هراس اخلاقی یا پانیک اخلاقی ( انگلیسی: Moral panic ) یک احساس گسترده ترس، اغلب هراس غیرمنطقی به دلیل این است که شخص یا چیزی شرور ارزش ها، منافع یا رفاه یک اجتماع یا جامعه را تهدید می کند. هراس اخلاق با هیستری جمعی یا بدحالی روان زاد جمعی که بیشتر به یک بیماری روانی نزدیک است تا یک پدیده جامعه شناختی، متفاوت است.
نمونه هایی از وحشت اخلاقی عبارتند از: اعتقاد به کودک ربایی درنده گر توسط پدوفیل ها، [ ۱] [ ۲] [ ۳] اعتقاد به آزار آیینی زنان و کودکان توسط فرقه های شیطانی، ترس سرخ و تروریسم. [ ۴]
جنبشی توده ای مبتنی بر این تصور غلط یا اغراق آمیز که برخی رفتارها یا گروه های فرهنگی به طور خطرناکی انحراف دارند و ارزش ها و منافع جامعه را تهدید می کنند. [ ۵]
مفهوم جامعه شناختی پانیک اخلاقی اولین بار توسط جوک یانگ ( ۱۹۷۱ ) و بعداً استنلی کوهن ( ۱۹۷۲ ) ابداع شد. دیگران از آن زمان، ویژگی های پانیک اخلاقی را شناسایی کرده اند؛ مانند اریک گود و ناخمان بن یهودا ( ۱۹۹۴ ) که استدلال می کنند هراس اخلاقی دارای ویژگی های زیر است:
• نگرانی - یک رویداد باعث ایجاد اضطراب اجتماعی می شود.
• خصومت - خرده فرهنگ به عنوان «شیاطین عامیانه» دیده می شود که با خصومت به آنها نگاه می شود.
• اجماع - ترس از این خرده فرهنگ به روایت غالب در رسانه ها و بحث های اجتماعی تبدیل می شود.
• عدم تناسب - تهدید اغراق آمیز است
• بی ثباتی - یک هراس اخلاقی ظاهر می شود و ناگهان ناپدید می شود ( اغلب وقتی هراس اخلاقی دیگری جای آن را می گیرد ) [ ۶]
ترس از سوسیالیست ها و کمونیست ها یکی دیگر از هراس اخلاقی مکرر در سراسر غرب بوده است. این پانیک اخلاقی که در دوران جنگ سرد مشهودتر بود، منجر به فهرست سیاه هالیوود در دوره ۱۹۴۵–۱۹۶۰ و مک کارتیسم در دهه ۱۹۵۰ شد. ترس قرمز حتی منجر به ترس از افرادی شد که با فعالان چپ شناخته شده در هالیوود کار می کردند یا در ارتباط بودند. مردم به دلیل دوستی شان با بازیگران و کارگردانان چپ گرا، به طور نامتناسبی مورد انگ قرار می گرفتند، از استخدام کنار گذاشته می شدند و از دریافت پاداش اجتناب می کردند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنمونه هایی از وحشت اخلاقی عبارتند از: اعتقاد به کودک ربایی درنده گر توسط پدوفیل ها، [ ۱] [ ۲] [ ۳] اعتقاد به آزار آیینی زنان و کودکان توسط فرقه های شیطانی، ترس سرخ و تروریسم. [ ۴]
جنبشی توده ای مبتنی بر این تصور غلط یا اغراق آمیز که برخی رفتارها یا گروه های فرهنگی به طور خطرناکی انحراف دارند و ارزش ها و منافع جامعه را تهدید می کنند. [ ۵]
مفهوم جامعه شناختی پانیک اخلاقی اولین بار توسط جوک یانگ ( ۱۹۷۱ ) و بعداً استنلی کوهن ( ۱۹۷۲ ) ابداع شد. دیگران از آن زمان، ویژگی های پانیک اخلاقی را شناسایی کرده اند؛ مانند اریک گود و ناخمان بن یهودا ( ۱۹۹۴ ) که استدلال می کنند هراس اخلاقی دارای ویژگی های زیر است:
• نگرانی - یک رویداد باعث ایجاد اضطراب اجتماعی می شود.
• خصومت - خرده فرهنگ به عنوان «شیاطین عامیانه» دیده می شود که با خصومت به آنها نگاه می شود.
• اجماع - ترس از این خرده فرهنگ به روایت غالب در رسانه ها و بحث های اجتماعی تبدیل می شود.
• عدم تناسب - تهدید اغراق آمیز است
• بی ثباتی - یک هراس اخلاقی ظاهر می شود و ناگهان ناپدید می شود ( اغلب وقتی هراس اخلاقی دیگری جای آن را می گیرد ) [ ۶]
ترس از سوسیالیست ها و کمونیست ها یکی دیگر از هراس اخلاقی مکرر در سراسر غرب بوده است. این پانیک اخلاقی که در دوران جنگ سرد مشهودتر بود، منجر به فهرست سیاه هالیوود در دوره ۱۹۴۵–۱۹۶۰ و مک کارتیسم در دهه ۱۹۵۰ شد. ترس قرمز حتی منجر به ترس از افرادی شد که با فعالان چپ شناخته شده در هالیوود کار می کردند یا در ارتباط بودند. مردم به دلیل دوستی شان با بازیگران و کارگردانان چپ گرا، به طور نامتناسبی مورد انگ قرار می گرفتند، از استخدام کنار گذاشته می شدند و از دریافت پاداش اجتناب می کردند. [ ۶]
wiki: پانیک اخلاقی