اوتاکار یکم ( چکی: Přemysl I. Otakar؛ حدود ۱۱۵۵–۱۲۳۰ ) از سال ۱۱۹۲ دوک بوهم بود و در سال ۱۱۹۸ توسط فیلیپ سوابی، در سال ۱۲۰۳ توسط اتوی چهارم و در سال ۱۲۱۲ توسط فریدریش به عنوان شاه بوهم دست یافت. او عضو دودمان پرمیسل بود.
اوتاکار فرزند ولادیسلاو دوم دوک بوهم و جودیت تورینگنی بود. [ ۳] سال های نخست عمر او در هرج و مرجی که بر همهٔ امور بوهم چیره شده بود، گذشت. اوتاکار پس از چند درگیری نظامی در سال ۱۱۹۲ توسط هاینریش ششم امپراتور مقدس روم به عنوان حاکم بوهم تأیید شد. پس از مدتی برای پیوستن به دسیسهٔ شاهزادگان ژرمن برای برانداختن دودمان اشتاوفر دولتش را منحل کرد. در سال ۱۱۹۷ اوتاکار برادرش ولادیسلاو سوم را وادار کرد که بوهم را به او تسلیم کند و خود را به موراویا قانع کند.
اوتاکار از جنگ داخلی آلمان میان فیلیپ سوابی مدعی اشتاوفری و اتوی چهارم کاندیدای ولفی بهره برد و خود را شاه بوهم خواند. فیلیپ سوابی که حمایت نظامی چک را در برابر اتو نیاز داشت، در سال ۱۱۹۸ از این عنوان حمایت کرد.
اوتاکار در سال ۱۱۹۹ همسرش آدل هاید مایسنی از خاندان ویتین را طلاق داد تا با کنستانس مجاری، دختر جوان بلای سوم، ازدواج کند.
با قدرت گرفتن اتوی چهارم در سال ۱۲۰۰، اوتاکار پیمان خود با فیلیپ سوابی را لغو کرد و با حزب ولفی پیمان بست. اتو و پاپ اینوسنت سوم، اوتاکار را به عنوان شاه موروثی بوهم پذیرفتند.
حملهٔ متعاقب فیلیپ به بوهم موفقیت آمیز بود. اوتاکار که وادار به پرداخت جریمه شده بود، دوباره خود را در دستهٔ هواداران فیلیپ قرار داد و مدتی بعد نیز از حامیان شاه جوان، فریدریش دوم بود. فریدریش در سال ۱۲۱۲ فرمان طلایی سیسیل را به بوهم اعطا کرد. این سند، اوتاکار و وارثان او را به عنوان شاه بوهم تصدیق می کرد. دیگر نیازی به انتصاب شاه توسط امپراتور نبود و تنها باید در شوراهای نزدیک به مرز بوهم حضور می یافت.
از سوی دیگر دوران حکومت اوتاکار، به دلیل مهاجرت ژرمن ها به بوهم و توسعهٔ شهرها در مناطقی که پیش از آن زمان، زمین های جنگلی بودند، اهمیت داشت. در سال ۱۲۲۶ اوتاکار به جنگ لئوپولد ششم اتریش رفت. دلیل این جنگ، خراب کردن معاملهٔ اوتاکار برای ازدواج دخترش اگنس با پسر فریدریش دوم توسط لئوپولد ششم بود. سپس اوتاکار تلاش کرد دخترش را به ازدواج هنری سوم انگلستان درآورد، ولی امپراتور که هنری را مخالف دودمان اشتاوفر می دانست، با آن مخالفت کرد. امپراتور قصد داشت خودش با اگنس ازدواج کند، ولی اگنس با نقش داشتن در ازدواجی سازمان یافته مخالفت کرد و با حمایت پاپ، وارد یک صومعه شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوتاکار فرزند ولادیسلاو دوم دوک بوهم و جودیت تورینگنی بود. [ ۳] سال های نخست عمر او در هرج و مرجی که بر همهٔ امور بوهم چیره شده بود، گذشت. اوتاکار پس از چند درگیری نظامی در سال ۱۱۹۲ توسط هاینریش ششم امپراتور مقدس روم به عنوان حاکم بوهم تأیید شد. پس از مدتی برای پیوستن به دسیسهٔ شاهزادگان ژرمن برای برانداختن دودمان اشتاوفر دولتش را منحل کرد. در سال ۱۱۹۷ اوتاکار برادرش ولادیسلاو سوم را وادار کرد که بوهم را به او تسلیم کند و خود را به موراویا قانع کند.
اوتاکار از جنگ داخلی آلمان میان فیلیپ سوابی مدعی اشتاوفری و اتوی چهارم کاندیدای ولفی بهره برد و خود را شاه بوهم خواند. فیلیپ سوابی که حمایت نظامی چک را در برابر اتو نیاز داشت، در سال ۱۱۹۸ از این عنوان حمایت کرد.
اوتاکار در سال ۱۱۹۹ همسرش آدل هاید مایسنی از خاندان ویتین را طلاق داد تا با کنستانس مجاری، دختر جوان بلای سوم، ازدواج کند.
با قدرت گرفتن اتوی چهارم در سال ۱۲۰۰، اوتاکار پیمان خود با فیلیپ سوابی را لغو کرد و با حزب ولفی پیمان بست. اتو و پاپ اینوسنت سوم، اوتاکار را به عنوان شاه موروثی بوهم پذیرفتند.
حملهٔ متعاقب فیلیپ به بوهم موفقیت آمیز بود. اوتاکار که وادار به پرداخت جریمه شده بود، دوباره خود را در دستهٔ هواداران فیلیپ قرار داد و مدتی بعد نیز از حامیان شاه جوان، فریدریش دوم بود. فریدریش در سال ۱۲۱۲ فرمان طلایی سیسیل را به بوهم اعطا کرد. این سند، اوتاکار و وارثان او را به عنوان شاه بوهم تصدیق می کرد. دیگر نیازی به انتصاب شاه توسط امپراتور نبود و تنها باید در شوراهای نزدیک به مرز بوهم حضور می یافت.
از سوی دیگر دوران حکومت اوتاکار، به دلیل مهاجرت ژرمن ها به بوهم و توسعهٔ شهرها در مناطقی که پیش از آن زمان، زمین های جنگلی بودند، اهمیت داشت. در سال ۱۲۲۶ اوتاکار به جنگ لئوپولد ششم اتریش رفت. دلیل این جنگ، خراب کردن معاملهٔ اوتاکار برای ازدواج دخترش اگنس با پسر فریدریش دوم توسط لئوپولد ششم بود. سپس اوتاکار تلاش کرد دخترش را به ازدواج هنری سوم انگلستان درآورد، ولی امپراتور که هنری را مخالف دودمان اشتاوفر می دانست، با آن مخالفت کرد. امپراتور قصد داشت خودش با اگنس ازدواج کند، ولی اگنس با نقش داشتن در ازدواجی سازمان یافته مخالفت کرد و با حمایت پاپ، وارد یک صومعه شد.
wiki: پرمیسل اوتاکار یکم