پزشکی مبتنی بر شواهد

پزشکی مبتنی بر شواهد ( به انگلیسی: Evidence Based Medicine ) که به اختصار EBM گفته می شود «استفاده آگاهانه، صریح و خردمندانه از بهترین شواهد فعلی در تصمیم گیری در مورد مراقبت از هر بیمار است». [ ۱۳] هدف EBM ادغام تجربه پزشک، ارزش های بیمار و بهترین اطلاعات علمی موجود برای هدایت تصمیم گیری در مورد مدیریت بالینی است. این اصطلاح در ابتدا برای توصیف رویکردی برای آموزش طبابت و بهبود تصمیم گیری یک پزشک در مورد یک بیمار مورد استفاده قرار گرفت. [ ۱۴] [ ۱۵]
شواهد علمی در مقابل تجربه بکار می رود که خوب است پزشک به جای اینکه فقط به تجربیات خودش تکیه کند به نتایج حاصل از پژوهش ها توجه نماید.
پزشکی دارای سابقه طولانی تحقیقات علمی در مورد پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های انسانی است. [ ۱۶] [ ۱۷]
مفهوم کارآزمایی بالینی کنترل شده برای اولین بار در سال ۱۶۶۲ توسط ژان باپتیست ون هلمونت ( Jan Baptist van Helmont ) با اشاره به عمل فصد توصیف شد. ون هلمونت نوشت:
بگذارید ۲۰۰ یا ۵۰۰ فقیر را که تب یا پلوریت دارند، از بیمارستان ها، از کمپ ها، یا از جای دیگر بیرون ببریم. آنها را به نصف تقسیم کنیم، قرعه بیندازیم تا نیمی از آنها به سهم من و بقیه به سهم شما بیفتند. من آنها را بدون خون ریزی و تخلیه درمان خواهم کرد. شما هم همان طور که می دانید انجام دهید … ما خواهیم دید که هر دوی ما چند تشییع جنازه خواهیم داشت …
اولین گزارش که انجام و نتایج یک کارآزمایی بالینی کنترل شده را توصیف می کند، توسط جیمز لیند، جراح نیروی دریایی اسکاتلندی منتشر شده است که در طول سفر خود در کشتی HMS Salisbury در ناوگان Channel Fleet، در حین گشت زنی در خلیج بیسکی، تحقیقاتی در مورد اسکوربوت انجام داد. لیند ملوانان شرکت کننده در آزمایش خود را به شش گروه تقسیم کرد، به طوری که اثرات درمان های مختلف را می توان نسبتاً مقایسه کرد. لیند در میان گروهی از مردانی که با لیمو یا پرتقال درمان شده بودند، علائم و نشانه های اسکوربوت را بهبود بخشید. او رساله ای را در شرح نتایج این آزمایش در سال ۱۷۵۳ میلادی منتشر کرد. [ ۱۸]
نقد اولیه روش های آماری در پزشکی در سال ۱۸۳۵ میلادی منتشر شد. [ ۱۹]
اصطلاح «پزشکی مبتنی بر شواهد» در سال ۱۹۹۰ میلادی توسط اپیدمیولوژیست کانادایی، گوردون گویات ( Gordon Guyatt ) از دانشگاه مک مستر کانادا معرفی شد. [ ۲۰] [ ۲۱] [ ۲۲] [ ۲۳] [ ۲۴] [ ۲۵]