پاکرَوان، اَمینه (پاریس ۱۲۷۲ـ تهران ۱۳۳۷ش)
نویسنده و پژوهشگر ایرانی. با برگزاری کنفرانس های گوناگون دربارۀ مینیاتور ایرانی در کشورهای اروپایی نقشی تأثیرگذار در این زمینه داشت و از مروجان این هنر در اروپا بود. پس از طی دورۀ دانشگاهی راهی ایران شد و در دانشگاه تهران ادبیات فرانسه و تاریخ هنر تدریس کرد. اولین رمان تاریخی او، شاهزادۀ گمنام، در ۱۹۴۴/۱۳۲۳ش با نام امیر بی تاریخ در پاریس به زبان فرانسه منتشر و با استقبال بسیار روبه رو شد و جایزۀ ریوارول را از آن خود کرد. این کتاب به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثارش: کتاب قزوین پایتخت ازیاد رفته؛ مقدّرات ایرانی؛ تهران قدیم؛ عباس میرزا و فتح علی شاه؛ آغا محمدخان قاجار (۱۳۶۸ش)؛ نبردهای سی سالۀ ایران و روس (۱۳۷۶ش).
نویسنده و پژوهشگر ایرانی. با برگزاری کنفرانس های گوناگون دربارۀ مینیاتور ایرانی در کشورهای اروپایی نقشی تأثیرگذار در این زمینه داشت و از مروجان این هنر در اروپا بود. پس از طی دورۀ دانشگاهی راهی ایران شد و در دانشگاه تهران ادبیات فرانسه و تاریخ هنر تدریس کرد. اولین رمان تاریخی او، شاهزادۀ گمنام، در ۱۹۴۴/۱۳۲۳ش با نام امیر بی تاریخ در پاریس به زبان فرانسه منتشر و با استقبال بسیار روبه رو شد و جایزۀ ریوارول را از آن خود کرد. این کتاب به فارسی ترجمه شده است. از دیگر آثارش: کتاب قزوین پایتخت ازیاد رفته؛ مقدّرات ایرانی؛ تهران قدیم؛ عباس میرزا و فتح علی شاه؛ آغا محمدخان قاجار (۱۳۶۸ش)؛ نبردهای سی سالۀ ایران و روس (۱۳۷۶ش).