پالِرمو ( به ایتالیایی: Palermo ) شهر اصلی و مرکز ناحیه خودمختار سیسیل و نیز مرکز شهرستان پالرمو در ایتالیا است. مساحت آن ۴۹۹۲ کیلومتر مربع و سکنه آن بالغ بر ۱٬۲۳۴٬۰۰۰ نفر می باشد. پالرمو شهری تاریخی است که قدمت آن به دوهزار و هفتصد سال می رسد.
پالرمو در دامنه مونته پلگرینو* واقع شده و در ساحل شمالی جزیره سیسیل قرار دارد.
این شهر دارای دانشگاه ( تأسیس شده در ۱۸۰۵ ) به نام دانشگاه پالرمو، بنیاد علوم، فرهنگستان موسیقی و دانشسرای تربیت معلم، رصدخانه و برج هواشناسی، کتابخانه، موزه و بندرگاه می باشد.
این شهر مرکز تجارت محصولات کشاورزی جزیره می باشد و کارخانه های آن در زمینه محصولات غذایی، فولادسازی، کشتی سازی، محصولات چرمی، شیشه، شیمیایی، سیمان، پارچه بافی و کاغذ در آن فعالیت می کنند.
پالرمو از مراکز مهم سیر و سفر بوده و دارای نمایشگاه بین المللی است. این شهر دارای ساختمانهای تاریخی و آثار باستانی متعدد می باشد که در دوره حکومت نورمان ها در سده یازدهم و دوازدهم میلادی تا سده هیجدهم ساخته شده اند.
پالرمو یا پانورموس ( نام باستانی ) به وسیله مستعمره نشین های فنیقی ها بنیانگذاری شد و در آن زمان با نام «زیز» ( به معنی گُل ) معروف بود. این نام به خاطر حاصلخیز بودن زمین های پیرامون شهر به آن داده شده بود. یونانی ها که کوچ نشین مهمی را در منطقه ایجاد کرده بودند شهر زیز را پانورموس می نامیدند که «بندرگاه کامل» معنی می دهد. پانورموس در سال ( ۲۵۴ پیش از میلاد ) به تصرف رومیان درآمد. طی سال های ۴۰۸، ۴۰۶، و ۳۹۱ ناوگان سیراکوز و دیگر کوچ نشین های یونانی منطقه کوشیدند پالرمو را از کنترل کارتاژها درآورند. پالرمو اما، برخلاف بسیاری از دیگر شهرهای سیسیل هیچگاه تحت انقیاد یونانی ها درنیامد اما نزدیک به مرز منطقه یونانی زبان قرار داشت. پیروس اپیروسی، از شاهان منطقه اپیروس یونان، در سال ۲۷۵ پیش از میلاد موفق شد پالرمو را مدتی در کنترل خود بگیرد.
در سال ( ۵۳۵ ) «بلیسار» از جانب بیزانس آن را به دست گرفت. سرانجام عرب ها در ( ۸۳۱ ) آن را متصرف کرده و در سال ( ۹۴۸ ) به عنوان پایتخت سیسیل تعیین نمودند. ( ۱۰۷۲ ) نورمان ها تحت فرماندهی اشتاوفر ( فریدریش دوم ) شهر را به تسخیر درآوردند. در دوران حاکمیت این شاه، پالرمو شکوفائی خود را آغاز نمود.
بیشتر ساختمان های قدیمی شهر از زمان پادشاهی نرماندی به جای مانده اند و نمایشگر نفوذ عرب ها، بیزانس، نرماندی و اسپانیا هستند. از جمله این ساختمان ها می توان به کلیسای جامع ( ۱۱۶۹–۱۱۸۵ ) ، کلیسای کوچک پالاتین ( Palatine Chapel ۱۱۴۰ ) و کلیسای سن جیوانی دلی ارمیتی ( San Giovanni degli Eremiti ۱۱۳۲ ) اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپالرمو در دامنه مونته پلگرینو* واقع شده و در ساحل شمالی جزیره سیسیل قرار دارد.
این شهر دارای دانشگاه ( تأسیس شده در ۱۸۰۵ ) به نام دانشگاه پالرمو، بنیاد علوم، فرهنگستان موسیقی و دانشسرای تربیت معلم، رصدخانه و برج هواشناسی، کتابخانه، موزه و بندرگاه می باشد.
این شهر مرکز تجارت محصولات کشاورزی جزیره می باشد و کارخانه های آن در زمینه محصولات غذایی، فولادسازی، کشتی سازی، محصولات چرمی، شیشه، شیمیایی، سیمان، پارچه بافی و کاغذ در آن فعالیت می کنند.
پالرمو از مراکز مهم سیر و سفر بوده و دارای نمایشگاه بین المللی است. این شهر دارای ساختمانهای تاریخی و آثار باستانی متعدد می باشد که در دوره حکومت نورمان ها در سده یازدهم و دوازدهم میلادی تا سده هیجدهم ساخته شده اند.
پالرمو یا پانورموس ( نام باستانی ) به وسیله مستعمره نشین های فنیقی ها بنیانگذاری شد و در آن زمان با نام «زیز» ( به معنی گُل ) معروف بود. این نام به خاطر حاصلخیز بودن زمین های پیرامون شهر به آن داده شده بود. یونانی ها که کوچ نشین مهمی را در منطقه ایجاد کرده بودند شهر زیز را پانورموس می نامیدند که «بندرگاه کامل» معنی می دهد. پانورموس در سال ( ۲۵۴ پیش از میلاد ) به تصرف رومیان درآمد. طی سال های ۴۰۸، ۴۰۶، و ۳۹۱ ناوگان سیراکوز و دیگر کوچ نشین های یونانی منطقه کوشیدند پالرمو را از کنترل کارتاژها درآورند. پالرمو اما، برخلاف بسیاری از دیگر شهرهای سیسیل هیچگاه تحت انقیاد یونانی ها درنیامد اما نزدیک به مرز منطقه یونانی زبان قرار داشت. پیروس اپیروسی، از شاهان منطقه اپیروس یونان، در سال ۲۷۵ پیش از میلاد موفق شد پالرمو را مدتی در کنترل خود بگیرد.
در سال ( ۵۳۵ ) «بلیسار» از جانب بیزانس آن را به دست گرفت. سرانجام عرب ها در ( ۸۳۱ ) آن را متصرف کرده و در سال ( ۹۴۸ ) به عنوان پایتخت سیسیل تعیین نمودند. ( ۱۰۷۲ ) نورمان ها تحت فرماندهی اشتاوفر ( فریدریش دوم ) شهر را به تسخیر درآوردند. در دوران حاکمیت این شاه، پالرمو شکوفائی خود را آغاز نمود.
بیشتر ساختمان های قدیمی شهر از زمان پادشاهی نرماندی به جای مانده اند و نمایشگر نفوذ عرب ها، بیزانس، نرماندی و اسپانیا هستند. از جمله این ساختمان ها می توان به کلیسای جامع ( ۱۱۶۹–۱۱۸۵ ) ، کلیسای کوچک پالاتین ( Palatine Chapel ۱۱۴۰ ) و کلیسای سن جیوانی دلی ارمیتی ( San Giovanni degli Eremiti ۱۱۳۲ ) اشاره کرد.
wiki: پالرمو