پامنار

[ویکی فقه] پامنار، نام چند مسجد و محلّه ای است که در کنار مناره (گلدسته مسجد) ساخته می شود.
معروفترین مسجد ها و محله هایی که در ایران به پامنار شهره اند عبارت اند از:
← پامنار تهران
(۱) علاوه بر اطلاعات برگرفته از منبعِ ایران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دبیرخانه ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانونهای فرهنگی و هنری مساجد، بانک اطلاعاتی مساجد (داده های رایانه ای)، ۱۳۷۸ ش.(۲) محمدحسن بن علی اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، چاپ سنگی تهران ۱۳۰۱ـ۱۳۰۳.(۳) حسن امین، «منارجنبان سبزوار»، وحید، دوره ۱۲، ش ۱۱ (بهمن ۱۳۵۳).(۴) علینقی امین، «مساجد و مدارس سبزوار»، وحید، دوره ۱۲، ش ۱۲ (اسفند ۱۳۵۳).(۵) علی بن زید بیهقی، تاریخ بیهق، چاپ احمد بهمنیار، تهران ۱۳۴۵ ش، چاپ افست تهران ۱۳۶۱ ش.(۶) دایرة المعارف تشیع، زیرنظر احمد صدرحاج سیدجوادی، کامران فانی، و بهاءالدین خرمشاهی، تهران ۱۳۶۶ ش ـ، ذیل «پامنار» (از پرویز ورجاوند).(۷) مهدی عراقی، ناگفته ها: خاطرات شهید حاج مهدی عراقی، پاریس ـ پائیز ۱۹۷۸ـ۱۳۵۷، به کوشش محمود مقدسی، مسعود دهشور، و حمیدرضا شیرازی، تهران ۱۳۷۰ ش.(۸) نصرت الله مشکوتی، فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، تهران ۱۳۴۹ ش.(۹) حسین مکی، وقایع سی ام تیر ۱۳۳۱، با تجدیدنظر و اضافات، تهران ۱۳۶۶ ش.(۱۰) محمدعلی موحد، خواب آشفته نفت: دکتر مصدق و نهضت ملی ایران، تهران ۱۳۷۸ ش.

پامنار (دزفول). پامنار یک روستا در ایران است که در بخش شهیون و دهستان شهی شهرستان دزفول واقع شده است. [ ۱] پامنار ۲۲۴ نفر جمعیت دارد. اهالی این روستا همگی از طایفه شهایی هستند. روستا در ساحل شرقی دریاچه دز واقع شده است. شغل غالب مردان این روستا صید ماهی می باشد در ماه هایی از سال بخصوص زمستان و بهار حجم گردشگر فراوانی به این روستا سفر می کنند و از طبیعت کم نظیر منطقه بهرمند می شوندو همچنین باعث رونق اقتصادی روستا و اهالی می شود. زنان روستا بجز خانه داری به شغل کپوبافی مشغول هستند. ( نماد کپو در ورودی روستا نصب شده )
روستای پامنار یک ویژگی خاص دارد که حدود دو ماه از سال ( آذرماه و دی ماه ) از حدود ساعت 2 بعداز ظهر دیگر خورشید را نمیبیند یا به نوعی میتوان گفت غروب خورشید برای پامنار در این دوماه ساعت 2 بعد از ظهر می باشد. و به همین دلیل اهالی قدیم این روستا وعده ی شام را اوایل غروب صرف میکردند لذا *شهایی شام* در منطقه شهی زبانزد مردم هست.
یک قلعه طبیعی مشرف به روستا با نام قلعه شاداب وجود دارد که قطعاً یکی از بزرگترین قلعه های طبیعی ایران است. [ نیازمند منبع] .
پامنار دارای بهترین اقامتگاه هست از جمله اقامتگاه کپوی پامنار خانه ای پامنار و منار پامنار هست

پامنار (محله). پامِنار یکی از محله های قدیمی شهر تهران، پایتخت ایران است که بسیاری از فیلم و سریال های ساخته شده در ایران در بخش هایی از این منطقه فیلمبرداری شده است.
پامنار در محدوده شهرداری منطقه ۱۲ تهران قرار گرفته و بخشی از محله تاریخی اودلاجان ( یکی از پنج محله اصلی تهران قدیم ) به شمار می آید.
مرکزیت این محله مناره آن است. در سال ۱۳۰۲ خورشیدی به عنوان نخستین محله تهران به محله پامنار خط تلفن کشیده شد. [ ۱] امروزه پامنار به بورس فروش فنس و ایرانیت و طلق تبدیل شده و بیشتر خانه های قدیمی با معماری اصیل در این محلات در دست تخریب است.
پامنار، یکی از قدیمی ترین خیابان های شهر تهران و مربوط به سده ۱۳ هجری - قمری است. این خیابان در سال ۱۳۳۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در فهرست این آثار به ثبت رسیده است. مهم ترین اثر تاریخی موجود در این خیابان و نیز وجه تسمیه آن مناره مسجد عولادجان معروف به مسجد و مدرسه میرزا صالح یا آبهرام یا آغابهرام، از آثار قرن سیزدهم است. در گذشته، محله پامنار یکی از گذرهای محله عودلاجان بوده که به صورت بازارچه ای دروازه شمیران را به شبکه بازار متصل می کرد. پس از توسعه معابر، بازارچه پامنار که خود مجموعه ای شامل کاروانسرا، تیمچه، تکیه، حمام، آب انبار، مسجد و مدرسه بود، به خیابان پامنار تبدیل شد و بعضی از بناهای قدیمی در این تبدیل و توسعه از بین رفت. محله پامنار به ویژه در سال های نهضت ملی شدن نفت، به دلیل سکونت ابوالقاسم کاشانی در آن محله، آمد و شد خواص و عوام به آنجا به یکی از کانون های مهم سیاسی تبدیل شد. این خیابان همچنین محل به دنیا آمدن ابراهیم حاتمی کیا، کارگردان سینمای ایران و عباس یمینی شریف نویسنده ایرانی نیز بوده است. پامنار صاحب قدیمی ترین چنارهای تهران است و گاری و گاری ران های بازار را نیز می توان در آنها دید.
از مراکز تاریخی محله پامنار می توان به خانه مؤتمن الاطبا، خانه امام جمعه، خانه ناصرالدین میرزا، خانه سلطان بیگم شجاعی ( خانه موزه بازار ) ، خانه سرهنگ ایرج، خانه آیت الله کاشانی، کنیسه عزرا یعقوب، مسجد آیت الله شاه آبادی، کنسولگری روسیه و امامزاده روح الله اشاره کرد.