پادشاهی گیاگان

پادشاهی گیاگان ( به انگلیسی: Floristic Kingdom ) یا فیتوکوریون ( Phytochorion ) ، در جغرافیای گیاهی، یک منطقه جغرافیایی با ترکیب نسبتاً یکنواخت گونه های گیاهی است. فیتوکوریای کناری معمولاً یک مرز تیز ندارند، بلکه دارای یک مرز نرم هستند، یک ناحیه گذار که در آن گونه های زیادی از هر دو منطقه همپوشانی دارند. منطقه همپوشانی پهنه تنش پوشش گیاهی نامیده می شود.
در طرح های سنتی، مناطق در جغرافیای گیاهی بر اساس وجود خانواده ها، جنس ها یا گونه های بومی به صورت سلسله مراتبی طبقه بندی می شوند، به عنوان مثال، در مناطق گیاگانی ( یا فلوریستیک، جغرافیای گیاهی ) ، [ ۱] یا همچنین در پادشاهی ها، منطقه ها و استان ها[ ۲] گاهی شامل دسته بندی امپراتوری و دامنه است. با این حال، برخی از نویسندگان ترجیح می دهند منطقه ها را رتبه بندی نکنند و آنها را صرفاً به عنوان «منطقه»، «ناحیه» ( به معنای غیر سلسله مراتبی ) یا «فیتوکوریا» یاد می کنند. [ ۳]
سیستم های مورد استفاده برای طبقه بندی پوشش گیاهی را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد: سیستم هایی که از پارامترها و ویژگی های فیزیولوژیکی - محیطی استفاده می کنند و سیستم هایی که بر اساس روابط گیاگانی ( یعنی جنس ها و گونه های مشترک ) هستند. [ ۴] فیتوکوریا با ترکیب طبقه بندی گیاهی آنها تعریف می شود، در حالی که دیگر طرح های منطقه بندی ( مانند نوع پوشش گیاهی، چهره شناسی، تشکیلات گیاهی، زیست بوم ها ) ممکن است بسته به نویسنده، ویژگی های ظاهری یک جامعه ( شکل زندگی چیره ) عوامل محیطی، جانوران وابسته، عوامل انسانی یا مسائل سیاسی - حفاظتی را در نظر بگیرند. [ ۵]
آرمن تختجان ( ۱۹۷۸، ۱۹۸۶ ) ، در طرحی پرکاربرد که مبتنی بر کار گود است، سی و پنج منطقه گیاگانی ( فلوریستیک ) را شناسایی کرد که هر کدام به استان های گیاگانی ( فلورستیک ) تقسیم می شوند که در مجموع ۱۵۲ استان وجود دارد. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹]
• پادشاهی دیرین گرمسیری
• پادشاهی نوگرمسیری
• پادشاهی آفریقای جنوبی
• پادشاهی استرالزی
• پادشاهی جنوبگان