پارانوید اندروید

دانشنامه عمومی

«پارانوید اندروید» ( به انگلیسی: Paranoid Android ) نام آهنگی از گروه آلترنیتیو راک انگلیسی ردیوهد و از آلبوم اوکی کامپیوتر است که در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. ترانه سیاه و تمسخرآمیز آهنگ توسط تام یورک و بعد از یک تجربه ناخوشایند در یکی از بارهای لس آنجلس نوشته شد. آهنگ بیش از شش دقیقه به طول می انجامد و حاوی چهار قسمت مجزا است و از این لحاظ «پارانوید اندروید» یکی از طولانی ترین قطعه هایی است که ردیوهد ساخته است. در نوشتن «پارانوید اندروید» گروه از آهنگ های «خوشحالی اسلحه گرم است» اثر بیتلز و راپسودی بوهمی از کوئین تاثیر گرفته است. نام ترانه تلخیصی از شخصیت تخیلی ماروینِ پارانوید اندروید در یکی از کتاب های داگلاس آدامز به نام «راهنمای سفر مجانی در کهکشان» است.
هنگام انتشار آهنگ به عنوان تک آهنگ اصلی آلبوم اوکی کامپیوتر، «پارانوید اندروید» در جدول موسیقی بریتانیا به رتبه سوم رسید و مورد تمجید بسیاری از منتقدین قرار گرفت. این ترانه بارها در لیست های آهنگ های برتر قرار گرفته است که از جمله آنها لیست پانصد آهنگ برتر رولینگ استون است . همچنین پارانوید اندروید در لیست "صد آهنگ برتر تمامی دوران از دید Rock Planet در رتبه 34 قرار گرفته است. از زمان انتشار آهنگ، «پارانوید اندروید» بارها توسط گروه ها و موزیسن های مختلف کاور شده است.
در نوشتن «پارانوید اندروید» ردیوهد قسمت هایی از سه آهنگ متفاوت را به یکدیگر وصل کرد که هر بخش توسط یکی از اعضای گروه نوشته شده بود. ایده سرهم کردن سه آهنگ متفاوت در یک قطعه، برگرفته از آهنگ«خوشحالی اسلحه گرم است» از بیتلز گرفته شده بود. کالین گرینوود می گوید که گروه در تلاش بوده تا قسمت های غیر متجانس را در کنار یکدیگر طوری قرار دهد که به یکدیگر بیایند، «مانند این بود که بچه دبستانی های بازیگوشی این کارِ. . . شرورانه را انجام می دادند. چون هیچ کس یک آهنگ شش و نیم دقیقه ای را آنقدر تغییر نمی دهد. این مسخره است. » آهنگ در ابتدا قرار بود قطعه ای طنزآمیز باشد که نامش را از شخصیت تخیلی «ماروینِ پارانوید اندروید» در یکی از کتاب های داستانی و دنباله‍دار داگلاس آدامز به نام «راهنمای سفر مجانی در کهکشان» گرفته است. یورک می گوید: «نام آهنگ به عنوان یک جوک انتخاب شد. مانند این بود که بگویی:اوه، من خیلی دپرسم» و من فکر کردم که این واقعاً یک ایده عالی است. این همان چیزی است که مردم از من می خواهند باشم و این انتهای نوشتن هرچیز شخصی درباره خودم در آهنگ بود. بقیه آهنگ دیگر شخصی نیست». در یک مصاحبه دیگر کالین گرینوود آهنگ را "فقط یک جوک، یک خنده که در اثر نشست های الکی در چند بعد از ظهر و قرار دادن قطعه های مختلف کنار یکدیگر خلق شده" توصیف می کند.
عکس پارانوید اندروید
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس