[ویکی فقه] پانچاشیلا، اصول پنجگانه ایدئولوژی دولت و جامعه اندونزی است.
پانچاشیلا واژه سانسکریتی به معنای پنج اصل است. این واژه در شاخه تراوادای آیین بودا به پنج اصل اخلاقیِ اجتناب از قتل، دزدی، دروغ، زنا و شرب مسکرات اطلاق می شود.
بر اساس مقدمه قانون اساسی جمهوری اندونزی (۲۶ مرداد ۱۳۲۴/ ۱۷ اوت ۱۹۴۵)، حکومت این کشور بر این اصول پنجگانه (پانچاشیلا) مبتنی است: اعتقاد به خدای یگانه، انسانیت مدنی و عادلانه، وحدت اندونزی، دموکراسی از طریق مشاوره و تعاون، و عدالت اجتماعی.
این اصول در نشان ملی اندونزی به صورت نمادین بازتاب یافته است.
← احمد سوکارنو رهبر ملی گرای اندونزی
(۱) داریوش آشوری، دانشنامه سیاسی، تهران ۱۳۶۶ش.
(۲) روی اف آلن، «فرضیه اجتماعی، قوم نگاری و فهم اسلام عملی در جنوب شرقی آسیا»، در هوکر، اسلام در جنوب شرقی آسیا، ترجمه محمدمهدی حیدرپور، مشهد ۱۳۷۱ش.
(۳) مرتضی اسعدی، جهان اسلام، تهران ۱۳۶۶ـ ۱۳۶۹ش.
(۴) محمدرضا دبیری، «سکون برای یک جنبش به معنای مرگ است، نهضت عدم تعهد؟»، در مجموعه مقالات اولین سمینار بررسی تحول مفاهیم، چاپ علی قادری، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۷۰ش.
(۵) عبدالعلی قوام، اصول سیاست خارجی و سیاست بین الملل، تهران ۱۳۷۸ش.
(۶) عبدالرحیم گواهی، واژه نامه ادیان: فرهنگ اصطلاحات دینی و عرفانی، تهران ۱۳۷۴ش.
(۷) ایرا ماروین لاپیدوس، تاریخ جوامع اسلامی قرن نوزدهم و بیستم، ترجمه محسن مدیر شانه چی، مشهد ۱۳۷۶ش.
(۸) محمدرضا مظفری، اندونزی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۷۴ش.
(۹) یوهان هندریک میولمان، «نقش اسلام در تاریخ اندونزی و الجزایر»، ترجمه محمود اسماعیل نیا، مطالعات افریقا، سال ۲، ش ۴ (بهار ۱۳۷۵).
(۱۰) دلیار نوئر، «ابعاد سیاسی اسلام در دوران معاصر»، در هوکر، اسلام در جنوب شرقی آسیا، ترجمه محمدمهدی حیدرپور، مشهد ۱۳۷۱ش.
پانچاشیلا واژه سانسکریتی به معنای پنج اصل است. این واژه در شاخه تراوادای آیین بودا به پنج اصل اخلاقیِ اجتناب از قتل، دزدی، دروغ، زنا و شرب مسکرات اطلاق می شود.
بر اساس مقدمه قانون اساسی جمهوری اندونزی (۲۶ مرداد ۱۳۲۴/ ۱۷ اوت ۱۹۴۵)، حکومت این کشور بر این اصول پنجگانه (پانچاشیلا) مبتنی است: اعتقاد به خدای یگانه، انسانیت مدنی و عادلانه، وحدت اندونزی، دموکراسی از طریق مشاوره و تعاون، و عدالت اجتماعی.
این اصول در نشان ملی اندونزی به صورت نمادین بازتاب یافته است.
← احمد سوکارنو رهبر ملی گرای اندونزی
(۱) داریوش آشوری، دانشنامه سیاسی، تهران ۱۳۶۶ش.
(۲) روی اف آلن، «فرضیه اجتماعی، قوم نگاری و فهم اسلام عملی در جنوب شرقی آسیا»، در هوکر، اسلام در جنوب شرقی آسیا، ترجمه محمدمهدی حیدرپور، مشهد ۱۳۷۱ش.
(۳) مرتضی اسعدی، جهان اسلام، تهران ۱۳۶۶ـ ۱۳۶۹ش.
(۴) محمدرضا دبیری، «سکون برای یک جنبش به معنای مرگ است، نهضت عدم تعهد؟»، در مجموعه مقالات اولین سمینار بررسی تحول مفاهیم، چاپ علی قادری، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۷۰ش.
(۵) عبدالعلی قوام، اصول سیاست خارجی و سیاست بین الملل، تهران ۱۳۷۸ش.
(۶) عبدالرحیم گواهی، واژه نامه ادیان: فرهنگ اصطلاحات دینی و عرفانی، تهران ۱۳۷۴ش.
(۷) ایرا ماروین لاپیدوس، تاریخ جوامع اسلامی قرن نوزدهم و بیستم، ترجمه محسن مدیر شانه چی، مشهد ۱۳۷۶ش.
(۸) محمدرضا مظفری، اندونزی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۷۴ش.
(۹) یوهان هندریک میولمان، «نقش اسلام در تاریخ اندونزی و الجزایر»، ترجمه محمود اسماعیل نیا، مطالعات افریقا، سال ۲، ش ۴ (بهار ۱۳۷۵).
(۱۰) دلیار نوئر، «ابعاد سیاسی اسلام در دوران معاصر»، در هوکر، اسلام در جنوب شرقی آسیا، ترجمه محمدمهدی حیدرپور، مشهد ۱۳۷۱ش.
wikifeqh: پانچاشیلا