پنیر و کرکر یک غذای رایج است که از ترکیب کراکر با ترکیب های گوناگون پنیر تشکیل شده است. این غذا قبل از اختراع یخچال، توسط ملوانان مصرف می شده است، و به عنوان یکی از اولین غذاهای فوری در ایالات متحده شناخته شده است و محبوبیت این غذا در میان مردم در حدود دهه ۱۸۵۰ میلادی در ایالات متحده آماده بسیار زیاد شدبرای تهیه این غذا از انواع گوناگونی از پنیر استفاده می شود، و اغلب در کنار آن شراب سرو می شود. برندهای تولید انبوه پنیر و کراکر شامل Handi - Snacks , Ritz , Jatz و Lunchables می شود.
پنیر و کراکر یکمیان وعده غذایی یا پیش غذا متعارف و رایج متشکل از کراکر با انواع پنیر می باشد. [ ۱] [ ۲] همچنین در ایالات متحده به عنوان دسر با مواد دیگری مثل مربا، ژله، مارمالاد یا انواع کنسرو سرو می شود. این غذا در ایالات متحده آمریکا معمولاً در مهمانی های و دور همی ها سرو می گردد، همین طور در جنوب ایلات متحده آمریکا در مهمانی ها بیسار معمول و شایع است که در کنار ژله فلفل تند پنیر خامه ای همراه با کراکر ارائه شود. پنیر و کراکر مقدار زیادی پروتئین دارد زیرا که پروتئین یکی از عناصر اصلی در پنیر محسوب می شود.
پنیر و کراکر یک غذای مکمل رایج است که می تواند به عنوان مکمل در کنار انواع مختلف پنیر سرو شود، همچنین می توان در کنار آن شراب نیز ارائه گردد. پنیر را می توان به صورت قطعه قطعه شده یا حبه شده و به طور جداگانه با کراکر سرو کرد یا در بالای کراکر قرار داده شود.
پنیر و کراکر توسط دریانوردان و ملوانان مانند مهاجران، شکارچیان وال و کاشفان قبل از اختراع شدن یخچال با مصرف بیسکویت دریایی مورد استفاده قرار می گرفته است. همچنین از این نوع غذا توسط جهان گردان و کاشفان زمین مصرف می شده است.
پنیر و کراکر به عنوان یکی از اولین غذاهای فوری در ایالات متحده شناخته شده است، محبوبیت این نوع غذا در حدود دهه ۱۸۵۰ میلادی هنگامی شروع به افزایش یافت که نانوایان شروع به تولید کردن کراکر با ضخامت کمتر و بافتی نرم تر در مقایسه با بیسکویت دریایی کردند. در طول این دوره زمانی، این ترکیب غذایی در منوی رستوران ها به عنوان یک پس از دسر قرار داده شد، همچنین این غذا درسالون های وسترن نیز سرو می گردید. پنیر و کراکر به عنوان یک جیره غذایی در طول جنگ های داخلی آمریکا ( ۱۸۶۱–۱۸۶۵ ) مورد استفاده سربازان قرار گرفت. برخی از سربازان از پنیر و کراکر به عنوان «غذای مربعی» یاد می کردند. ازرا میکر از پنیر و بیسکویت دریایی همراه با گوشت خشک شده گوزن و آهو در طول سفر خود در جاده اورگون در سال ۱۸۵۲ میلادی استفاده می کرد. در سال ۱۹۱۵ فیلیپ راجرز کوهنورد در طول سفر خود به کوه رینیر که در ایالت واشینگتن واقع است، پنیر و بیسکویت دریایی همراه با کشمش و آجیل مصرف می کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپنیر و کراکر یکمیان وعده غذایی یا پیش غذا متعارف و رایج متشکل از کراکر با انواع پنیر می باشد. [ ۱] [ ۲] همچنین در ایالات متحده به عنوان دسر با مواد دیگری مثل مربا، ژله، مارمالاد یا انواع کنسرو سرو می شود. این غذا در ایالات متحده آمریکا معمولاً در مهمانی های و دور همی ها سرو می گردد، همین طور در جنوب ایلات متحده آمریکا در مهمانی ها بیسار معمول و شایع است که در کنار ژله فلفل تند پنیر خامه ای همراه با کراکر ارائه شود. پنیر و کراکر مقدار زیادی پروتئین دارد زیرا که پروتئین یکی از عناصر اصلی در پنیر محسوب می شود.
پنیر و کراکر یک غذای مکمل رایج است که می تواند به عنوان مکمل در کنار انواع مختلف پنیر سرو شود، همچنین می توان در کنار آن شراب نیز ارائه گردد. پنیر را می توان به صورت قطعه قطعه شده یا حبه شده و به طور جداگانه با کراکر سرو کرد یا در بالای کراکر قرار داده شود.
پنیر و کراکر توسط دریانوردان و ملوانان مانند مهاجران، شکارچیان وال و کاشفان قبل از اختراع شدن یخچال با مصرف بیسکویت دریایی مورد استفاده قرار می گرفته است. همچنین از این نوع غذا توسط جهان گردان و کاشفان زمین مصرف می شده است.
پنیر و کراکر به عنوان یکی از اولین غذاهای فوری در ایالات متحده شناخته شده است، محبوبیت این نوع غذا در حدود دهه ۱۸۵۰ میلادی هنگامی شروع به افزایش یافت که نانوایان شروع به تولید کردن کراکر با ضخامت کمتر و بافتی نرم تر در مقایسه با بیسکویت دریایی کردند. در طول این دوره زمانی، این ترکیب غذایی در منوی رستوران ها به عنوان یک پس از دسر قرار داده شد، همچنین این غذا درسالون های وسترن نیز سرو می گردید. پنیر و کراکر به عنوان یک جیره غذایی در طول جنگ های داخلی آمریکا ( ۱۸۶۱–۱۸۶۵ ) مورد استفاده سربازان قرار گرفت. برخی از سربازان از پنیر و کراکر به عنوان «غذای مربعی» یاد می کردند. ازرا میکر از پنیر و بیسکویت دریایی همراه با گوشت خشک شده گوزن و آهو در طول سفر خود در جاده اورگون در سال ۱۸۵۲ میلادی استفاده می کرد. در سال ۱۹۱۵ فیلیپ راجرز کوهنورد در طول سفر خود به کوه رینیر که در ایالت واشینگتن واقع است، پنیر و بیسکویت دریایی همراه با کشمش و آجیل مصرف می کرد.
wiki: پنیر و کراکر