پلی بوتیلن سوکسینات ( PBS ) ( گاهی اوقات پلی تترامتیلن سوکسینات ) رزین پلیمری ترموپلاستیک از خانواده پلی استر است. این ماده یک پلی استر آلیفاتیک تجزیه پذیر با خواص قابل مقایسه با پلی پروپیلن است.
همچنین ممکن است با نام های تجاری Bionolle ( شووا دنکو ) ، BioPBS ( میتسوبیشی ) شناخته شود. [ ۱] پلی بوتیلن سوکسینات شامل واحدهای پلیمریزاسیون بوتیلن سوکسینات با تکرار C8H12O4 است.
سنتز پلی استرهای مبتنی بر اسید سوکسینیک برای اولین بار در سال ۱۸۶۳ انجام شد. در آن زمان دانشمند پرتغالی، آگوستینیو ویسنته لورنچو، در تحقیق درمورد ترکیبات چند اتمی، واکنش بین اسید سوکسینیک و اتیلن گلیکول را برای ایجاد آنچه او "سوکسینو اتیلنیک اسید" نامید، توصیف کرد. او متوجه شد که این اسید وقتی در دمای بالا گرم می شود آب را از دست می دهد ( ۳۰۰ درجه سانتی گراد ) و یک توده کریستالی پس از خنک شدن بدست می آید. [ ۲] متأسفانه، لورنچو ساختار مواد به دست آمده را زیاد مطالعه نکرد.
بعداً دیویدوف ( ۱۸۸۶ ) ، [ ۳] و سپس ولندر ( ۱۸۹۴ ) با استفاده از روش های مختلف این ماده مشابه را تهیه کردند. این کارهای اولیه در دهه ۱۹۳۰توسط والاس هیوم کارترز با مطالعه سیستماتیک تری از پلی استرهای مبتنی بر اسید سوکسینیک دنبال شد. در آن زمان هدف از چنین مطالعه ای یافتن جایگزینی مصنوعی برای الیاف ابریشم طبیعی بود.
کاروترز با حذف آب در یک فرآیند تقطیر مداوم، پلیمرهایی با جرم مولی به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه قبلاً سنتز شده بود، بدست آورد. [ ۴] با این وجود، خواص محصولات نهایی کیفیت مورد انتظار را نشان نمی داد. بنابراین کاروترز توجه بیشتری به پلی آمیدها کرده و با همکارش جولیان هیل نایلون ۶و۶ را اختراع کرد.
بعداً فلوری ( ۱۹۴۶ ) سنتز بهبود یافته پلی استرهای آلیفاتیک با کلرید دی اسید را پیشنهاد کرد. [ ۵]
در اوایل دهه ۱۹۹۰، پس از بیش از ۴۰ سال به فراموش سپرده شدن، این پلیمر به دلیل افزایش تقاضا برای پلیمرهایی با منشا زیستی و زیست تخریب پذیر مورد توجه مجدد قرار گرفت.
مانند سایر پلی استرها مانند پلی اتیلن ترفتالات، دو مسیر اصلی برای سنتز وجود دارد: فرایند تبادل استری ( از دی استرهای سوکسینات ) و فرایند استری شدن مستقیم که از دی اسید شروع می شود. استری شدن مستقیم اسید سوکسینیک با 1، 4 - بوتان دی ال رایج ترین روش برای تولید است که شامل یک فرایند دو مرحله ای می باشد. ابتدا مقدار اضافی دی ال با دی اسید استری شده تا با حذف آب، اولیگومر پلی بوتیلن سوکسینات ایجاد شود. سپس، این اولیگومر تحت خلاء تبادل استری می شوند تا یک پلیمر با جرم مولی بالا تشکیل دهند. این مرحله به یک کاتالیزور مناسب مانند مشتقات تیتانیوم، زیرکونیوم، قلع یا ژرمانیوم نیاز دارد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمچنین ممکن است با نام های تجاری Bionolle ( شووا دنکو ) ، BioPBS ( میتسوبیشی ) شناخته شود. [ ۱] پلی بوتیلن سوکسینات شامل واحدهای پلیمریزاسیون بوتیلن سوکسینات با تکرار C8H12O4 است.
سنتز پلی استرهای مبتنی بر اسید سوکسینیک برای اولین بار در سال ۱۸۶۳ انجام شد. در آن زمان دانشمند پرتغالی، آگوستینیو ویسنته لورنچو، در تحقیق درمورد ترکیبات چند اتمی، واکنش بین اسید سوکسینیک و اتیلن گلیکول را برای ایجاد آنچه او "سوکسینو اتیلنیک اسید" نامید، توصیف کرد. او متوجه شد که این اسید وقتی در دمای بالا گرم می شود آب را از دست می دهد ( ۳۰۰ درجه سانتی گراد ) و یک توده کریستالی پس از خنک شدن بدست می آید. [ ۲] متأسفانه، لورنچو ساختار مواد به دست آمده را زیاد مطالعه نکرد.
بعداً دیویدوف ( ۱۸۸۶ ) ، [ ۳] و سپس ولندر ( ۱۸۹۴ ) با استفاده از روش های مختلف این ماده مشابه را تهیه کردند. این کارهای اولیه در دهه ۱۹۳۰توسط والاس هیوم کارترز با مطالعه سیستماتیک تری از پلی استرهای مبتنی بر اسید سوکسینیک دنبال شد. در آن زمان هدف از چنین مطالعه ای یافتن جایگزینی مصنوعی برای الیاف ابریشم طبیعی بود.
کاروترز با حذف آب در یک فرآیند تقطیر مداوم، پلیمرهایی با جرم مولی به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه قبلاً سنتز شده بود، بدست آورد. [ ۴] با این وجود، خواص محصولات نهایی کیفیت مورد انتظار را نشان نمی داد. بنابراین کاروترز توجه بیشتری به پلی آمیدها کرده و با همکارش جولیان هیل نایلون ۶و۶ را اختراع کرد.
بعداً فلوری ( ۱۹۴۶ ) سنتز بهبود یافته پلی استرهای آلیفاتیک با کلرید دی اسید را پیشنهاد کرد. [ ۵]
در اوایل دهه ۱۹۹۰، پس از بیش از ۴۰ سال به فراموش سپرده شدن، این پلیمر به دلیل افزایش تقاضا برای پلیمرهایی با منشا زیستی و زیست تخریب پذیر مورد توجه مجدد قرار گرفت.
مانند سایر پلی استرها مانند پلی اتیلن ترفتالات، دو مسیر اصلی برای سنتز وجود دارد: فرایند تبادل استری ( از دی استرهای سوکسینات ) و فرایند استری شدن مستقیم که از دی اسید شروع می شود. استری شدن مستقیم اسید سوکسینیک با 1، 4 - بوتان دی ال رایج ترین روش برای تولید است که شامل یک فرایند دو مرحله ای می باشد. ابتدا مقدار اضافی دی ال با دی اسید استری شده تا با حذف آب، اولیگومر پلی بوتیلن سوکسینات ایجاد شود. سپس، این اولیگومر تحت خلاء تبادل استری می شوند تا یک پلیمر با جرم مولی بالا تشکیل دهند. این مرحله به یک کاتالیزور مناسب مانند مشتقات تیتانیوم، زیرکونیوم، قلع یا ژرمانیوم نیاز دارد. [ ۶]
wiki: پلی بوتیلن سوکسینات