پاولیسیَن ها (Paulicians)
(یا: بَیالِقِه) فرقۀ مسیحی ثنوی که مرتد به شمار می رفت. نامش را یا از پولس حواری به واسطۀ مرقیون، یا از واعظی مانوی به نام پولس که گاه با پاولوس سُمَیساطی خلط شده گرفته است. نخستین تشکل بیالقه را گویا کنستانتین مانانالیس، مشهور به سیلوانوس، در ح ۶۵۷م در ارمنستان پی افکند. او خود پس از ۲۷ سال تبلیغ در ح ۶۸۴م دستگیر، محاکمه و سنگسار شد. بیالقه به دو خدای خیر و شر معتقد بودند و همۀ عالم مادی را شر می دانستند. انسانیت عیسی مسیح را انکار می کردند و عهد عتیق، سلسله مراتب کلیسای کاتولیک، و مفهوم سنت را نمی پذیرفتند. مسیح را فرشته و لذا تصلیبش را محال می شمردند و ایمان به او را نجات بخش انسان از داوری در روز حساب می دانستند. سرکوب پیوستۀ بیالقه ایشان را پراکنده کرد و برخی از آنان هم رزم مسلمانان در جنگ با مسیحیان شدند. آن هایی که به بالکان گریختند از قرار معلوم در قرن ۱۰م با بوگومیلی ها آمیختند.
(یا: بَیالِقِه) فرقۀ مسیحی ثنوی که مرتد به شمار می رفت. نامش را یا از پولس حواری به واسطۀ مرقیون، یا از واعظی مانوی به نام پولس که گاه با پاولوس سُمَیساطی خلط شده گرفته است. نخستین تشکل بیالقه را گویا کنستانتین مانانالیس، مشهور به سیلوانوس، در ح ۶۵۷م در ارمنستان پی افکند. او خود پس از ۲۷ سال تبلیغ در ح ۶۸۴م دستگیر، محاکمه و سنگسار شد. بیالقه به دو خدای خیر و شر معتقد بودند و همۀ عالم مادی را شر می دانستند. انسانیت عیسی مسیح را انکار می کردند و عهد عتیق، سلسله مراتب کلیسای کاتولیک، و مفهوم سنت را نمی پذیرفتند. مسیح را فرشته و لذا تصلیبش را محال می شمردند و ایمان به او را نجات بخش انسان از داوری در روز حساب می دانستند. سرکوب پیوستۀ بیالقه ایشان را پراکنده کرد و برخی از آنان هم رزم مسلمانان در جنگ با مسیحیان شدند. آن هایی که به بالکان گریختند از قرار معلوم در قرن ۱۰م با بوگومیلی ها آمیختند.
wikijoo: پاولیسین_ها