کتاب پادشاه همهٔ بیماری ها: زندگینامه ای در وصف سرطان، نوشتهٔ سیدارتا موکرجی، پزشک و سرطان شناس هندی - آمریکایی در سال ۲۰۱۰ از سوی انتشارات اسکریبنر به چاپ رسید و در سال ۲۰۱۱ برنده جایزه پولیتزر در بخش آثار غیرداستانی عام شد. هیئت داوران آن را «پژوهشی برازنده» نامید که «همزمان هم بالینی و هم شخصی است. »[ ۱] [ ۲]
موکرجی در پادشاه همه بیماری ها تجربه های خود به عنوان کارآموز تخصص خون شناسی/سرطان شناسی در مؤسسه سرطان دینا فاربر و بیمارستان عمومی ماساچوست را با تاریخ درمان و پژوهش سرطان پیوند می زند. [ ۳] [ ۴] او تاریخ سرطان را از زمانی که برای نخستین بار از سوی یک پزشک مصری به نام ایمهوتپ در ۴۶۰۰ سال پیش شناسایی شد بازگو می کند. یونانیان باستان تصوری از سلول نداشتند. اما به دلیل آشنایی با علم هیدرولیک، آن را به فیزیولوژی انسان بسط دادند. به باور آنان، اخلاط مایعاتی بودند که تعادل مناسب آن ها مسئول سلامتی و ناخوشی بود.
بر پایه پادشاه همه بیماری ها سرطان برای نزدیک به ۲۰۰۰ سال تا سال ۴۴۰ ( پیش از میلاد ) در خاموشی بود. تا آن هنگام که هرودوت، مورخ یونانی داستان آتوسا ملکهٔ ایرانی و دختر کورش بزرگ را بیان می کند که متوجه توده ای در پستان خود می شود و برده ای یونانی به نام دموسدس آن را خارج می کند. گفته شده است که عمل جراحی تا مدتی موفقیت آمیز بوده است.
در سده ۱۹ ( میلادی ) روش های جراحی برای مقابله با تومورها پیشرفت کردند. ویلیام استوارت هالستد روشی تهاجمی و بدریخت کن را برای سرطان پستان ابداع کرد که طی آن نه تنها سلول های سرطانی موجود را خارج می کرد بلکه مکان هایی را که ممکن بود سلول های سرطانی به آن ها گسترش یابند برمی داشت.
لوسمی ( سرطان خون ) برای نخستین بار از سوی رودلف ویرشو دیده شد و فرانتس ارنست نویمان محل آسیب شناسی آن را مغز استخوان معرفی کرد. سلول های سرطان خون به آنزیم احیاء دی هیدروفولات وابسته هستند. سیدنی فاربر از مولکول هایی که از سوی یلاپراگادا سوبارو تهیه شده بودند برای متوقف کردن این آنزیم و از بین بردن سلول های سرطان خون سود برد و بهبودی های موقتی را برای بیماران خود به وجود آورد.
پادشاه همه بیماری ها آخرین پیشرفت ها و درمان ها مانند جراحی و مشکلات آن ( مانند بیهوشی و عفونت ) ، شیمی درمانی، پرتودرمانی و درمان های هدفمند را با دقت شرح می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموکرجی در پادشاه همه بیماری ها تجربه های خود به عنوان کارآموز تخصص خون شناسی/سرطان شناسی در مؤسسه سرطان دینا فاربر و بیمارستان عمومی ماساچوست را با تاریخ درمان و پژوهش سرطان پیوند می زند. [ ۳] [ ۴] او تاریخ سرطان را از زمانی که برای نخستین بار از سوی یک پزشک مصری به نام ایمهوتپ در ۴۶۰۰ سال پیش شناسایی شد بازگو می کند. یونانیان باستان تصوری از سلول نداشتند. اما به دلیل آشنایی با علم هیدرولیک، آن را به فیزیولوژی انسان بسط دادند. به باور آنان، اخلاط مایعاتی بودند که تعادل مناسب آن ها مسئول سلامتی و ناخوشی بود.
بر پایه پادشاه همه بیماری ها سرطان برای نزدیک به ۲۰۰۰ سال تا سال ۴۴۰ ( پیش از میلاد ) در خاموشی بود. تا آن هنگام که هرودوت، مورخ یونانی داستان آتوسا ملکهٔ ایرانی و دختر کورش بزرگ را بیان می کند که متوجه توده ای در پستان خود می شود و برده ای یونانی به نام دموسدس آن را خارج می کند. گفته شده است که عمل جراحی تا مدتی موفقیت آمیز بوده است.
در سده ۱۹ ( میلادی ) روش های جراحی برای مقابله با تومورها پیشرفت کردند. ویلیام استوارت هالستد روشی تهاجمی و بدریخت کن را برای سرطان پستان ابداع کرد که طی آن نه تنها سلول های سرطانی موجود را خارج می کرد بلکه مکان هایی را که ممکن بود سلول های سرطانی به آن ها گسترش یابند برمی داشت.
لوسمی ( سرطان خون ) برای نخستین بار از سوی رودلف ویرشو دیده شد و فرانتس ارنست نویمان محل آسیب شناسی آن را مغز استخوان معرفی کرد. سلول های سرطان خون به آنزیم احیاء دی هیدروفولات وابسته هستند. سیدنی فاربر از مولکول هایی که از سوی یلاپراگادا سوبارو تهیه شده بودند برای متوقف کردن این آنزیم و از بین بردن سلول های سرطان خون سود برد و بهبودی های موقتی را برای بیماران خود به وجود آورد.
پادشاه همه بیماری ها آخرین پیشرفت ها و درمان ها مانند جراحی و مشکلات آن ( مانند بیهوشی و عفونت ) ، شیمی درمانی، پرتودرمانی و درمان های هدفمند را با دقت شرح می دهد.
wiki: پادشاه همه بیماری ها