پاز اوکتاویو

دانشنامه آزاد فارسی

پاز، اوکتاویو (۱۹۱۴ـ۱۹۹۸)(Paz, Octavio)
شاعر، مقاله نویس، و اندیشمند سیاسی مکزیکی. آثار او مبیّن تأثیرات بسیاری از مارکسیسم، سوررئالیسم، و اساطیر آزتک است. کتاب هزارتوی تنهایی (۱۹۵۰)، که توجه جهانیان را به او جلب کرد، به کاوش در میراث مکزیک می پردازد. شعر بلندش به نام سنگ آفتاب (۱۹۵۷) که از تقابل تصاویر بهره می گیرد و بر محور سنگ گاه شماری آزتک، که جهان آزتک را ترسیم می کند، تمرکز یافته، نمادی از تنهایی افراد و جست وجوی آنان برای اتحاد با دیگران است. برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۹۰ شد. پاز در ۱۹۶۲ سفیر مکزیک در هند شد، اما در اعتراض به دولت مکزیک در کشتار ۲۰۰ دانشجوی تظاهرکننده در جشن بازی های المپیک (۱۹۶۸) استعفا کرد. ماهنامۀ پلورال را، که بعداً ووئلتا نامیده شد، در ۱۹۷۱ دایر کرد که در آن به تحلیل سوسیالیسم و لیبرالیسم می پرداخت و مکزیک را واداشت تا استقلال خود را حفظ کند و از زیر نفوذ کمونیسم و امریکا دور بماند. ازجمله آثار اوست: مجموعۀ اشعار ۱۹۵۷ـ۱۹۸۷ (۱۹۸۸) و یک زمین، چهار یا پنج جهان (۱۹۸۴). پاز در مکزیکوسیتی به دنیا آمد، در دانشگاه ملی مکزیک تحصیل کرد، اما آن جا را در ۱۹۳۶ ترک کرد تا مدرسه ای برای کمک به کودکان فقیر منطقۀ روستایی یوکاتان تأسیس کند. در جنگ داخلی اسپانیا در ۱۹۳۷، در یک گروه نظامی جمهوری خواه به فرماندهی دیوید سیکئیروس جنگید. پس از مدتی که روزنامه نگار جناح چپ و دیپلمات مکزیکی (۱۹۴۶ـ۱۹۵۱) بود، همۀ هم خود را صرف نویسندگی کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس