پروژه آزمایشی آپولو–سایوز. پروژه آزمایشی آپولو–سایوز ( به انگلیسی: Apollo–Soyuz Test Project ) نخستین مأموریت فضایی مشترک بین آمریکا و شوروی و نخستین همکاری فضایی بین المللی بود. این مأموریت در ۲۴ تیر ۱۳۵۴ ( ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵ ) آغاز شد و در طی آن، فضاپیمای آمریکایی آپولو و فضاپیمای روسی سایوز در مدار زمین به هم متصل شدند و فضانوردان آن ها باهم عملیات مشترکی را به انجام رساندند. پروژه آپولو - سایوز چه به لحاظ فنی و چه از نظر سیاسی عملیات مهمی محسوب می شود.
این پروژه در اصل برنامه ای نمادین و سیاسی در دوره ای از تنش زدایی بین روابط ابرقدرت های شرق و غرب بود. با این حال، فضانوردان در طی آن آزمایش های علمی و فنی مهمی را به انجام رساندند. از جمله این آزمایش های علمی می توان به ایجاد خورشیدگرفتگی مصنوعی توسط آپولو اشاره کرد، تا فضانوردان روسی در سایوز بتوانند از این فرصت استفاده کرده، برای نخستین بار در فضا از تاج خورشید عکس برداری کنند. همچنین پروژه آپولو - سایوز برای مهندسان آمریکایی و روسی این امکان را فراهم کرد که کارکرد سیستم های فضایی متفاوتشان را با هم هماهنگ کنند. نتایج این هماهنگی بعدها برای اتصال فضاپیمای شاتل آمریکا به ایستگاه فضایی میر و نیز ساخت ایستگاه فضایی بین المللی به کار رفت.
نام های رسمی این مأموریت عبارتند از:
• به انگلیسی: Apollo - Soyuz Test Project با مخفف ASTP
• به روسی:[ ۱] Экспериментальный Полёт Аполлон - Союз با مخفف ЭПАС
شماره هایی که در مقابل نام فضانوردان دیده می شود، نشان دهنده تعداد پروازهای فضایی آن ها تا زمان پروژه آپولو - سایوز و با احتساب این مأموریت است.
• توماس استافورد ( ۴ ) - فرمانده عملیات
• ونس برند ( ۱ ) - خلبان بخش فرمان آپولو
• دیک اسلیتون ( ۱ ) - خلبان بخش اتصالی آپولو
ابتدا قرار بود که فضانورد دیگری به نام جک اسویگرت مسؤولیت فرماندهی عملیات آپولو را عهده دار شود، اما پس از متهم شدن در رسوایی تمبرهای پستی آپولو ۱۵ از لیست فضانوردان این مأموریت حذف شد. [ ۲] [ ۳]
دیک اسلیتون یکی از هفت فضانوردی بود که در آوریل ۱۹۵۹ به عنوان نخستین گروه فضانوردان آمریکایی برای شرکت در برنامه فضایی مرکوری انتخاب شده بودند، اما به دلیل تشخیص نارسایی قلبی از شرکت در مأموریت بازمانده بود. وی پس از آن به سمت سرپرستی دفتر فضانوردان ناسا منصوب شد، و پس از جراحی موفقیت آمیز قلبی، خودش را برای پروژه آزمایشی آپولو–سایوز انتخاب کرد!
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پروژه در اصل برنامه ای نمادین و سیاسی در دوره ای از تنش زدایی بین روابط ابرقدرت های شرق و غرب بود. با این حال، فضانوردان در طی آن آزمایش های علمی و فنی مهمی را به انجام رساندند. از جمله این آزمایش های علمی می توان به ایجاد خورشیدگرفتگی مصنوعی توسط آپولو اشاره کرد، تا فضانوردان روسی در سایوز بتوانند از این فرصت استفاده کرده، برای نخستین بار در فضا از تاج خورشید عکس برداری کنند. همچنین پروژه آپولو - سایوز برای مهندسان آمریکایی و روسی این امکان را فراهم کرد که کارکرد سیستم های فضایی متفاوتشان را با هم هماهنگ کنند. نتایج این هماهنگی بعدها برای اتصال فضاپیمای شاتل آمریکا به ایستگاه فضایی میر و نیز ساخت ایستگاه فضایی بین المللی به کار رفت.
نام های رسمی این مأموریت عبارتند از:
• به انگلیسی: Apollo - Soyuz Test Project با مخفف ASTP
• به روسی:[ ۱] Экспериментальный Полёт Аполлон - Союз با مخفف ЭПАС
شماره هایی که در مقابل نام فضانوردان دیده می شود، نشان دهنده تعداد پروازهای فضایی آن ها تا زمان پروژه آپولو - سایوز و با احتساب این مأموریت است.
• توماس استافورد ( ۴ ) - فرمانده عملیات
• ونس برند ( ۱ ) - خلبان بخش فرمان آپولو
• دیک اسلیتون ( ۱ ) - خلبان بخش اتصالی آپولو
ابتدا قرار بود که فضانورد دیگری به نام جک اسویگرت مسؤولیت فرماندهی عملیات آپولو را عهده دار شود، اما پس از متهم شدن در رسوایی تمبرهای پستی آپولو ۱۵ از لیست فضانوردان این مأموریت حذف شد. [ ۲] [ ۳]
دیک اسلیتون یکی از هفت فضانوردی بود که در آوریل ۱۹۵۹ به عنوان نخستین گروه فضانوردان آمریکایی برای شرکت در برنامه فضایی مرکوری انتخاب شده بودند، اما به دلیل تشخیص نارسایی قلبی از شرکت در مأموریت بازمانده بود. وی پس از آن به سمت سرپرستی دفتر فضانوردان ناسا منصوب شد، و پس از جراحی موفقیت آمیز قلبی، خودش را برای پروژه آزمایشی آپولو–سایوز انتخاب کرد!
