پارسای فرخ رو

دانشنامه آزاد فارسی

پارسای، فرخ رو (تهران ۱۳۰۱ـ۱۳۵۹ش)
پارسای، فرخ رو
پزشک، وزیر در دورۀ پهلوی. فرزند فرخ دین و فخرآفاق پارسای بود و در خانواده ای بهایی به دنیا آمد. تحصیلات خود را در مدرسۀ هما و دانشسرای مقدماتی تهران به پایان برد. سپس وارد دانشسرای عالی شد (۱۳۲۱ش). از همان زمان، در دبیرستان نوربخش تدریس کرد، و برای ادامۀ تحصیل وارد دانشکدۀ پزشکی و در ۱۳۲۹ش فارغ التحصیل شد و به استخدام رسمی آموزش و پرورش درآمد و در ۱۳۳۶ش مدیر یکی از دبیرستان های بزرگ دخترانۀ پایتخت شد. او از ۱۳۴۱ فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد و از مؤسسان انجمن زنان ، جمعیت زنان ایران و سازمان زنان بود. پارسا از ۱۳۴۲ به عضویت کانون ترقی ایران درآمد و سال بعد ، اولین نمایندۀ زن بود که قدم به مجلس شورای ملی گذاشت . وی در آخرین روزهای نخست وزیری حسنعلی منصور به معاونت وزارت آموزش و پرورش منصوب شد و در شهریور ۱۳۴۷ اولین وزیر زن بود که ، وارد کابینۀ امیرعباس هویدا شد. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل خیانت به ملت محاکمه و اعدام شد. از آثار او زن در ایران باستان، روش های جدید بهداشت، و پرستاری و بچه داری برای زنان جوان است.

پیشنهاد کاربران

بپرس