پادشا
فرهنگ اسم ها
معنی: حاکم ( نگارش کردی
برچسب ها: اسم، اسم با پ، اسم پسر، اسم کردی
لغت نامه دهخدا
ازین هر دو هرگز نگشتی جدا
کنارنگ بودند و او پادشا.
فردوسی.
بزرگی و دیهیم و شاهی مراست که گوید که جز من کسی پادشاست.
فردوسی.
بدو گفت شاه ای دلیر جوان که پاکیزه تخمی و روشن روان
چنانی که از مادر پارسا
بزاید شود بر جهان پادشا.
فردوسی.
بر این گفته من چو داری وفاجهان را تو باشی یکی پادشا.
فردوسی.
بدان تا رسد پادشا را بدی ور افزایدش فره ایزدی.
فردوسی.
پادشا کایدون باشد نشود ملک سقیم.ابوحنیفه اسکافی.
پادشا را فتوح کم نایدچو زند لهو را میان به دو نیم.
ابوحنیفه اسکافی.
پادشا در دل خلق و پارسا در دل خویش. ( از تاریخ بیهقی ).سرانجام با پادشا به جهان
اگرچند بد باشد و بدنهان.
اسدی.
مردم بدین عطا که جهان پادشاش دادبر جملگی جانوران پادشا شده ست.
ناصرخسرو.
پادشا را دبیر چیست زبان که سخنهاش را کند تقریر.
ناصرخسرو.
|| مُجاز : گشایم در دخمه شاه باز
بدیدار او آمدستم نیاز
چنین گفت شیروی کاین هم رواست
بدیدار آن مهتر او پادشاست.
فردوسی.
|| مسلط. فرمانروا. حاکم. قاهر. صاحب اختیار. صاحب : نبد کس بر این باره بر پادشا
بر این رنج بردن ندارد بها.
فردوسی.
که بر من نباشد کسی پادشاجهان آفرین بر زبانم گوا.
فردوسی.
سری را که باشی بر او پادشابتیزی بریدن نباشد روا.
فردوسی.
همیدون نگشتند از اسپان جدانبودند بر یکدگرپادشا.
فردوسی.
گر از من همی راه جوید رواست که هر جانور بر زمین پادشاست.
فردوسی.
بدو گفت شاپور کاری رواست بما بر کنون میزبان پادشاست.
فردوسی.
دل هر کسی بر تنش پادشاست و گرتان همی سوی ایران هواست.
فردوسی.
اگر باژ گیری ز قیصر سزاست که دستور تو بر خرد پادشاست.
فردوسی.
بنازد بدو مردم پارساهم آنکس که شد بر زمین پادشا.بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
پادشاه ملک
فرهنگ معین
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید