پالتروژن یک فرایند صنعتی است که برای تولید قطعات پیوسته با سطح مقطع ثابت به کار می رود. این فرایند کم هزینه و با حجم تولید بالا است. این فرایند شبیه به فرایند اکستروژن فلزات است با این تفاوت که به جای فشار دادن مواد در قالب، که در اکستروژن اتفاق می افتد، مواد از قالب به بیرون کشیده می شوند به طوری که نام این فرایند به انگلیسی یعنیpultrusion نیز ترکیبی از دو واژه pull ( به معنی کشیدن ) و extrusion ( اکستروژن ) است. پالتروژن یکی از روش هایی است که برای ساخت کامپوزیت هایی با خواص مکانیکی بالا که قابل رقابت با مواد سنتی و مهندسی اند، طراحی شده است. قطعات تولید شده با این روش دارای کسرحجمی بالای الیاف اند؛ که این الیاف بیشتر در جهت طولی قطعه قرار می گیرند. گرچه با بافت درست از الیاف می توان در جهت عرضی هم الیاف داشت اما عمدتاً خواص اصلی در جهت طولی است. محصولات حاصل از این فرایند دارای استحکام بالا، وزن پایین و عمر طولانی به ویژه در محیط های اسیدی هستند. از پالتروژن برای ساخت هرقطعه پیوسته ای می توان استفاده کرد به شرط آنکه مقطع ثابت داشته باشد و در راستای عمود بر کشش، شیار یا سوراخ نداشته باشد، مانند قوطی، نبشی، لوله، میله و اشکال مشابه. [ ۱]
به طور کلی اجزای تشکیل دهنده کامپوزیت های تولید شده از روش پالتروژن دارای ۲ جزاصلی اند. ۱ - الیاف ۲ - ماتریس یا زمینه طراحی قطعات و فرایند ساخت وابسته به نوع مواد الیاف، رزین و نسبت ترکیب این دو است. پس آشنایی با خواص مواد، در طراحی بسیار ضروری و تعیین کننده است.
پالتروژن برای ساخت قطعاتی با الیاف تک جهته ساخته می شود. البته الیاف می توانند به صورت پارچه ای یا حصیری به منظور ایجاد استحکام در ۲ یا چند جهت نیز استفاده شوند. الیاف در کامپوزیت ها تحمل کلی نیروها و انتقال آن ها را برعهده دارند همین طور خواصی همچون استحکام کششی، ضربه، سفتی و مانند آن به طور عمده وابسته به الیاف می باشند. انواع الیاف مورد استفاده در این فرایند عبارت اند از الیاف کربن، الیاف آرامید، الیاف شیشه و به تازگی الیاف بازالت، که هرکدام ویژگی های مربوط به خودش را دارد. [ ۲]
انواع رزین هارا می توان به عنوان ماتریس استفاده کرد. به طور کلی ماتریس وظیفه چسباندن الیاف به هم و جلوگیری از لغزش آنهارادارد. همین طور بسیاری از ویژگی های محصول مانند مقاومت به خوردگی به ویژه در محیط های اسیدی و بازی، خواص الکتریکی و حرارتی، اشتعال پذیری و مقاومت به دما وابسته به نوع و خواص رزین مورد استفاده می باشد. رزین های مورد استفاده در پالتروژن در ۲ نوع ترموست و ترموپلاست موجوداند. رزین های ترموست از قبیل وینیل استر، پلی استر و اپوکسی، اگر تحت حرارت قرار بگیرند، تغییر شکل نمی دهندو به خاطر ویسکوزیته ابتدایی پایینی که دارند، فرایند کشش را راحتتر می کنند. در مقابل آن ها رزین های ترموپلاستک از قبیل نایلون، پلی پروپلین و پلی کربنات اند که در اثر حرارت نرم شده و تغییر شکل می دهند و نسبت به رزین های ترموست ویسکوزیته بالاتری دارند و سخت ترند. علاوه بر اجزای اصلی یعنی الیاف و ماتریس، برای بهبود خواص و فرایند، افزودنی های دیگر هم استفاده می شوند. مانند فیلرها که برای پرشدن کامل قالب استفاده می شوند و جداکننده ها که باعث می شوند قطعه به راحتی از قالب جداشود. [ ۳] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه طور کلی اجزای تشکیل دهنده کامپوزیت های تولید شده از روش پالتروژن دارای ۲ جزاصلی اند. ۱ - الیاف ۲ - ماتریس یا زمینه طراحی قطعات و فرایند ساخت وابسته به نوع مواد الیاف، رزین و نسبت ترکیب این دو است. پس آشنایی با خواص مواد، در طراحی بسیار ضروری و تعیین کننده است.
پالتروژن برای ساخت قطعاتی با الیاف تک جهته ساخته می شود. البته الیاف می توانند به صورت پارچه ای یا حصیری به منظور ایجاد استحکام در ۲ یا چند جهت نیز استفاده شوند. الیاف در کامپوزیت ها تحمل کلی نیروها و انتقال آن ها را برعهده دارند همین طور خواصی همچون استحکام کششی، ضربه، سفتی و مانند آن به طور عمده وابسته به الیاف می باشند. انواع الیاف مورد استفاده در این فرایند عبارت اند از الیاف کربن، الیاف آرامید، الیاف شیشه و به تازگی الیاف بازالت، که هرکدام ویژگی های مربوط به خودش را دارد. [ ۲]
انواع رزین هارا می توان به عنوان ماتریس استفاده کرد. به طور کلی ماتریس وظیفه چسباندن الیاف به هم و جلوگیری از لغزش آنهارادارد. همین طور بسیاری از ویژگی های محصول مانند مقاومت به خوردگی به ویژه در محیط های اسیدی و بازی، خواص الکتریکی و حرارتی، اشتعال پذیری و مقاومت به دما وابسته به نوع و خواص رزین مورد استفاده می باشد. رزین های مورد استفاده در پالتروژن در ۲ نوع ترموست و ترموپلاست موجوداند. رزین های ترموست از قبیل وینیل استر، پلی استر و اپوکسی، اگر تحت حرارت قرار بگیرند، تغییر شکل نمی دهندو به خاطر ویسکوزیته ابتدایی پایینی که دارند، فرایند کشش را راحتتر می کنند. در مقابل آن ها رزین های ترموپلاستک از قبیل نایلون، پلی پروپلین و پلی کربنات اند که در اثر حرارت نرم شده و تغییر شکل می دهند و نسبت به رزین های ترموست ویسکوزیته بالاتری دارند و سخت ترند. علاوه بر اجزای اصلی یعنی الیاف و ماتریس، برای بهبود خواص و فرایند، افزودنی های دیگر هم استفاده می شوند. مانند فیلرها که برای پرشدن کامل قالب استفاده می شوند و جداکننده ها که باعث می شوند قطعه به راحتی از قالب جداشود. [ ۳] [ ۲]
wiki: پالتروژن