پاولف ایوان

دانشنامه آزاد فارسی


ایوان پاولف
ایوان پاولف
پاوْلُف، ایوان (۱۸۴۹ـ۱۹۳۶)(Pavlov, Ivan Petrovich)
فیزیولوژیست روس. در ۱۹۰۴ برای کشف فیزیولوژی گوارش برندۀ جایزۀ نوبل فیزیولوژی یا پزشکی شد. بازتاب های شرطی را در حیوانات بررسی کرد و اقداماتش در نظریه های رفتاری یادگیری تأثیری شگرف گذاشت. در ریازان متولد شد، در دانشگاه پزشکی سلطنتی سن پترزبورگ تحصیل کرد، و در۱۸۹۰ به مقام استادی رسید. در زمینۀ فیزیولوژی دستگاه عروق و تنظیم فشار خون تحقیق کرد و آزمایش هایی، مانند قطع اعصاب قلبِ سگِ زنده، را روی حیوانات به عمل آورد تا نشان دهد چگونه اعصابی که از شبکۀ عصبی قلبی خارج می شوند قدرت ضربان قلب را کنترل می کنند. پاولف در تحقق دربارۀ رفتار و دستگاه اعصاب انسان نیز بر اهمیت شرطی شدن تأکید کرد. استنباط او این بود که رفتار خودْبازدارنده در شخص روان پریش وسیله ای برای محافظت از خویشتن است. بیمار از جهان و نیز از همۀ محرک های زیانبار آن کناره می گیرد. پس از طرح این نظریه، محیط درمان بیماران روانی در روسیه به فضایی کاملاً آرام تبدیل شد. درس هایی در زمینۀ کار غدۀ گوارشی اصلی (۱۸۹۷) خلاصۀ کتابی است که برای آن جایزۀ نوبل گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس