پروپرانولول ( به انگلیسی: propranolol ) ( با نام های تجاری ایندرال و پرانول ) ، دارویی از دسته بتابلاکرهای غیرانتخابی است که عمدتاً برای درمان فشارخون بالا و نامنظمی تپش قلب ( تاکی کاردیا ) و اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار می گیرد. پروپرانول برای بیماری های گوناگون دیگری چون فشار خون بالا تسکین درد قلبی، اضطراب، هیستری، پیشگیری از سردردهای میگرنی، درمان بی نظمی تپش و گلوکوم و در سم زدایی سریع اپیوئیدها [ ۱] تجویز می شود. [ ۲] این دارو معمولاً برای درمان اختلال اضطراب و اختلال پانیک نیز تجویز می شود. گیرنده هایی که هورمون اضطراب وارد آنها می شود را در سرتاسر سیستم اعصاب مرکزی مسدود می کند.
این دارو هم چنین برای جلوگیری از حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده اند، کاربرد دارد. با مسدود کردن این تکانه ها، به قلب کمک می کند تا منظم تر و مؤثرتر بتپد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش می یابد. پروپرانولول به کاهش لرزش در مبتلایان به پارکینسون کمک می کند و برای رفع لرزش ناشی از مصرف داروهای اعصاب، سودمند است، سردرد را تسکین می دهد و در سردردهای میگرنی، درمانی پایه ای به شمار می آید. به علاوه به طور خفیف، روی فشار خون اثرات کاهندگی دارد. وقتی به مجموعه کارکردهای این قرص نگاه می شود، مشخص است که یک داروی چندکاره بسیار خوب است.
همچنین، این دارو برای درمان سیروز کبدی و پرفشاری ورید باب نیز کاربرد دارد.
پروپرانولول در شماری از اختلالات جسمی مانند لرزش اساسی و نیز روانی مانند فوبیای اجتماعی، اختلال و استرس منتشر و اختلال هراس و به ویژه اختلال استرس پس از سانحه[ ۳] نیز کاربرد دارد که البته هیچ یک از آن ها مورد قبول اف دی ای نیستند. پروپرانولول با مسدود کردن گیرنده های آدرنالین در اکثر افراد اثرات ضد اضطرابی مناسبی به همراه دارد.
پروپرانولول نخستین بتا بلاکری است که در دهه ۱۹۶۰ به وسیلهٔ جیمز دبلیو بلک دانشمند اسکاتلندی کشف شد. او برای ساخت پروپرانولول در سال ۱۹۸۸ جایزه نوبل پزشکی را گرفت. [ ۴]
فرمول شیمیایی پروپرانول C۱۶H۲۱NO۲ است. پس از ۱ تا ۳ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد و نیمه عمر آن ۴ تا ۵ ساعت است. اما زمان اثرگذاری آن طولانی تر از نیمه عمرش است و ممکن است تا ۱۲ ساعت طول بکشد. بیش از ۹۹٪ آن، از راه مدفوع از بدن خارج می شود. پروپرانولول بلوک کننده غیراختصاصی گیرنده های بتا یک و بتا دوی سمپاتیک می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین دارو هم چنین برای جلوگیری از حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده اند، کاربرد دارد. با مسدود کردن این تکانه ها، به قلب کمک می کند تا منظم تر و مؤثرتر بتپد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش می یابد. پروپرانولول به کاهش لرزش در مبتلایان به پارکینسون کمک می کند و برای رفع لرزش ناشی از مصرف داروهای اعصاب، سودمند است، سردرد را تسکین می دهد و در سردردهای میگرنی، درمانی پایه ای به شمار می آید. به علاوه به طور خفیف، روی فشار خون اثرات کاهندگی دارد. وقتی به مجموعه کارکردهای این قرص نگاه می شود، مشخص است که یک داروی چندکاره بسیار خوب است.
همچنین، این دارو برای درمان سیروز کبدی و پرفشاری ورید باب نیز کاربرد دارد.
پروپرانولول در شماری از اختلالات جسمی مانند لرزش اساسی و نیز روانی مانند فوبیای اجتماعی، اختلال و استرس منتشر و اختلال هراس و به ویژه اختلال استرس پس از سانحه[ ۳] نیز کاربرد دارد که البته هیچ یک از آن ها مورد قبول اف دی ای نیستند. پروپرانولول با مسدود کردن گیرنده های آدرنالین در اکثر افراد اثرات ضد اضطرابی مناسبی به همراه دارد.
پروپرانولول نخستین بتا بلاکری است که در دهه ۱۹۶۰ به وسیلهٔ جیمز دبلیو بلک دانشمند اسکاتلندی کشف شد. او برای ساخت پروپرانولول در سال ۱۹۸۸ جایزه نوبل پزشکی را گرفت. [ ۴]
فرمول شیمیایی پروپرانول C۱۶H۲۱NO۲ است. پس از ۱ تا ۳ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد و نیمه عمر آن ۴ تا ۵ ساعت است. اما زمان اثرگذاری آن طولانی تر از نیمه عمرش است و ممکن است تا ۱۲ ساعت طول بکشد. بیش از ۹۹٪ آن، از راه مدفوع از بدن خارج می شود. پروپرانولول بلوک کننده غیراختصاصی گیرنده های بتا یک و بتا دوی سمپاتیک می باشد.
wiki: پروپرانولول