پر کاه و چوب

پر کاه و چوب از حکایت های عیسی به هنگام موعظه بر فراز کوه است که در انجیل متی، فصل ۷، آیات ۱ تا ۵ آمده است. خطبه کوتاه است، با هشدار به پیروان به نادرستی محکوم کردن دیگران و عواقب آن آغاز می شود، و می گوید که آنان نیز با همان استانداردها قضاوت خواهند شد. در موعظه در مکان هموار ( انجیل لوقا ۶:۱۷–۴۹ ) نیز حکایت مشابهی با همان مضمون نقل شده است ( ۶:۳۷–۴۲ ) .
۱ داوری نکنید تا بر شما داوری نشود. ۲ زیرا به همان گونه که بر دیگران داوری کنید، بر شما نیز داوری خواهد شد و با همان پیمانه که وزن کنید، برای شما وزن خواهد شد. ۳ چرا پر کاهی را در چشم برادرت می بینی، اما از چوبی که در چشم خود داری غافلی؟ ۴ چگونه می توانی به برادرت بگویی، «بگذار پر کاه را از چشمت به در آورم»، حال آنکه چوبی در چشم خود داری؟ ۵ ای ریاکار، نخست چوب را از چشم خود به در آر، آنگاه بهتر خواهی دید تا پر کاه را از چشم برادرت بیرون کنی.
۴۱ «چرا پر کاهی را در چشم برادرت می بینی، اما از چوبی که در چشم خود داری غافلی؟» ۴۲ چگونه می توانی به برادرت بگویی: «برادر، بگذار پر کاه را از چشمت به در آورم»، ولی چوب را در چشم خود نمی بینی؟ ۴۳ ای ریاکار، نخست چوب را از چشم خود به در آر، آنگاه بهتر خواهی دید تا پر کاه را از چشم برادرت بیرون کنی.