پمپ خلأ. پمپ خلأ ( به انگلیسی: Vacuum Pump ) دستگاهی است که با تخلیه مولکولهای هوا ( یا گاز دیگر ) از یک محفظهٔ آب بندی شده، یک فشار منفی یا ( خلأ نسبی ) ایجاد می کند.
این وسیله نخستین بار در سال ۱۶۵۰ میلادی توسط دانشمند آلمانی اتو فون گریکه و با انجام آزمایش نیمکره ماگدبورگ اختراع شد. از آن پس مدل های گوناگونی بر این اساس و برای استفاده های مختلف ساخته شده است.
پمپ های خلأ، با اتاقک ها و روش های عملیاتی گوناگون خود می توانند طیف گسترده ای از سیستم های ایجاد خلأ را به وجود آورند. گاهی برای انجام کار مشخصی از بیش از یک پمپ استفاده می شود و این پمپ ها می توانند به صورت سری یا موازی در یک برنامهٔ واحد استفاده شوند. با استفاده از یک پمپ جابجایی مثبت که مقداری گاز را از دهانهٔ ورودی به کانال خروجی ( اگزوز ) منتقل می کند می توان یک خلاء جزئی، یا خلاء تقریبی ایجاد کرد. به دلیل محدودیت های مکانیکی، این گونه پمپ ها تنها می توانند خلأ محدودی ایجاد کنند. برای رسیدن به یک خلاء بالاتر، می توان از روش های دیگر و گاهی هم افزودن پمپ های دیگری به صورت سری استفاده کرد.
دستیابی به خلأ بالا کار دشواری است زیرا همهٔ مواد زمانی که در معرض خلأ قرار گیرند کم و بیش به شکلی واکنش نشان می دهند. تبخیر، آزاد شدن گازهای قبلاً جذب شده ( جذب سطحی ) و دیگر پدیده ها خلأ ایجاد شده را پر کرده و از رسیدن به میزان خلأ دل خواه جلوگیری می کنند. معمولاً تمام سطحی که با خلأ در تماس هستند باید از موادی که در دمای بالا پخته شده باشند تهیه شوند تا از میزان این گازها بکاهند.
پمپ های مکنده اولین نوع پمپ خلاء بوده اند، که رومیان آن را می شناختند. پمپ های دو جهت مکنده - دمنده در ویرانه های شهر پمپئی یافت شده است. [ ۱] بدیع الزمان جزری دانشمند مسلمان قرن ۱۳ پمپ های خلاء را توصیف کرده است.
به صورت کلی به سه دسته اصلی پمپ خلأ آب در گردش یا رینگ آبی، پمپ وکیوم روغنی و خشک تقسیم می شود.
نوع آبی بیشتر در صنایع سنگین کاربرد دارد، از آب برای خنک کردن استفاده می کند.
پمپ روغنی نیز در صنایع متوسط کاربرد دارد و از روغن جهت خنک کردن استفاده می کند.
کاربرد پمپ وکیوم خشک نیز در صنایع سبک بوده و هوای ورودی در آن کار خنک کنندگی را بر عهده دارد.
مهم ترین و متداول ترین[ ۲] پمپ وکیوم مورد استفاده پمپ های جابجایی مثبت هستند. بر اساس استاندارد[ ۳] DIN 28400 پمپ خلاء جابجایی مثبت به این شکل تعریف می شود: «پمپ خلأئی که مکش می کند، متراکم می کند و گازی را که باید پمپ شود را تخلیه می کند، اگر نیاز باشد از طریق ولوها و به کمک پیستون ها، روتورها یا لغزنده ها و …، که با کمک روغن یا بدون آن آب بند شده است. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین وسیله نخستین بار در سال ۱۶۵۰ میلادی توسط دانشمند آلمانی اتو فون گریکه و با انجام آزمایش نیمکره ماگدبورگ اختراع شد. از آن پس مدل های گوناگونی بر این اساس و برای استفاده های مختلف ساخته شده است.
پمپ های خلأ، با اتاقک ها و روش های عملیاتی گوناگون خود می توانند طیف گسترده ای از سیستم های ایجاد خلأ را به وجود آورند. گاهی برای انجام کار مشخصی از بیش از یک پمپ استفاده می شود و این پمپ ها می توانند به صورت سری یا موازی در یک برنامهٔ واحد استفاده شوند. با استفاده از یک پمپ جابجایی مثبت که مقداری گاز را از دهانهٔ ورودی به کانال خروجی ( اگزوز ) منتقل می کند می توان یک خلاء جزئی، یا خلاء تقریبی ایجاد کرد. به دلیل محدودیت های مکانیکی، این گونه پمپ ها تنها می توانند خلأ محدودی ایجاد کنند. برای رسیدن به یک خلاء بالاتر، می توان از روش های دیگر و گاهی هم افزودن پمپ های دیگری به صورت سری استفاده کرد.
دستیابی به خلأ بالا کار دشواری است زیرا همهٔ مواد زمانی که در معرض خلأ قرار گیرند کم و بیش به شکلی واکنش نشان می دهند. تبخیر، آزاد شدن گازهای قبلاً جذب شده ( جذب سطحی ) و دیگر پدیده ها خلأ ایجاد شده را پر کرده و از رسیدن به میزان خلأ دل خواه جلوگیری می کنند. معمولاً تمام سطحی که با خلأ در تماس هستند باید از موادی که در دمای بالا پخته شده باشند تهیه شوند تا از میزان این گازها بکاهند.
پمپ های مکنده اولین نوع پمپ خلاء بوده اند، که رومیان آن را می شناختند. پمپ های دو جهت مکنده - دمنده در ویرانه های شهر پمپئی یافت شده است. [ ۱] بدیع الزمان جزری دانشمند مسلمان قرن ۱۳ پمپ های خلاء را توصیف کرده است.
به صورت کلی به سه دسته اصلی پمپ خلأ آب در گردش یا رینگ آبی، پمپ وکیوم روغنی و خشک تقسیم می شود.
نوع آبی بیشتر در صنایع سنگین کاربرد دارد، از آب برای خنک کردن استفاده می کند.
پمپ روغنی نیز در صنایع متوسط کاربرد دارد و از روغن جهت خنک کردن استفاده می کند.
کاربرد پمپ وکیوم خشک نیز در صنایع سبک بوده و هوای ورودی در آن کار خنک کنندگی را بر عهده دارد.
مهم ترین و متداول ترین[ ۲] پمپ وکیوم مورد استفاده پمپ های جابجایی مثبت هستند. بر اساس استاندارد[ ۳] DIN 28400 پمپ خلاء جابجایی مثبت به این شکل تعریف می شود: «پمپ خلأئی که مکش می کند، متراکم می کند و گازی را که باید پمپ شود را تخلیه می کند، اگر نیاز باشد از طریق ولوها و به کمک پیستون ها، روتورها یا لغزنده ها و …، که با کمک روغن یا بدون آن آب بند شده است. »
wiki: پمپ خلأ