین. [ پ ِ ] ( اِخ ) ( آلپ های... ) سلسله ای از جبال آلپ های مرکزی که از مُن بلان تا سَمْپْلُن کشیده است.

فرهنگ فارسی

سلسله های از جبال آلپهای مرکزی

دانشنامه عمومی

پنین ( به انگلیسی: Pennine ) با فرمول شیمیایی ( MgFe 2+Al ) 6 از مجموعه کانی هاست و بلورهای ورقه ای قابل انعطاف ولی غیرقابل ارتجاع می باشند - دراسید کلریدریک و اسید سولفوریک حل می شود. از نام کوههای آلپ Pennines در سوئیس گرفته شده است. دراسید کلریدریک و اسید سولفوریک حل می شود. پیچیده و متغیر ( ناپایدار ) و بین کلریتها سیلیس بیشتری دارد. برای اولین بار در ایتالیا ( Passo di Vizze ) کشف شد و از نظر شکل بلور: ورقه ای - رمبوئدر، رنگ: سبز زیتونی - سفید، شفافیت: شفاف، رخ: بسیار خوب، سیستم تبلور: مونوکلینیک و در رده بندی سیلیکات است و منشأ تشکیل آن دگرگونی است.
همایند کانی شناسی ( پارانژ ) آن کلریت های دیگر - آکتینوت - اپیدوت - گرونا است ، از نظر ژیزمان بلور - تجمع توده ای - فلسی - دانه ای فراوان درشیستهای متبلور است و بیشتر در سوئیس، اطریش، ایتالیا و روسیه یافت می شود.
عکس پنین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس