پارلمان اروپا ( به فرانسوی: Parlement européen ) نهاد قانون گذاری در اتحادیه اروپا است. پارلمان اروپا به طور مشترک با شورای اتحادیه اروپایی به قانون گذاری و اتخاذ تصمیمات در اتحادیه اروپا می پردازد.
به علت آنکه نمایندگان آن به طور مستقیم از سوی شهروندان اروپایی برگزیده می شود، سَمبُل دموکراسی در اتحادیه اروپا به شمار می آید. پارلمان اروپا دومین دموکراسی دنیا ( پس از پارلمان هند ) و بزرگ ترین دموکراسی فراملّی در جهان را نمایندگی می کند ( ۳۷۵ میلیون رای دهنده واجد شرایط در سال ۲۰۰۹ ) .
پارلمان اروپا بر کمیسیون اروپا نظارت می کند تا جایی که رئیس و اعضاء کمیسیون موظف به اخذ رأی اعتماد از پارلمان هستند و پارلمان می تواند آنان را به صورت دسته جمعی استیضاح کند. پارلمان به همراه شورای اتحادیه اروپایی مسؤولیت تصمیم گیری در مورد بودجه اتحادیه و نظارت بر مصرف آن را دارد. اعضاء پارلمان هر پنج سال یک بار توسط آراء عمومی انتخاب می شوند. این پارلمان دارای ۷۵۱ کرسی بود که پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به ۷۰۵ کرسی تقلیل یافت.
نهمین دوره این پارلمان از ماه ژوئیه سال ۲۰۱۹ آغاز به کار کرده و تا ماه ژوئیه سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد داشت. در این دوره ۷۰۵ کرسی این پارلمان، بین ۲۷ کشور عضو تقسیم شده است.
پارلمان اروپا تنها نهاد اتحادیه است که اعضای آن با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. هفتمین دور این پارلمان در سال ۲۰۰۹ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۴ ادامه داشت. در هفتمین دور، ۷۳۶ نفر نمایندگی ۴۹۲ میلیون نفر از ۲۷ دولت عضو را بر عهده داشتند.
شناسایی نیروهای مؤثر در این پارلمان به عنوان نمایندهٔ تفکرات سیاسی مردم دولت های عضو اتحادیه اروپا حائز اهمیت است. این نیروها را می توان در گروه های سیاسی فعال در پارلمان اروپا شناسایی کرد. اکثر اعضای پارلمان اروپا در گروه های سیاسی تقسیم بندی شده اند و تعداد معدودی از نمایندگان خارج از این گروه بندی های سیاسی قرار می گیرند. در این دوره گروه های سیاسی پارلمان اروپا عبارت بودند از: گروه حزب مردم اروپا ( دموکرات های مسیحی ) و دموکرات های اروپا، گروه سوسیالیست در پارلمان اروپا، گروه ائتلاف لیبرالها و دموکرات ها برای اروپا، گروه اتحادیهٔ اروپای ملل، گروه سبزها / ائتلاف آزاد اروپایی، گروه هم پیمان چپ متحد اروپا – چپ سبز نوردیک، و گروه دموکراسی / مستقل. در این مقاله به معرفی هر یک از این گروه های سیاسی می پردازیم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه علت آنکه نمایندگان آن به طور مستقیم از سوی شهروندان اروپایی برگزیده می شود، سَمبُل دموکراسی در اتحادیه اروپا به شمار می آید. پارلمان اروپا دومین دموکراسی دنیا ( پس از پارلمان هند ) و بزرگ ترین دموکراسی فراملّی در جهان را نمایندگی می کند ( ۳۷۵ میلیون رای دهنده واجد شرایط در سال ۲۰۰۹ ) .
پارلمان اروپا بر کمیسیون اروپا نظارت می کند تا جایی که رئیس و اعضاء کمیسیون موظف به اخذ رأی اعتماد از پارلمان هستند و پارلمان می تواند آنان را به صورت دسته جمعی استیضاح کند. پارلمان به همراه شورای اتحادیه اروپایی مسؤولیت تصمیم گیری در مورد بودجه اتحادیه و نظارت بر مصرف آن را دارد. اعضاء پارلمان هر پنج سال یک بار توسط آراء عمومی انتخاب می شوند. این پارلمان دارای ۷۵۱ کرسی بود که پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به ۷۰۵ کرسی تقلیل یافت.
نهمین دوره این پارلمان از ماه ژوئیه سال ۲۰۱۹ آغاز به کار کرده و تا ماه ژوئیه سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد داشت. در این دوره ۷۰۵ کرسی این پارلمان، بین ۲۷ کشور عضو تقسیم شده است.
پارلمان اروپا تنها نهاد اتحادیه است که اعضای آن با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. هفتمین دور این پارلمان در سال ۲۰۰۹ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۴ ادامه داشت. در هفتمین دور، ۷۳۶ نفر نمایندگی ۴۹۲ میلیون نفر از ۲۷ دولت عضو را بر عهده داشتند.
شناسایی نیروهای مؤثر در این پارلمان به عنوان نمایندهٔ تفکرات سیاسی مردم دولت های عضو اتحادیه اروپا حائز اهمیت است. این نیروها را می توان در گروه های سیاسی فعال در پارلمان اروپا شناسایی کرد. اکثر اعضای پارلمان اروپا در گروه های سیاسی تقسیم بندی شده اند و تعداد معدودی از نمایندگان خارج از این گروه بندی های سیاسی قرار می گیرند. در این دوره گروه های سیاسی پارلمان اروپا عبارت بودند از: گروه حزب مردم اروپا ( دموکرات های مسیحی ) و دموکرات های اروپا، گروه سوسیالیست در پارلمان اروپا، گروه ائتلاف لیبرالها و دموکرات ها برای اروپا، گروه اتحادیهٔ اروپای ملل، گروه سبزها / ائتلاف آزاد اروپایی، گروه هم پیمان چپ متحد اروپا – چپ سبز نوردیک، و گروه دموکراسی / مستقل. در این مقاله به معرفی هر یک از این گروه های سیاسی می پردازیم.
wiki: پارلمان اروپا