پاول هاوسر ( به آلمانی: Paul Hausser ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم و از فرماندهان ارشد وافن - اس اس بود. او در ابتدا در نیروی زمینی خدمت کرد و سال ۱۹۳۲ بازنسته شد اما مجدداً به صحنه بازگشت و سال ۱۹۳۴ به اس اس پیوست. هاوسر نقش ویژه در تشکیل وافن - اس اس، به عنوان یک نیروی رزمی قابل برای اس اس داشت و برنامه آموزشی آن را تنظیم کرد. سپس به عنوان بازرس کل دانشکده های اس اس برگزیده شد. هاوسر در طول جنگ جهانی دوم در جبهات مختلف به رزم پرداخت و تا سطح فرماندهی گروه ارتش ارتقا یافت. پس از جنگ در دادگاه نورنبرگ تبرئه شد و از فعالان جامعه کهنه سربازان وافن - اس اس برای اعاده حیثیت از آن بود.
پاول هاوسر روز در ۷ اکتبر ۱۸۸۰ در برندنبورگ زاده شد. پدرش یک نظامی بود. سال ۱۸۹۲ وارد مدرسه نظامی برلین - لیشترفلده شد. سال ۱۸۹۹ فارغ التحصیل گردیدو با درجه ستوان دوم در هنگ ۱۵۵ پیاده نظام در پوزن به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. پس از هشت سال خدمت در هنگ خود، بین سال های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۲ در دانشکده جنگ تحصیل کرد. در این مدت گاهی به هنگ بازمی گشت و آموزش هایی در زمینه دفاع ساحلی و دیدبانی هوایی گذارند. سال ۱۹۱۲ به ستاد کل منتقل شد و سال ۱۹۱۴ به درجه سروان ترفبع گرفت. همان سال در جریان بسیج آلمان برای جنگ، هاوسر در ستاد ارتش ششم به فرمادهی روپرشت، ولیعهد بایرن، قرار گرفت. [ ۱]
هاوسر در جریان جنگ جهانی اول در ستاد سپاه ۶، به عنوان افسر عملیات های لشکر صدونهم پیاده نظام، افسر عملیات های سپاه ۱ ذخیره و فرمانده یک گروهان در هنگ ۳۸ فوسیلیِر خدمت کرد و در فرانسه، مجارستان و رومانی به رزم پرداخت. در طول جنگ هر دو درجه نشان عالی صلیب آهنین را دریافت نمود. هنگام پایان جنگ افسر عملیات های فرماندهی ۵۹ ذخیره در گلوگاو بود. [ ۱]
پس از جنگ مدتی در فرای کور در مرزهای شرقی خدمت کرد و سپس سال ۱۹۲۰ به رایشس هیر پیوست. در دوران رایشسور در ستاد تیپ ۵ پیاده نظام ( ۱۹۲۲–۱۹۲۰ ) ، منطقه نظامی شماره ۲ در اشتتین ( ۱۹۲۳–۱۹۲۲ ) ، لشکر دوم پیاده نظام در همان اشتتین ( ۱۹۲۶–۱۹۲۵ ) و هنگ ۱۰ پیاده نظام زاکسن در درسدن ( ۱۹۱۷ ) بود. همچنین به عنوان فرمانده گردان ۳ هنگ ۴ پیاده نظام پروس در دویچ کرونه ( ۱۹۲۵–۱۹۲۳ ) ، هنگ ۱۰ پیاده نظام ( ۱۹۳۰–۱۹۲۷ ) و فرماندهی ۴ پیاده نظام ( ۱۹۳۲–۱۹۳۰ ) در درسدن عمل کرد. در واپسین جایگاه یکی از دو نایب فرمانده لشکر چهارم پیاده نظام بود. هاوسر روز ۳۱ ژانویه سال ۱۹۳۲ با درجه سرتیپ در سن ۵۱ سالگی بازنشسته شد و درجه افتخاری سرلشکر دریافت کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپاول هاوسر روز در ۷ اکتبر ۱۸۸۰ در برندنبورگ زاده شد. پدرش یک نظامی بود. سال ۱۸۹۲ وارد مدرسه نظامی برلین - لیشترفلده شد. سال ۱۸۹۹ فارغ التحصیل گردیدو با درجه ستوان دوم در هنگ ۱۵۵ پیاده نظام در پوزن به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. پس از هشت سال خدمت در هنگ خود، بین سال های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۲ در دانشکده جنگ تحصیل کرد. در این مدت گاهی به هنگ بازمی گشت و آموزش هایی در زمینه دفاع ساحلی و دیدبانی هوایی گذارند. سال ۱۹۱۲ به ستاد کل منتقل شد و سال ۱۹۱۴ به درجه سروان ترفبع گرفت. همان سال در جریان بسیج آلمان برای جنگ، هاوسر در ستاد ارتش ششم به فرمادهی روپرشت، ولیعهد بایرن، قرار گرفت. [ ۱]
هاوسر در جریان جنگ جهانی اول در ستاد سپاه ۶، به عنوان افسر عملیات های لشکر صدونهم پیاده نظام، افسر عملیات های سپاه ۱ ذخیره و فرمانده یک گروهان در هنگ ۳۸ فوسیلیِر خدمت کرد و در فرانسه، مجارستان و رومانی به رزم پرداخت. در طول جنگ هر دو درجه نشان عالی صلیب آهنین را دریافت نمود. هنگام پایان جنگ افسر عملیات های فرماندهی ۵۹ ذخیره در گلوگاو بود. [ ۱]
پس از جنگ مدتی در فرای کور در مرزهای شرقی خدمت کرد و سپس سال ۱۹۲۰ به رایشس هیر پیوست. در دوران رایشسور در ستاد تیپ ۵ پیاده نظام ( ۱۹۲۲–۱۹۲۰ ) ، منطقه نظامی شماره ۲ در اشتتین ( ۱۹۲۳–۱۹۲۲ ) ، لشکر دوم پیاده نظام در همان اشتتین ( ۱۹۲۶–۱۹۲۵ ) و هنگ ۱۰ پیاده نظام زاکسن در درسدن ( ۱۹۱۷ ) بود. همچنین به عنوان فرمانده گردان ۳ هنگ ۴ پیاده نظام پروس در دویچ کرونه ( ۱۹۲۵–۱۹۲۳ ) ، هنگ ۱۰ پیاده نظام ( ۱۹۳۰–۱۹۲۷ ) و فرماندهی ۴ پیاده نظام ( ۱۹۳۲–۱۹۳۰ ) در درسدن عمل کرد. در واپسین جایگاه یکی از دو نایب فرمانده لشکر چهارم پیاده نظام بود. هاوسر روز ۳۱ ژانویه سال ۱۹۳۲ با درجه سرتیپ در سن ۵۱ سالگی بازنشسته شد و درجه افتخاری سرلشکر دریافت کرد. [ ۱]
wiki: پاول هاوسر