پنیرک قرمز

پنیرک قرمز یا پنیرک یا ( به کردی کلهری: گولیرو ) ( نام علمی: Malva Sylvestris ) [ ۱]
گیاهی است دو ساله تا پایا و ندرتاً یک ساله، بوسیله بذر تکثیر و انتشار می یابد. گیاه هرز مکان های خشک و آفتابی است. به خاک های غنی از مواد غذایی و غنی از هوموس، لومی و شنی احتیاج دارد.
دوره رویش: بهار تا پاییز
برگ ها کوتیلدونی:قلبی شکل، پایه بلند، لبه پایینی قلبی در قسمت پایه
برگ های شاخه: متناوب، مدور - قلوه ای شکل، لوب دار پنجه ای، ۷–۳ لوب با چین های بی قاعده، در رگبرگ ها دارای کرک، برگ دم بلند
ساقه: افراشته، راست، منشعب، کرک دار، قسمت پایین ساقه چوبی، بلندی ساقه ۱۲۰–۲۵ سانتی متر
گل: مجتمع در دسته های ۶–۲ عددی جانبی، جام گل بلند ۵/۲–۳ سانتی متر، ۴–۳ برابر درازتر از کاسه گل، عمیقاً حاشیه دار، به رنگ ارغوانی با نوارهای طولی تیره
دوره گلدهی: اواخر بهار تا پاییز
مشخصات دانه:گرد با یک شکاف ضعیف، سطح پشتی راست، لبه ها پهن گرد، سطوح جانبی صاف تا برآمده، دانه خاکستری قهوه ای با شیارهای ظریف، درازای دانه ۶/۱–۹/۱میلی متر، دانه ها به تعداد ۹ تا ۱۱ عدد در میوه ای با شکل ظاهری گرد دیسک مانند با یک شکاف که سطح پشتی آن پوشیده از حفره های مشبک و دندانه ای، سطوح جانبی دارای دندانه های صاف تا ضعیف.
مناطق انتشار در ایران: اطراف تهران، آذربایجان، اراک، فارس، کرمان، ارومیه، اصفهان، تربت حیدریه، بروجرد، کبیر کوه ایلام
پنیرک گیاهی است یک ساله زمستانه یا دوساله با ساقه های نیمه خوابیده به ارتفاع ۵۰–۱۰ سانتیمتر، برگهای آن دارای دمبرگ طویل و پهنک قلبی شکل به طول ۸–۲ سانتیمتر بوده و دارای ۷–۵ لوب غیر واضح است. جام گل گلبرگهای پنیرک پیوسته بوده به رنگ سفید تا صورتی کمرنگ و به درازای دو برابر کاسه گل است.
میوه پنیرک فندقه است که به شکل تیوپ قاچدار ( برچه دار ) بوده و در مرحله رسیدن باز شده و بذر خود را رها می کند.
گونههای دیگر پنیرک که به عنوانه علف هرز مطرح هستند شامل: M. sylvestris و M. montana و M. parviflora و M. rotundifolia
پنیرک از علفهای هرز مزارع پنبه، چغندر قند و سبزی و صیفی است.
مداوای مجاری فوقانی تنفسی. درمان معده و روده. ملین و خلط آور می باشد.