[ویکی نور] پاسخ های روشنگرانه، در نقد کتاب سؤال هایی که باعث هدایت جوانان شد نوشته محمدعلی حسین زاده، کتابی است به زبان فارسی و با موضوع کلام شیعه. نویسنده در این اثر به یک صد و هشتادوشش شبهه ای که بر شیعه وارد شده، پاسخ می دهد.
کتاب، دارای مقدمه، یادآوری، محتوای مطالب در یک صد و هشتادوشش پرسش و پاسخ است. نویسنده در نگارش کتاب از یک صد و یازده منبع از فریقین استفاده کرده که برخی از آن ها عبارت اند از: کافی کلینی، وسایل الشیعه شیخ حر عاملی، موطأ مالک بن انس، مسند ابو یعلی، صحیح البخاری، صحیح مسلم، شرح ابن ابی الحدید، ]، سنن ترمذی، سنن بیهقی، خصائص امام علی(ع) نسائی، تفاسیر مفاتیح الغیب رازی، کشف الأسرار رشیدالدین میبدی، تفسیر القمی، فتح القدیر، غرائب القرآن نیشابوری، روح المعانی و ... .
قریب به اتفاق مسائل کتاب، درباره امامت و مسائل مرتبط با آن به ویژه امیرالمؤمنین(ع) است. همان طور که نویسنده در مقدمه یادآور شده کتاب حاضر پاسخی است به کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان... شد» که در حج تمتع به حاجیان داده شده و به نظر نویسنده، نگارنده آن کتاب یا شخص کم اطلاعی بوده و یا این که در نوشتن مطالب کتاب غرض ورزی کرده است. نویسنده درباره عکس العمل صحابه در ماجرای خلافت، ابتدا اشکالی که در کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان شد» را این گونه ذکر می کند؛ «شیعه می گوید: هزاران صحابی در «غدیر خم» حضور داشتند و همه شنیدند که پیامبر اسلام(ص) علی را به جانشینی خود تعیین نمود، پس چرا از هزاران صحابه یکی به خاطر غصب شدن حق علی اعتراض نکرد....» و سپس در پاسخ به آن ضمن چهار شماره این گونه می نویسد؛ «واقعه غدیر خم و سخن رسول خدا(ص) در حضور هزاران نفر که فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه، فقط ادعای شیعه نیست، بلکه بیشتر تفاسیر و کتب روایی و تاریخی اهل سنت آن را نقل کرده اند. کتاب های متعددی هم دراین باره از سوی اهل سنت تألیف شده که نام بعضی از آن ها در الغدیر مرحوم علامه امینی آمده است... در منابع اهل سنت آمده است که بسیاری از صحابه اعم از مهاجران و انصار خلافت را حق علی(ع) می دانستند و خلافت ابوبکر را قبول نداشتند و شماری از آن ها برای اعتراض، در خانه علی(ع) جمع شده بودند. عمر با عده ای شمشیر به دست به سوی آنان آمد. وی ابتدا از آن ها خواست از خانه علی(ع) خارج شده، برای بیعت نزد ابوبکر بروند، امّا وقتی بی اعتنایی آن ها را دید دستور داد: هیزم بیاورید تا این خانه را با اهلش آتش بزنم... اهل سنت نوشته اند که علی(ع) در زمان خلافتش به واقعه غدیر استناد می کرد و از کسانی که در غدیر خم بودند، شاهد می گرفت. عده ای هم شهادت می دادند و کسانی هم که شهادت نمی دادند به نفرین علی(ع) گرفتار شدند... حقی که بنا به صدها دلیل از سوی خدا و رسول خدا(ص) اعلان و ابلاغ شده باشد، هیچ گاه با حمایت نکردن مردم باطل نمی شود...» او درباره فلسفه صلح امام حسن(ع) با معاویه، سؤال و جواب را چنین مطرح می کند؛ «شیعیان می گویند: معاویه کافر بود، حال آنکه حسن بن علی با معاویه صلح کرد. آیا حسن بن علی به نفع یک کافر از خلافت کنار رفت یا معاویه مسلمان بود؟» پاسخ نقضی وی به این مسئله چنین است؛ اولاً رسول خدا نیز در حدیبیه با کفار صلح کرد و قطعاً این کار دلیل بر حقانیت آنان نیست. جواب حلی هم چنین است که بر اساس مبانی اسلامی کسی که شهادتین را بر زبان جاری کند مسلمان است و معاویه هم چنین بوده است اما ایمان با اسلام تفاوت دارد و چه بسا افرادی که مسلمانند ولی نفاق دارند. ازنظر شیعه معاویه به دلایل ذیل منافق است؛ قول پیامبر(ص) که جز مؤمن علی را دوست نمی دارد و جز منافق ایشان را دشمن نمی دارد، فرمایش آن حضرت درباره علی(ع) که دشمن علی دشمن من و دشمن من، دشمن خداست، ساب الله دانستن ساب علی(ع) و این که معاویه همواره در قنوتش علی(ع)، ابن عباس، حسن و حسین(ع) را لعن می کرد و... . حال که نفاق وی به اثبات رسید صلح امام حسن(ع) به هدف نشان دادن نفاق پنهانی معاویه معنی پیدا می کند. نمونه دیگر از مسائل کتاب چنین است؛ «مسجدالاقصی در زمان عمر آزاد شد، سپس در زمان رهبر سنّی مذهب، صلاح الدین ایوبی آزاد گردید. شیعه چه دستاوردی در طول تاریخ داشته است؟ آیا سرزمینی را گشوده؟ آیا دشمنی از دشمنان اسلام و مسلمانان را عقب رانده است؟» و پاسخ به آن این گونه؛ «حق یا باطل بودن مذهب و عقیده ای نه با گشودن کشورها و سرزمین های دیگران قابل اثبات است و نه با شکست در جنگ... چرا یهودیان اسرائیل در یک جنگ شش روزه، تمام قدرت کشورهای سنّی را درهم پیچیدند... چگونه است که شیعیان جنوب لبنان را که با کمترین امکانات، در برابر اسرائیل - که در شش روز کشورهای سنی نشین را شکست داد -، سی وسه روز ایستادند و به گونه ای باورنکردنی اسرائیل را شکست دادند، «حزب الشیطان» می خوانید؟ اما به فتح صلاح الدین ایوبی افتخار می کنید؟ ... در طول تاریخ حاکمان سنّی مذهب، اجازه ندادند که شیعه روز خوش به خود ببیند و نفس راحتی بکشد تا بتواند در مقام دفاع از کیان اسلام برآید؟... امروزه کدام کشور و کدام فرقه اسلامی در برابر دنیای کفر به ویژه در مقابل آمریکا و اسرائیل ایستاده است؟ حکومت شیعه یا حکومت های دیگر مذاهب؟ آیا امروز دشمنان واقعی استکبار و اسرائیل، ایرانِ شیعی است یا کشورهای دیگر؟ ... چرا امروزه سران بیشتر کشورهای اسلامی جز ایران، مطیع آمریکا و بیشتر علمای اسلامی مطیع حاکمان هستند؟»
کتاب، پاسخی است به پرسش ها و شبهاتی که در کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان... شد» به حاجیان اهدا شده بوده. در این اثر «تلاش شده است پرسش های تکراری به یکی از پرسش های مشابه پسین یا پیشین ارجاع داده شود. نیز جز در موارد گزیر ناپذیر، منابع اهل سنّت مبنای پاسخ ها قرار گرفته است.» ارجاعات در پاورقی ذکر شده است.
مطالعه کتاب پاسخ های روشنگرانه، در نقد کتاب سؤال هایی که باعث هدایت جوانان شد در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور
کتاب، دارای مقدمه، یادآوری، محتوای مطالب در یک صد و هشتادوشش پرسش و پاسخ است. نویسنده در نگارش کتاب از یک صد و یازده منبع از فریقین استفاده کرده که برخی از آن ها عبارت اند از: کافی کلینی، وسایل الشیعه شیخ حر عاملی، موطأ مالک بن انس، مسند ابو یعلی، صحیح البخاری، صحیح مسلم، شرح ابن ابی الحدید، ]، سنن ترمذی، سنن بیهقی، خصائص امام علی(ع) نسائی، تفاسیر مفاتیح الغیب رازی، کشف الأسرار رشیدالدین میبدی، تفسیر القمی، فتح القدیر، غرائب القرآن نیشابوری، روح المعانی و ... .
قریب به اتفاق مسائل کتاب، درباره امامت و مسائل مرتبط با آن به ویژه امیرالمؤمنین(ع) است. همان طور که نویسنده در مقدمه یادآور شده کتاب حاضر پاسخی است به کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان... شد» که در حج تمتع به حاجیان داده شده و به نظر نویسنده، نگارنده آن کتاب یا شخص کم اطلاعی بوده و یا این که در نوشتن مطالب کتاب غرض ورزی کرده است. نویسنده درباره عکس العمل صحابه در ماجرای خلافت، ابتدا اشکالی که در کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان شد» را این گونه ذکر می کند؛ «شیعه می گوید: هزاران صحابی در «غدیر خم» حضور داشتند و همه شنیدند که پیامبر اسلام(ص) علی را به جانشینی خود تعیین نمود، پس چرا از هزاران صحابه یکی به خاطر غصب شدن حق علی اعتراض نکرد....» و سپس در پاسخ به آن ضمن چهار شماره این گونه می نویسد؛ «واقعه غدیر خم و سخن رسول خدا(ص) در حضور هزاران نفر که فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه، فقط ادعای شیعه نیست، بلکه بیشتر تفاسیر و کتب روایی و تاریخی اهل سنت آن را نقل کرده اند. کتاب های متعددی هم دراین باره از سوی اهل سنت تألیف شده که نام بعضی از آن ها در الغدیر مرحوم علامه امینی آمده است... در منابع اهل سنت آمده است که بسیاری از صحابه اعم از مهاجران و انصار خلافت را حق علی(ع) می دانستند و خلافت ابوبکر را قبول نداشتند و شماری از آن ها برای اعتراض، در خانه علی(ع) جمع شده بودند. عمر با عده ای شمشیر به دست به سوی آنان آمد. وی ابتدا از آن ها خواست از خانه علی(ع) خارج شده، برای بیعت نزد ابوبکر بروند، امّا وقتی بی اعتنایی آن ها را دید دستور داد: هیزم بیاورید تا این خانه را با اهلش آتش بزنم... اهل سنت نوشته اند که علی(ع) در زمان خلافتش به واقعه غدیر استناد می کرد و از کسانی که در غدیر خم بودند، شاهد می گرفت. عده ای هم شهادت می دادند و کسانی هم که شهادت نمی دادند به نفرین علی(ع) گرفتار شدند... حقی که بنا به صدها دلیل از سوی خدا و رسول خدا(ص) اعلان و ابلاغ شده باشد، هیچ گاه با حمایت نکردن مردم باطل نمی شود...» او درباره فلسفه صلح امام حسن(ع) با معاویه، سؤال و جواب را چنین مطرح می کند؛ «شیعیان می گویند: معاویه کافر بود، حال آنکه حسن بن علی با معاویه صلح کرد. آیا حسن بن علی به نفع یک کافر از خلافت کنار رفت یا معاویه مسلمان بود؟» پاسخ نقضی وی به این مسئله چنین است؛ اولاً رسول خدا نیز در حدیبیه با کفار صلح کرد و قطعاً این کار دلیل بر حقانیت آنان نیست. جواب حلی هم چنین است که بر اساس مبانی اسلامی کسی که شهادتین را بر زبان جاری کند مسلمان است و معاویه هم چنین بوده است اما ایمان با اسلام تفاوت دارد و چه بسا افرادی که مسلمانند ولی نفاق دارند. ازنظر شیعه معاویه به دلایل ذیل منافق است؛ قول پیامبر(ص) که جز مؤمن علی را دوست نمی دارد و جز منافق ایشان را دشمن نمی دارد، فرمایش آن حضرت درباره علی(ع) که دشمن علی دشمن من و دشمن من، دشمن خداست، ساب الله دانستن ساب علی(ع) و این که معاویه همواره در قنوتش علی(ع)، ابن عباس، حسن و حسین(ع) را لعن می کرد و... . حال که نفاق وی به اثبات رسید صلح امام حسن(ع) به هدف نشان دادن نفاق پنهانی معاویه معنی پیدا می کند. نمونه دیگر از مسائل کتاب چنین است؛ «مسجدالاقصی در زمان عمر آزاد شد، سپس در زمان رهبر سنّی مذهب، صلاح الدین ایوبی آزاد گردید. شیعه چه دستاوردی در طول تاریخ داشته است؟ آیا سرزمینی را گشوده؟ آیا دشمنی از دشمنان اسلام و مسلمانان را عقب رانده است؟» و پاسخ به آن این گونه؛ «حق یا باطل بودن مذهب و عقیده ای نه با گشودن کشورها و سرزمین های دیگران قابل اثبات است و نه با شکست در جنگ... چرا یهودیان اسرائیل در یک جنگ شش روزه، تمام قدرت کشورهای سنّی را درهم پیچیدند... چگونه است که شیعیان جنوب لبنان را که با کمترین امکانات، در برابر اسرائیل - که در شش روز کشورهای سنی نشین را شکست داد -، سی وسه روز ایستادند و به گونه ای باورنکردنی اسرائیل را شکست دادند، «حزب الشیطان» می خوانید؟ اما به فتح صلاح الدین ایوبی افتخار می کنید؟ ... در طول تاریخ حاکمان سنّی مذهب، اجازه ندادند که شیعه روز خوش به خود ببیند و نفس راحتی بکشد تا بتواند در مقام دفاع از کیان اسلام برآید؟... امروزه کدام کشور و کدام فرقه اسلامی در برابر دنیای کفر به ویژه در مقابل آمریکا و اسرائیل ایستاده است؟ حکومت شیعه یا حکومت های دیگر مذاهب؟ آیا امروز دشمنان واقعی استکبار و اسرائیل، ایرانِ شیعی است یا کشورهای دیگر؟ ... چرا امروزه سران بیشتر کشورهای اسلامی جز ایران، مطیع آمریکا و بیشتر علمای اسلامی مطیع حاکمان هستند؟»
کتاب، پاسخی است به پرسش ها و شبهاتی که در کتاب «سؤال هایی که باعث هدایت جوانان... شد» به حاجیان اهدا شده بوده. در این اثر «تلاش شده است پرسش های تکراری به یکی از پرسش های مشابه پسین یا پیشین ارجاع داده شود. نیز جز در موارد گزیر ناپذیر، منابع اهل سنّت مبنای پاسخ ها قرار گرفته است.» ارجاعات در پاورقی ذکر شده است.
مطالعه کتاب پاسخ های روشنگرانه، در نقد کتاب سؤال هایی که باعث هدایت جوانان شد در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور