پای گناهکاران

[ویکی فقه] پای گناهکاران (قرآن). براساس آیات قرآن کریم وقتی گناهکاران را به سوی جهنم می برند از موهای جلوی پیشانی و پاهای آنان می گیرند.
گرفتن موی جلوی سر و پاهای گناهکاران، در قیامت از آیه زیر استفاده می شود.یعرف المجرمون بسیمـهم فیؤخذ بالنوصی والاقدام.(مجرمان از چهره هایشان شناخته می شوند؛ و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می گیرند (و به دوزخ می افکنند)! )
معنای واژگان آیه
" نواصی" جمع" ناصیه" چنان که راغب در مفردات می گوید: در اصل به معنی موهای پیش سر و از ماده" نصا" (بر وزن نصر) به معنی اتصال و پیوستگی است، و" اخذ به ناصیه" به معنی گرفتن موی پیش سر است، و گاه کنایه از غلبه کامل بر چیزی می آید. گرفتن مجرمان با موی پیش سر، و پاها، ممکن است به معنی حقیقی آن باشد که ماموران عذاب این دو را می گیرند و آنها را از زمین برداشته، با نهایت ذلت به دوزخ می افکنند، و یا کنایه از نهایت ضعف و ناتوانی آنها در چنگال ماموران عذاب الهی است، که این گروه را با خواری تمام به دوزخ می برند، و چه صحنه دردناک و وحشتناکی است آن صحنه.
تفسیر آیه فوق
این آیه در مقام پاسخ از پرسشی تقدیری است، گویا کسی می پرسد: خوب وقتی از گناهشان پرسش نمی شوند پس از کجا معلوم می شود گنهکارند؟ در پاسخ فرموده: " مجرمین از سیمایشان شناخته می شوند... "، و به همین خاطر جمله مورد بحث را با واو عاطفه عطف به ما قبل نکرد، و نفرمود: " در آن روز کسی از جن و انس از گناهش سؤال نمی شود، و مجرمین از سیمایشان شناخته می شوند" بلکه بدون واو عاطفه فرمود: " مجرمین... " تا بفهماند این جمله پاسخ از سؤالی است که در کلام نیامده، و منظور از سیما نشانه ای است که از چهره مجرمین نمودار است." فیؤخذ بالنواصی و الاقدام"- این جمله به خاطر اینکه حرف" فاء" بر سرش در آمده، فرع و نتیجه شناسایی مذکور است، و کلمه" نواصی" جمع ناصیه است، که به معنای موی جلو سر است، و کلمه" اقدام" جمع قدم است، و جمله" بالنواصی" نائب فاعل جمله" یؤخذ" است، معنای تحت اللفظی آن" موی جلو سرها گرفته می شود" است.و معنای آیه این است که: احدی از گناهش پرسش نمی شود- مجرمین با علامتی که در چهرههاشان نمودار می گردد شناخته می شوند، در نتیجه موی جلو سرشان و پاهایشان را می گیرند و در آتش می اندازند.