پرابهاکارا ( به انگلیسی: Prabhākara ) حکیمی که در قرن ششم میلادی می زیسته است. سنت هندو به «پرابهارکا» عنوان مرشد بزرگ ( Guru ) را بخشیده است. وی در تکامل «میمامسا» ( می مانسا ) و ارتقاء آن به دیدگاه فلسفی کوشیده است.
می مانسا یکی از مهمترین مباحث فلسفهٔ هندی را که مبحث شناخت است در مرکز توجه خود قرار داده است.
دو تفسیری که وی بر رسالهٔ «شابارا» ( Śabara ) انشاء کرده است. یکی به «بریهاتی» ( Bṛhatī ) و دیگری به «لاگوی» ( laghvi )
روش پرابهاکارا دربارهٔ شناخت، عملی است و مبحث شناخت غلط یا نادرست یکسره نفی شده است. [ ۱] فرضیهٔ تکوین شناخت لفظی را «پرابهاکارا» ابداع کرده است. [ ۲]
• Triputipratyaksavada ( Prabhakara's Doctrine of Triple Perception )
• Khyativada
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمی مانسا یکی از مهمترین مباحث فلسفهٔ هندی را که مبحث شناخت است در مرکز توجه خود قرار داده است.
دو تفسیری که وی بر رسالهٔ «شابارا» ( Śabara ) انشاء کرده است. یکی به «بریهاتی» ( Bṛhatī ) و دیگری به «لاگوی» ( laghvi )
روش پرابهاکارا دربارهٔ شناخت، عملی است و مبحث شناخت غلط یا نادرست یکسره نفی شده است. [ ۱] فرضیهٔ تکوین شناخت لفظی را «پرابهاکارا» ابداع کرده است. [ ۲]
• Triputipratyaksavada ( Prabhakara's Doctrine of Triple Perception )
• Khyativada
wiki: پرابهاکارا