پروتئین پیوندی

پروتئین های پیوندی یا پروتئین های فیوژن ( همجوشی ) یا پروتئین های کایمیریک ( kī - ˈmir - ik ) ( در معنای لغوی، از قطعاتی که از منابع مختلف ساخته شده اند ) پروتئین هایی هستند که از اتصال دو یا چند ژن ایجاد می شوند که در ابتدا برای پروتئین های جداگانه کدگذاری شده اند. ترجمه این ژن پیوندی منجر به یک پلی پپتید منفرد یا چندگانه با خواص عملکردی می شود که از هر یک از پروتئین های اصلی مشتق شده است. پروتئین های پیونی نوترکیب به طور مصنوعی توسط فناوری DNA نوترکیب برای استفاده در تحقیقات زیست شناسی یا درمانی ایجاد می شوند. کایمیریک یا کایمرا معمولاً به پروتئین های ترکیبی ساخته شده از پلی پپتیدهای با عملکرد یا الگوهای فیزیکی و شیمیایی متفاوت اشاره دارد. پروتئین های جهش یافته کایمیریک به طور طبیعی زمانی اتفاق می افتند که یک جهش پیچیده، مانند جابه جایی کروموزومی، تکرار پشت سر هم، یا جابه جایی مجدد، یک توالی کدگذاری جدید شامل بخش هایی از توالی های کدکننده از دو ژن مختلف ایجاد کند. پروتئین های پیوندی طبیعی معمولاً در سلول های سرطانی یافت می شوند، جایی که ممکن است به عنوان انکوپروتئین عمل کنند. پروتئین پیوندی bcr - abl یک نمونه شناخته شده از پروتئین پیوندی انکوژنیک است و به عنوان محرک انکوژنیک اولیه لوسمی مزمن مغز استخوان در نظر گرفته می شود.
• مهندسی ژنتیک
• مهندسی پروتئین