پاولْسِن، والدِمار (۱۸۹۶ـ۱۹۴۲)(Poulsen, Valdemar)
مهندس تلفن و مخترع تلگرافون، اهل دانمارک. تلگرافون نخستین دستگاه عملی ضبط و پخش صدا با استفاده از مواد مغناطیسی بود. این دستگاه گونۀ اولیۀ ضبط صوت به شمار می رود. پاولسن در کپنهاگ زاده شد. ابتدا به علوم علاقه مند شد و سپس در بسیاری از حوزه ها به مطالعه پرداخت، اما هرگز موفق به کسب مدرک تحصیلی نشد. در ۱۸۹۳، در مقام کمک مهندس به شرکت تلفن کپنهاگ پیوست. چیزی نگذشت که دستگاه تلگرافون را اختراع کرد که صدا را به شیوۀ مغناطیسی روی سیمی فولادی ضبط می کرد. در ۱۸۹۸، این دستگاه را به ثبت رساند و در نظر داشت دستگاهش را چنان تکمیل کند که بسیاری از کارهایی را صورت دهد که پاسخگوهای تلفنی امروزی صورت می دهند. پاولسن تلگرافون را در نمایشگاه جهانی پاریس (۱۹۰۰) به نمایش گذاشت. فرانسیس یوزف، امپراتور اتریش، نخستین شخصی بود که این دستگاه را در برابر عموم آزمایش کرد. چند کلمه ای که او در نمایشگاه و در برابر این دستگاه بر زبان آورد، نخستین مطالبی است که به شیوۀ مغناطیسی ضبط شده و تاکنون موجود است. تلگرافون در نمایشگاه توجه بسیاری را جلب کرد، اما پاولسن ناگزیر شد به امریکا برود تا برای تکمیل و تولید تجاری آن حامی مالی پیدا کند. او و شرکایش شرکت تلگرافون امریکا را در اسپرینگ فیلد، ماساچوست تأسیس کردند. دستگاه آن ها موفقیت تجاری اندکی کسب کرد، زیرا واسطۀ ضبط حجیم و گران قیمت، و کیفیت صدای ضبط شده نازل بود. با این همه، پاولسن راه را برای اختراعات بعدی هموار کرد که موفقیت های تجاری بیشتری کسب کردند. ایده های او سرانجام به صورت نوار ضبط مغناطیسی متجلی شد که اکنون در پاسخگوهای تلفنی و ضبط صوت ها به کار می رود. پاولسن در زمینۀ امواج رادیویی نیز تحقیق می کرد. در ۱۹۰۳، گونۀ رادیویی قوس آوازخوان را به ثبت رساند. قوس آوازخوان اصلی، که ویلیام دوبویس دادل، مهندس بریتانیایی، آن را اختراع کرده بود، امواج صوتی بی پایانی تولید می کرد. پاولسن دستگاه دودل را چنان تغییر داد که امواج رادیویی بی پایان تولید کند. دستگاه پاولسن از یک کاتُد مسی، به منزلۀ پایانۀ مثبت، و یک آنُد زغالی، به منزلۀ پایانۀ منفی، تشکیل می شد که در محیطی از گاز هیدروکربن نصب شده بودند و گاز تحت تأثیر میدان مغناطیسی بود. تلاش پاولسن برای ساخت این قوس آوازخوان سهم مهمی در پخش رادیویی موج بلند داشت.
مهندس تلفن و مخترع تلگرافون، اهل دانمارک. تلگرافون نخستین دستگاه عملی ضبط و پخش صدا با استفاده از مواد مغناطیسی بود. این دستگاه گونۀ اولیۀ ضبط صوت به شمار می رود. پاولسن در کپنهاگ زاده شد. ابتدا به علوم علاقه مند شد و سپس در بسیاری از حوزه ها به مطالعه پرداخت، اما هرگز موفق به کسب مدرک تحصیلی نشد. در ۱۸۹۳، در مقام کمک مهندس به شرکت تلفن کپنهاگ پیوست. چیزی نگذشت که دستگاه تلگرافون را اختراع کرد که صدا را به شیوۀ مغناطیسی روی سیمی فولادی ضبط می کرد. در ۱۸۹۸، این دستگاه را به ثبت رساند و در نظر داشت دستگاهش را چنان تکمیل کند که بسیاری از کارهایی را صورت دهد که پاسخگوهای تلفنی امروزی صورت می دهند. پاولسن تلگرافون را در نمایشگاه جهانی پاریس (۱۹۰۰) به نمایش گذاشت. فرانسیس یوزف، امپراتور اتریش، نخستین شخصی بود که این دستگاه را در برابر عموم آزمایش کرد. چند کلمه ای که او در نمایشگاه و در برابر این دستگاه بر زبان آورد، نخستین مطالبی است که به شیوۀ مغناطیسی ضبط شده و تاکنون موجود است. تلگرافون در نمایشگاه توجه بسیاری را جلب کرد، اما پاولسن ناگزیر شد به امریکا برود تا برای تکمیل و تولید تجاری آن حامی مالی پیدا کند. او و شرکایش شرکت تلگرافون امریکا را در اسپرینگ فیلد، ماساچوست تأسیس کردند. دستگاه آن ها موفقیت تجاری اندکی کسب کرد، زیرا واسطۀ ضبط حجیم و گران قیمت، و کیفیت صدای ضبط شده نازل بود. با این همه، پاولسن راه را برای اختراعات بعدی هموار کرد که موفقیت های تجاری بیشتری کسب کردند. ایده های او سرانجام به صورت نوار ضبط مغناطیسی متجلی شد که اکنون در پاسخگوهای تلفنی و ضبط صوت ها به کار می رود. پاولسن در زمینۀ امواج رادیویی نیز تحقیق می کرد. در ۱۹۰۳، گونۀ رادیویی قوس آوازخوان را به ثبت رساند. قوس آوازخوان اصلی، که ویلیام دوبویس دادل، مهندس بریتانیایی، آن را اختراع کرده بود، امواج صوتی بی پایانی تولید می کرد. پاولسن دستگاه دودل را چنان تغییر داد که امواج رادیویی بی پایان تولید کند. دستگاه پاولسن از یک کاتُد مسی، به منزلۀ پایانۀ مثبت، و یک آنُد زغالی، به منزلۀ پایانۀ منفی، تشکیل می شد که در محیطی از گاز هیدروکربن نصب شده بودند و گاز تحت تأثیر میدان مغناطیسی بود. تلاش پاولسن برای ساخت این قوس آوازخوان سهم مهمی در پخش رادیویی موج بلند داشت.
wikijoo: پاولسن،_والدمار_(۱۸۹۶ـ۱۹۴۲)