پاسکِویچ، ایوان فیودوروویچ (۱۷۸۲-۱۸۵۶) (Paskevich, Ivan Fyodorovich)
پاسکِویچ، ایوان فیودوروویچ
(ملقب به گراف پاروانسکی کنیاز وارشچاوسکی) فیلدمارشال روس، نایب السلطنۀ لهستان (۱۸۳۲ـ۱۸۵۶)، مدیر اجرایی در دولت روسیه و سرکوب کنندۀ شورش لهستانی ها در ۱۸۳۰ـ۱۸۳۱. در پولتاوا به دنیا آمد. در ۱۸۰۰ وارد ارتش امپراتوری روسیه شد، از ۱۸۰۶ تا ۱۸۱۲ در نبرد با ترک های عثمانی و از ۱۸۱۲ تا ۱۸۱۴ در جنگ با فرانسه و نیروهای ناپلئون تجربیات نظامی لازم را به دست آورد و سرانجام یکی از نزدیک ترین مشاوران نیکلای اول، امپراتوری روسیه، شد. پس از آغاز جنگ بین روسیه و ایران در ۱۸۲۶، پاسکویچ ابتکار عمل را از نیروهای ایرانی سلب و در اکتبر ۱۸۲۷ قلعۀ ایروان را از تصرّف خارج کرد. او با کسب پیروزی های پی درپی در ایالات ایروان و نَخجوان و امضای پیمان ترکمن چای، این مناطق را از خاک ایران جدا و ضمیمۀ قلمرو امپراتوری روسیه کرد. پاسکویچ در جنگ با ترک های عثمانی در ۱۸۲۸ـ۱۸۲۹، ترک ها را نیز شکست داد و پیمان آدریانوپول را به امضا رساند. او همچنین بخش هایی از قلمرو ترکیۀ عثمانی در مجاورت رودخانۀ دانوب در شرق آسیای صغیر را به روسیه منضم کرد. پاسکویچ در ۱۸۲۹ به درجۀ فیلدمارشالی رسید و در ۱۸۳۱ فرماندهی نیروهای روسیه در سرکوب شورشیان لهستانی را برعهده گرفت. او سپس نایب السَّلطنۀ لهستان شد و با خودکامگی از ۱۸۳۲ تا ۱۸۵۶ بر این سرزمین حکومت کرد. در جنگ کریمه، پاسکویچ مدتی فرماندهی نیروهای روسیه را برعهده داشت، امّا پس از شکست از ترک ها در سیلیسْتریا در ۱۸۵۴ از مقام خود برکنار شد. او سرانجام در ورشو درگذشت.
پاسکِویچ، ایوان فیودوروویچ
(ملقب به گراف پاروانسکی کنیاز وارشچاوسکی) فیلدمارشال روس، نایب السلطنۀ لهستان (۱۸۳۲ـ۱۸۵۶)، مدیر اجرایی در دولت روسیه و سرکوب کنندۀ شورش لهستانی ها در ۱۸۳۰ـ۱۸۳۱. در پولتاوا به دنیا آمد. در ۱۸۰۰ وارد ارتش امپراتوری روسیه شد، از ۱۸۰۶ تا ۱۸۱۲ در نبرد با ترک های عثمانی و از ۱۸۱۲ تا ۱۸۱۴ در جنگ با فرانسه و نیروهای ناپلئون تجربیات نظامی لازم را به دست آورد و سرانجام یکی از نزدیک ترین مشاوران نیکلای اول، امپراتوری روسیه، شد. پس از آغاز جنگ بین روسیه و ایران در ۱۸۲۶، پاسکویچ ابتکار عمل را از نیروهای ایرانی سلب و در اکتبر ۱۸۲۷ قلعۀ ایروان را از تصرّف خارج کرد. او با کسب پیروزی های پی درپی در ایالات ایروان و نَخجوان و امضای پیمان ترکمن چای، این مناطق را از خاک ایران جدا و ضمیمۀ قلمرو امپراتوری روسیه کرد. پاسکویچ در جنگ با ترک های عثمانی در ۱۸۲۸ـ۱۸۲۹، ترک ها را نیز شکست داد و پیمان آدریانوپول را به امضا رساند. او همچنین بخش هایی از قلمرو ترکیۀ عثمانی در مجاورت رودخانۀ دانوب در شرق آسیای صغیر را به روسیه منضم کرد. پاسکویچ در ۱۸۲۹ به درجۀ فیلدمارشالی رسید و در ۱۸۳۱ فرماندهی نیروهای روسیه در سرکوب شورشیان لهستانی را برعهده گرفت. او سپس نایب السَّلطنۀ لهستان شد و با خودکامگی از ۱۸۳۲ تا ۱۸۵۶ بر این سرزمین حکومت کرد. در جنگ کریمه، پاسکویچ مدتی فرماندهی نیروهای روسیه را برعهده داشت، امّا پس از شکست از ترک ها در سیلیسْتریا در ۱۸۵۴ از مقام خود برکنار شد. او سرانجام در ورشو درگذشت.