پاپیه ماشه

دانشنامه آزاد فارسی

پاپیِه ماشِه (Papier Mache)
پاپیِه ماشِه
(در زبان فرانسه به معنای کاغذ فشرده یا کاغذ جویده شده) مخلوطی از کاغذ خیس خورده و چسب که پس از خشک شدن سفت می شود و در ساختن اشیا و پیکره ها و خصوصاً قلمدان به کار می رود. مادۀ اولیه جلدسازی کتاب و بدنۀ قلمدان به شمار می رود. بدنۀ قلمدان را با لاک ویژه ای تزیین می کنند، که آن را هنر نقاشی روغنی یا لاکی گویند. روش کار بدین صورت است که هنرمند پس از تهیۀ پاپیه ماشه چندبار روی آن را لاک می زند تا منفذهایش پر شود؛ سپس با لایۀ بسیار نازکی از گچ روی آن را می پوشاند، سمباده می زند و صیقل می دهد و در آخر آن را با آبرنگ نقاشی می کند. فرآورده های پاپیه ماشه بیشتر در قزوین و اصفهان رواج دارد. پاپیه ماشه، سبک و ارزان است و در تهیه و تزیین اسباب بازی و انواع ظروف بسیار کاربرد دارد. در ایتالیا از همان اوایل قرن ۱۵ از پاپیه ماشه برای ساخت نقش برجسته های کم عمق استفاده می شد.

پیشنهاد کاربران

پاپیه ماشه یه نوع کاغذ دستیه از ترکیب کاغذ خیس خورده و نوعی چسب مخصوص به دست میاد. از این کاغذ توی هنر سنتی قلمدان، قاب قرآن، جلدسازی و چیزهایی شبیهاین استفاده می کنند. ساخت پاپیه ماشه در اصفهان رواج داره و اولین بار در دوره صفویه رواج پیاده کرده.
پاپیه ماشه در اصل لغتی فرانسوی است به معنای کاغذ فشرده ( پاپیه به معنای کاغذ و ماشه به معنای جویدن ) و علت نامگذاری آن این است که کاغذ را پس از خمیر کردن با سریش مخلوط کرده و تحت فشار قرار می دهند تا زیرساخت کار تولید شود

بپرس