پستی

/pasti/

مترادف پستی: انحطاط، بی اعتباری، حضیض، حقارت، خواری، دنائت، ذلت، رذالت، زبونی، سفل، فرومایگی، لئامت، مذلت، هوان، نشیب، کوتاهی

معنی انگلیسی:
meanness, lowness, inferiority, humility, baseness, degradation, indecency, infamy, insignificance, insignificancy, postal, smallness, turpitude, vileness, vulgarity, towness

لغت نامه دهخدا

پستی. [ پ َ ] ( حامص ) پائینی. فرود. سِفل. سُفل. سفح. حضیض. مقابل بالا و بالائی :
چو آگاه شد رستم نامجوی
ز پستی ببالا نهادند روی.
فردوسی.
ز جنگش به پستی بپیچید [ گیو ] روی
گریزان همی رفت پرخاشجوی.
فردوسی.
کمی و فزونی و نیک اختری
بلندی و پستی و کندآوری.
فردوسی.
وگر خوار گیرد تن ارجمند
به پستی نهدروی ، سرو بلند.
فردوسی.
چون آب ز بالا بگراید سوی پستی
وز پست چو آتش بگراید سوی بالا.
عنصری.
تا در بر هر پستی پیوسته بلندیست
تا در پس هر لیلی آینده نهاریست.
فرخی.
گه ز بالا سوی پستی بازگردد سرنگون
گه ز پستی برفروزد سوی بالا برشود.
فرخی.
آخر فزون شود که فزونی ز کاستی است
وز پستی آردش به بلندی ده و چهار.
مسعودسعد.
هدهدة؛ فرود آوردن چیزی را از بلندی به پستی. ( منتهی الارب ).
- امثال :
هر پستی یک بلندی دارد.
|| انحطاط. انخفاض. || نشیب. قنوع. ( منتهی الارب ). || گودی. لحج ،پستی و تک چاه و پستی وادی. ( منتهی الارب ). || کوتاهی. کم ارتفاعی. || همواری زمین. مسطح بودن. جای مسطح. || خواری. زبونی. ذلت. بی اعتباری :
ای درم از دست تو رسیده به پستی
زرّ ز بخشیدنت فتاده بخواری.
فرخی.
|| دنائت. رذالت. سفالت.خست. خساست. لاِ َّمت. پست فطرتی. نانجیبی. ناکسی. هیچ کسی. فرومایگی. دونی :
نکند مستی دانا نخورد عاقل می
ننهد مرد خردمند سوی پستی پی.
سنائی.
|| کوته نظری. تنگ چشمی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- فرودی پایینی . ۲- حضیض سفل مقابل بالا بلندی . ۳- زمین پست مقابل بلندی . ۴- گودی. ۵- نشیب قنوع . ۶- کوتاهی کم ارتفاعی. ۷- انحطاط انخفاض . ۸- خواری زبونی بیاعتباری ذلت. ۹- نانجیبی پست فطرتی ناکسی رذالت دنائت خست . ۱٠- تنگ چشمی کوته نظری . یا به پستی افتادن . بیچاره و مفلوک شدن .

فرهنگ معین

(پَ )۱ - (اِ. ) نشیب ، گودی . ۲ - (حامص . ) انحطاط . ۳ - خواری ، ذلت . ۴ - نانجیبی ، رذالت . ۵ - تنگ چشمی ، کوته نظری .

فرهنگ عمید

۱. کوتاهی.
۲. پایینی.
۳. (اسم ) سرازیری، نشیب.
۴. خواری، زبونی.
۵. ناکسی.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پَستی به معنای فرومایگی یا نامرغوبی یا مقابل بلندی است. از پستی به مفهوم نخست، در باب های تجارت، نکاح و شهادات به مناسبت سخن رفته است و از پستی به مفهوم دوم، در باب زکات و تجارت سخن رفته است.
داد و ستد با اشخاص پَست (کسانی که از محاسبه ی چیز اندکی نیز فروگذار نمی کنند یا افرادی که در مواجهه با نیکی و بدی بی تفاوت هستند و یا اشخاصی که باکی ندارند چه سخنی بگویند یا در حق آنان چه سخنی گفته شود) مکروه است.
حکم کارهای پست
کارهای پست همچون حجامت، بافندگی، نگهبانی (سرایداری) و حمامی از مشاغل مکروه به شمار رفته و اشتغال و اجیر شدن برای این نوع کارها کراهت دارد.
تاثیر مشاغل پست
پستی شغل کسی موجب عدم پذیرش شهادت او یا ندادن زن توسط صاحبان مشاغل عالی به دارندگان مشاغل پست نمی شود.
حکم طعنه زدن به دیگری
...

جدول کلمات

دنایت

مترادف ها

poverty (اسم)
خواری، پستی، فروماندگی، فقر، کمیابی، بینوایی، تهی دستی، تندگستی، بی پولی

abjection (اسم)
خواری، ذلت، پستی

degradation (اسم)
تنزل، پستی، تنزل رتبه

baseness (اسم)
خواری، پستی، خاتوله، فرومایگی، خبی

meanness (اسم)
پستی، خاتوله، خست، خشک دستی، خبی، سفلگی، خسیسی

inferiority (اسم)
پستی، مادونی

debasement (اسم)
پستی

dishonor (اسم)
پستی، ننگ، رسوایی، ابروریزی، بیشرفی، نکول

turpitude (اسم)
پستی، دلواپسی، خاتوله، فساد، دنایت ذاتی

ignobility (اسم)
پستی، خاتوله، فرومایگی، خبی، سفلگی

villainy (اسم)
پستی، خاتوله، فرومایگی، جنایت، تبه کاری، شرارت، بد ذاتی

lowness (اسم)
پستی

humility (اسم)
پستی، تحقیر، تواضع، فروتنی، حقارت، بی اهمیتی، خشوع، افتادگی

lousiness (اسم)
پستی

vulgarism (اسم)
پستی، وحشیگری، اصطلاح عوامانه، عوامیت

vulgarity (اسم)
پستی، وحشیگری، اصطلاح عوامانه، عوامیت

postal (صفت)
پستی، وابسته به پستخانه

mail (صفت)
پستی

فارسی به عربی

برید , بریدی , تعاسة , عتلة

پیشنهاد کاربران

خوارمایگی. [ خوا / خا ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) حالت خوارمایه داشتن. بی ارزشی. بی قدری. بی اعتباری. ( یادداشت بخط مؤلف ) .
خواری پسندی. [ خوا / خا پ َ س َ ] ( حامص مرکب ) پستی. دون صفتی. ( یادداشت مؤلف ) .
فرودستی
مخالف پستی
انحطاط، بی اعتباری، حضیض، حقارت، خواری، دنائت، ذلت، رذالت، زبونی، سفل، فرومایگی، لئامت، مذلت، هوان، نشیب، کوتاهی
لیامت
خفت
سفل

بپرس