پرواز ابرپیمایشی یا سوپرکروز فلایت ( به انگلیسی: Supercruise Flight ) به پرواز هواپیما با سرعت زبرصوت بدون استفاده از پس سوز موتور و با حمل مقدار مؤثری سلاح، بار یا سرنشین، گفته می شود. [ ۱]
اغلب جت های نظامی زبرصوت ( مافوق صوت ) برای پرواز با سرعت های بالاتر از صوت از پس سوز موتور استفاده می کنند. پس سوز هرچند نیروی رانش موتور جت را به شدت افزایش می دهد اما مصرف سوخت را هم به شدت بالا می برد و این باعث می شود تا هواپیما فقط برای مدت کوتاهی بتواند با سرعت مافوق صوت پرواز کند. ضمن اینکه دود خروجی از موتور هواپیما بسیار داغ تر شده و آشکارگی فروسرخ هواپیما را افزایش خواهد داد. در نتیجه هواپیمایی که از قابلیت پرواز سوپرکروز برخوردار باشد مداومت پروازی بیشتری خواهد داشت و قادر است مسافت های طولانی تری را با سرعت مافوق صوت پرواز کند. ضمن اینکه به پنهان کاری هواپیما نیز کمک شایان توجهی می کند. به همین دلیل توانایی پرواز ابرپیمایشی برای جنگ های هوایی، مأموریت های برتری هوایی و حملات ضربتی پرسرعت به اهداف زمینی بسیار سودمند خواهد بود. [ ۲] [ ۳]
جنگنده رهگیر اینگلیش الکتریک لایتنینگ نخستین هواپیمایی بود که از قابلیت پرواز سوپرکروز بهره مند بود. یکی از پیش نمونه های این هواپیمای بریتانیایی در ۱۱ اوت سال ۱۹۵۴ برای نخستین بار بدون روشن کردن پس سوز موتور از سرعت صوت گذشت. کنکورد و توپولف - ۱۴۴ که تنها جت های مسافربری زبرصوت تاریخ بوده اند، هر دو برای صرفه جویی در مصرف سوخت از این قابلیت بهره مند بودند. هر دو آن ها برای سرعت گرفتن ابتدا پس سوز موتور را روشن کرده و پس از رسیدن به سرعت زبرصوت آن را خاموش می کردند. کنکورد با توجه به دوران طولانی فعالیت خود رکورد بیشترین مدت زمان پرواز ابرپیمایشی را در مقایسه با هواپیماهای دیگر در اختیار دارد. [ ۴] [ ۵]
پس از لایتنینگ جنگنده های دیگری هم با توانایی پرواز ابرپیمایشی هم ساخته شدند اما بیشتر آن ها فقط در صورت همراه نداشتن سلاح در جایگاه های خارجی می توانستند سرعت خود را به مقدار کمی بیشتر از سرعت صوت برسانند. از همین رو اف - ۲۲ رپتور را می توان نخستین هواپیمای جنگنده ای نامید که به طرز کاملاً مؤثری از توانایی پرواز سوپرکروز بهره مند بود. این هواپیما توانایی پرواز با سرعت بیش از ۱٫۷ ماخ را در ارتفاع ۱۲ هزار متری دارد. در حالی که تقریباً تمام جنگنده های قبل از اف - ۲۲ در صورت حمل مقدار قابل توجهی سلاح و بدون پس سوز فقط می توانستند سرعت خود را به حداکثر ۰٫۹ ماخ برسانند. از جنگنده های دیگر نسل پنجم که این ویژگی را دارد می توان به جنگنده سوخو تی - ۵۰ پک فا اشاره کرد که نزدیک به ۲ برابر بیشتر از هواپیماهای نظامی قبل خود است. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاغلب جت های نظامی زبرصوت ( مافوق صوت ) برای پرواز با سرعت های بالاتر از صوت از پس سوز موتور استفاده می کنند. پس سوز هرچند نیروی رانش موتور جت را به شدت افزایش می دهد اما مصرف سوخت را هم به شدت بالا می برد و این باعث می شود تا هواپیما فقط برای مدت کوتاهی بتواند با سرعت مافوق صوت پرواز کند. ضمن اینکه دود خروجی از موتور هواپیما بسیار داغ تر شده و آشکارگی فروسرخ هواپیما را افزایش خواهد داد. در نتیجه هواپیمایی که از قابلیت پرواز سوپرکروز برخوردار باشد مداومت پروازی بیشتری خواهد داشت و قادر است مسافت های طولانی تری را با سرعت مافوق صوت پرواز کند. ضمن اینکه به پنهان کاری هواپیما نیز کمک شایان توجهی می کند. به همین دلیل توانایی پرواز ابرپیمایشی برای جنگ های هوایی، مأموریت های برتری هوایی و حملات ضربتی پرسرعت به اهداف زمینی بسیار سودمند خواهد بود. [ ۲] [ ۳]
جنگنده رهگیر اینگلیش الکتریک لایتنینگ نخستین هواپیمایی بود که از قابلیت پرواز سوپرکروز بهره مند بود. یکی از پیش نمونه های این هواپیمای بریتانیایی در ۱۱ اوت سال ۱۹۵۴ برای نخستین بار بدون روشن کردن پس سوز موتور از سرعت صوت گذشت. کنکورد و توپولف - ۱۴۴ که تنها جت های مسافربری زبرصوت تاریخ بوده اند، هر دو برای صرفه جویی در مصرف سوخت از این قابلیت بهره مند بودند. هر دو آن ها برای سرعت گرفتن ابتدا پس سوز موتور را روشن کرده و پس از رسیدن به سرعت زبرصوت آن را خاموش می کردند. کنکورد با توجه به دوران طولانی فعالیت خود رکورد بیشترین مدت زمان پرواز ابرپیمایشی را در مقایسه با هواپیماهای دیگر در اختیار دارد. [ ۴] [ ۵]
پس از لایتنینگ جنگنده های دیگری هم با توانایی پرواز ابرپیمایشی هم ساخته شدند اما بیشتر آن ها فقط در صورت همراه نداشتن سلاح در جایگاه های خارجی می توانستند سرعت خود را به مقدار کمی بیشتر از سرعت صوت برسانند. از همین رو اف - ۲۲ رپتور را می توان نخستین هواپیمای جنگنده ای نامید که به طرز کاملاً مؤثری از توانایی پرواز سوپرکروز بهره مند بود. این هواپیما توانایی پرواز با سرعت بیش از ۱٫۷ ماخ را در ارتفاع ۱۲ هزار متری دارد. در حالی که تقریباً تمام جنگنده های قبل از اف - ۲۲ در صورت حمل مقدار قابل توجهی سلاح و بدون پس سوز فقط می توانستند سرعت خود را به حداکثر ۰٫۹ ماخ برسانند. از جنگنده های دیگر نسل پنجم که این ویژگی را دارد می توان به جنگنده سوخو تی - ۵۰ پک فا اشاره کرد که نزدیک به ۲ برابر بیشتر از هواپیماهای نظامی قبل خود است. [ ۶]
wiki: پرواز ابرپیمایشی