در غروب یک روز تابستان ( ۱۲ اوت ۱۹۸۵ ) پرواز ۱۲۳ هواپیمایی ژاپن از فرودگاه هانه دا به مقصد فرودگاه بین المللی اوساکا بلند می شود. با صعود هواپیما به ارتفاع ۷۳۰۰ متری، بر اثر تعمیر نادرست دیواره آسیب دیده آن، تعمیری که بنا به محاسبه بازرسان تنها تحمل ۱۰ هزار پرواز را دارد، ۱۲۳۹۰ پرواز خود را انجام می دهد. هوای بیرون رقیق و رقیق تر می شود اما هوای داخل هواپیما برای آسایش مسافران فشرده می شود. اختلاف فشار بین کابین مسافران در یک طرف دیواره، و دنباله هواپیما در طرف دیگر آن به دیواره و تعمیر نادرست آن، تا آستانه شکستن، فشار وارد می آورد. ترَک ها بیشتر شده و در اطراف سوراخ های پَرچ بیشتر می شوند تا اینکه دیواره ترک برمی دارد و در یک لحظه هوای فشرده کابین در آن سوراخی را با وسعت ۲ تا ۳ متر مربع ایجاد می کند. سقف اطراف توالت عقب هواپیما پایین می آید و هوای شدیداً فشرده شده راه خود را به سمت باله عقب هواپیما باز می کند و به راحتی از آنجا کنده می شود. از این لحظه به بعد است که هواپیما محکوم به فنا می شود. هواپیما در ۱۰۰ کیلومتری توکیو، نزدیک کوه Osutaka سقوط می کند و تمام مسافران و خدمه به غیر از ۴ نفر کشته می شوند. بسیاری این حادثه را مرگبارترین سقوط هواپیما بر پایه مرگ ومیر که تنها یک هواپیما در حادثه دخیل بود در طول تاریخ می نامند.
خلبانان نمی دانستند که قسمت اعظم دم هواپیما کنده شده است و به همراه خطوط لوله بسیار مهم هیدرولیکی که به آن ها اجازه کنترل هواپیما را می دهد به دریا افتاده است. به خاطر فقدان اثر تثبیت کننده دم هواپیما و به خاطر از دست رفتن توانایی کنترل باله عقب و فِلک ها خلبان ها نمی توانند هواپیما را کنترل کنند. هواپیمای غول پیکر حرکات نوسانی وحشتناک انجام می دهد و با افتادن نوک هواپیما و سقوط آزاد هواپیما سرعت می گیرد که باعث بالا رفتن آن می شود. نوک هواپیما دومرتبه بالا می رود تا زمانی که سرعتش را از دست بدهد و دوباره سرعت بیشتر می شود. این چرخه بارها و بارها تکرار می شود. و پرواز ۱۲۳ چرخه های وحشتناک و گاه چند صد متری را تجربه می کند. پس از آن هواپیما در حالت واماندگی قرار می گیرد و به پایین سقوط می کند و در نهایت در ساعت ۶:۵۶:۳۰ به وقت محلی، هواپیما ابتدا از ناحیه بال سمت راست با درخت های کوه تاکاماگاهارا برخورد می کند و سپس در برخورد دوم هواپیما به طور کامل با کوه برخورد می کند و منجر به کشته شدن ۵۲۰ سرنشین از ۵۲۴ سرنشین شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخلبانان نمی دانستند که قسمت اعظم دم هواپیما کنده شده است و به همراه خطوط لوله بسیار مهم هیدرولیکی که به آن ها اجازه کنترل هواپیما را می دهد به دریا افتاده است. به خاطر فقدان اثر تثبیت کننده دم هواپیما و به خاطر از دست رفتن توانایی کنترل باله عقب و فِلک ها خلبان ها نمی توانند هواپیما را کنترل کنند. هواپیمای غول پیکر حرکات نوسانی وحشتناک انجام می دهد و با افتادن نوک هواپیما و سقوط آزاد هواپیما سرعت می گیرد که باعث بالا رفتن آن می شود. نوک هواپیما دومرتبه بالا می رود تا زمانی که سرعتش را از دست بدهد و دوباره سرعت بیشتر می شود. این چرخه بارها و بارها تکرار می شود. و پرواز ۱۲۳ چرخه های وحشتناک و گاه چند صد متری را تجربه می کند. پس از آن هواپیما در حالت واماندگی قرار می گیرد و به پایین سقوط می کند و در نهایت در ساعت ۶:۵۶:۳۰ به وقت محلی، هواپیما ابتدا از ناحیه بال سمت راست با درخت های کوه تاکاماگاهارا برخورد می کند و سپس در برخورد دوم هواپیما به طور کامل با کوه برخورد می کند و منجر به کشته شدن ۵۲۰ سرنشین از ۵۲۴ سرنشین شد.
